Morgan heeft weer wat nieuws. Ze loopt geregeld in huis rond en roept te pas en te onpas auw. Soms terecht zoals laatst. Ze riep steeds auw en greep naar haar luier en ze bleek een klein schraal plekje te hebben. Beetje sudo erop en het was over. M<aar het komt ook regelmatig voor dat ze auw roept en soms schreeuwt/ blert en dat er niks is. We zegen dan altijd wordt een rustig en zeg eens waar doet het auw maar vaak is het niks.
Is dit weer een fase??
Groetjes,
Michèle
Ik herken het zelf niet. Je zou denken dat het een fase is. Misschien toch een manier om aandacht te trekken ofzo. Tim roept alleen auw als hij de kachel aanraakt. Ook als de kachel koud is
Groetjes,
Sandra
Ik herken het. Eén keer ontdekken dat je er aandacht mee krijgt en ze gaan los. We merken gauw genoeg of hij echt pijn heeft of dat het aandachttrekkerij is. Het gaat vast vanzelf weer over.
Groetjes,
M
haha dat is wel herkenbaar.
niet het letterlijke auw zeggen, maar wel zo’n schreeuw alsof iets pijn doet.
dan kijk ik geschokt wat er is en dan wijst ie naar iets wat ie moet hebben.
ik denk dat het een vorm is van aandacht trekken, en ja, een fase dus
Hier ook, alles doet pijn en op alles moet een kusje haha.
Maar hij kan daardoor nu wel heel gericht zeggen waar hij pijn heeft. Pas zat ie op het potje, stond op, begon te huilen en zei ‘pijn billen’. Hij kon niet uitleggen wat het nu was, maar een uur later poepte hij keiharde keutels… De plek die hij benoemde was dus wel goed. Tis weer een fase waarin ze weer de nodige dingen leren die toch heeeeeeeel belangrijk kunnen zijn