hoe raar een zwangerschap kan lopen. de 1 heeft nergens last van de ander van 1 ding en ik hb bijna alles gehad wat iemand kan krijgen in de zwangerschap
ik ben in begin okt. 2008 zwanger geworden en in midden november ben ik erachter gekomen, was wel even schrikken maar we waren er beiden over eeens dat we het wouden houden. toen ben ik 3 maand kotsmisselijk geweest. in de 2e maand begon ik last van mijn rechterbeen en rug te krijgen en in januari kwam ik erachter dat ik een zwangerschapsischias had. toen begon me diastase(buikspier die de rug ondersteund) ook al minder zijn werk te doen. daarna ben ik nog van halverwege van de trap gevallen. toen kon ik weinig meer. slecht lopen maar op een gegeven moment ga je eraan wennen. toen ben ik eigenwijs door gaan lopen en toen kreeg ik last van me linkerkant. en dacht van dit is een heel andere pijn en veel erger ook. toen ben ik van de trap gegleden en toen was het raak de diastase doormidden en dat komt niet meer goed en bekkeninstabiliteit ik heb vanaf februari alles moeten laten doen. ik kon en mocht niets. 28 weken zwanger en dacht dat ik vruchtwater verloren was. du moest met spoed naar het ziekenhuis. 2 uur aan de ctg gezeten maar bleek gelukkig niets aan de hand te zijn met 31 weken heb ik een hele dag in de weeen gezeten om de 2-3 min weeen en na een dasg stopten ze, ik had indalingsweeen gehad, en de kleine was vanaf dat moment volledig ingedaald en vanaf mei was het raak toen kn ik kleine stukjes niet eens meer lopen en zat in de rolstoel iedereen moest me overal mee helpen balen dat ik deed en de zwangerschap duurde een eeuwigheid. maar was iedere keer blij bij de verloskundige als ik een echo kreeg of het hartje kon horen. ze hadden besloten als ik nog niet bevallen zou zijn op mijn uitgerekende dag dat ik ingeleid zou worden ik mocht absoluut niet overtijd komen. dat wouden ze me niet aandoen, op 13 juli ben ik voor de 2e keer gestript (3 dagen voor de uitgerekende datum) en dat is aangeslagen savons braken de vliezen. een uur erna begonnen de weeen. en na 2 uur gingen de buikweeen weg en kreeg ik heel erg heftige rugweeen nou dat was een drama dat kun je toch echt niet opvangen en op gegeven moment na 5 uur kreeg k eindelijk een ruggeprik en toen werd het een beetje rustig en na 8 uur begonnen de persweeen op gang te komen en met 9 uur mocht ik persen en met 9 en half uur was me kleine meisje er dan eindelijk. 3110 gram en 47 cm lang. ze is 2 dagen voor de uitgerekende datum geboren. ik kon 3 dagen na de bevalling me eigen dochter wassen en toen ging het snel beter met me. alleen doordat de diastase helemaal doormidden was (buikspier die de rug ondersteund) ging ik daarna constant door me rug heen. nu heb ik een babybelt aangeschaft. en dat helpt goed. alleen word het straks nog wat als het weer zomer word wand ik ben de band iedere dag nodig.
heeft iemand ook zo`n zwangerschap gehad? ik ben hopeloos voor de 2e ben ik bang dat ik hetzelfde weer krijg en dan heb ik wel een meisje waar ik voor moet zorgen, en als ik hetzelfde weer krijg kan ik niet eens voor mezelf zorgen.