Altijd in mama's buurt ... 2,5 jaar

#1

Fabienne is 2,5 en wijkt geen moment van haar moeders zijde. In de buurt zeggen mensen dit ook altijd. In de supermarkt loopt ze altijd bij me, op straat ook altijd naast me, ligt ze even bij ons in bed dan moet er geen afstand van 1 kussen tussen liggen want dat vind ze niet fijn, in huis houdt ze me ook altijd in de gaten, in de tuin … eigenlijk is ze overal waar ik ook ben. Alles behalve een weglopertje dus. Nu is dit wel heel makkelijk voor mij maar toch, heeft ze niet de leeftijd om ook even haar eigen gangetje te gaan? En komt dit omdat ik er altijd voor haar ben?

Wanneer gaat ze zich een beetje van mij losmaken? Eens de andere kant oprennen

Groetjes Esther

#2

Zou het een gevolg kunnen zijn van het feit dat jij geen fan bent van negeren?
Als een kindje eraan went dat mama altijd meteen in de buurt is of snel naar haar toe komt als ze begint te huilen ofzo, dan zou dit een gevolg kunnen zijn.

Groetekes, Sje

#3

Ooh dan is rico daar nog niks bij en IK vond het al lastig
bij rico is het zo dat hij constant wil dat IK met hem speel. het is niet zo dat hij me elke keer in de gaten houdt zoals je dochtertje en als we buiten zijn gaat hij niet mee als ik richting binnen loop (we wonen tegen een speelplein) ddan is het gewoon daag mama.
maar verder is het wel een mama’s kindje…
misschien helpt het om toch zelf stukje bij beetje afstand te creeren, en dan niet haar negeren ofzo, maar gewoon je ding doen, haar zeggen: ik kom zo terug ik ga even dit…of dat doen…
ja ik weet het eigenlijk ook niet zo goed…

#4

Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik het gedrag niet vervelend vind. Ze is ook veel bij me omdat ze heel behulpzaam is en mee wilt verzorgen. Ik hoef ook niet steeds met haar te spelen, ze speelt bij me in de buurt.

Wat je zegt Sje, dit zou best kunnen. Bij sommige kindjes werkt negeren gewoonweg niet omdat ze zo gevoelig zijn. Dat is de ervaring die ik met mijn kind heb. Ik moet Fabienne vaker een zetje geven zodat ze bv idd van een glijbaantje af gaat. Veiligheid, vertrouwen, er zijn en dan gaat ze zelf.

Ik zeg haar ook altijd; mama gaat even dit of dat doen, eigenlijk doe ik dit al vanaf baby af aan. Maar uit de kamer lopen zonder haar is nog niets voor haar, ze wil er bij zijn en graag blijven.

#5

nou de reden dat ik het soms vervelend vind is dat ik soms mijn taken niet kan doen. of niet even iets voor mezef kan doen.
kijk als hij mee wil stofzuigen ja moet hij lekker doen vind ik top, soms gaat hij ook op dat ding zitten haha. maar het is vervelend als ik soms even wil lezen of bankzaken moet regelen dat dat dus niet gaat en geloof me als je de hele dag bij je mopje bent ben je blij dat je s’avonds even rust hebt en om dan nog alles te moeten doen nee dankje.
dus in dat opzicht is het soms lastig.