Allemaal zwangere moeders

#1

Vanmorgen bracht ik mijn dochtertje naar de PSZ en werd me pijnlijk bewust gemaakt dat er weer een aantal moeders, vrolijk vertellend, zwanger zijn. Van hun 2e, 3e, 4e kind … Ik gun het ze van harte maar ik als oudere moeder van 39 en die moeilijk zwanger is geworden, het kwam als een kanon binnen en huilend zat ik op mijn fiets. Niet verwacht dat het zo pijnlijk zou zijn. Ineens hoor ik er dan ook niet bij, dat is mijn gevoel dan.

Natuurlijk ben ik blij met mijn dochtertje, heb tenminste 1 kindje mogen krijgen maar dat is verstandelijk he? Emotioneel raakt het me dubbel en dwars.

Wilde het graag even aan jullie kwijt.

Groetjes Esther

#2

Ik kan het me heel goed voorstellen en leef erg met je mee!!! Dikke digi-knuffel!!!

#3

Ja, logisch dat dat je raakt!
Verstand en gevoel zijn nog altijd twee totaal verschillende dingen he?! Kan me heel goed voorstellen dat je hier emotioneel van bent geworden.
Hoop dat je iemand thuis hebt met wie je dit kan delen!

Ook een knuffel van deze kant,
Groetjes Carolien.

Lilypie Premature Baby tickers

#4

idd logisch dat het je raakt!! Kan het me goed voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt!

Een dike digi knuffel van deze kant!

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#5

Natuurlijk raakt dit je! Je hebt er toch niet voor gekozen?
Gevoel zet je niet zomaar even uit…
Heel veel sterkte, en je kan alles hier kwijt hoor!


#6

wat naar meis… ik snap je ook helemaal.
ik ben dan wel niet in de 30 maar ook ik heb lichamelijk iets waardoor ik moeilijk zwanger kan raken. Ik ben erg blij net als jou… dat ik toch een kindje heb. maar als je wens altijd is geweest: 2 (of 3 etc) kindjes krijgen… is dat behoorlijk zuur als je te horen krijgt dat iedereen in blijde verwachting is.

#7

Bedankt voor jullie lieve reacties. Dat doet me erg goed …

#8

Kan me voorstellen dat dit ineens wel heel confronterend is meid. Heel veel sterkte!
En natuurlijk ben je blij met je dochtertje. Maar wat jij ook zegt dat is dan even het verstand dat praat, maar emotioneel kan dat heel anders voelen.

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lbdm.lilypie.com/BrRnp2.png”" border=0>

#9

Sterkte, dat is inderdaad heel hard.

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#10

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Natuurlijk ben je heel gelukkig met 1 kind. Maar als je er graag nog eentje wilt en dat gaat niet meer dan is dat best confronterend als je ziet dat het bij andere wel lukt. Ik werd van Tim heel makkelijk zwanger, maar heb daarna 3 miskramen gehad. Als ik dan andere mensen zag die zwanger waren dan vond ik dat ook moeilijk. Ik gunde het iedereen, maar ja jezelf ook zo graag.

Sterkte ermee!

Groetjes,
Sandra

#11

Zo herkenbaar, hier ook een moeder van 38 met een zoontje van bijna 2.
De hele MM hebben we doorgelopen en uiteindelijk net voor we het bijna op wilde geven werd ik zwanger via IVF na 4,5 jaar.
Ik heb nog steeds contact met een paar meiden van zwangerschapsyoga en ben vorige maand bij 2 van hen op kraamvisite geweest omdat ze een 2e kindje hebben gekregen.
Ook schrijf ik nog steeds op een forum (al ruim 5 jaar) met meiden die toen der tijd bezig waren zwanger te worden via de MM, 8 meiden waarvan er nu 2 net weer een kindje hebben gekregen en er 2 zwanger zijn (spontaan)
Wij hoeven niet zo nodig een 2e kindje want we zijn zielsgelukkig met wat we hebben gekregen en ik wil niet meer al die behandelingen in het ziekenhuis en de pijn, teleurstellingen en verdriet maar het raakt me enorm merk ik als ik een gezin zie met meerdere kinderen het lijkt me zo gezellig.
Nu voel ik me vaak " het stelletje met dat kindje" maar dat is denk ik een gevoel.
We zouden misschien op een spontane zwangerschap kunnen hopen want de wonderen zijn de wereld nog niet uit maar dan ga ik er toch elke maand weer op hopen en ik heb dan liever zekerheid dat het bij ons zoontje blijft dus ik leer er wel mee omgaan en als ik straks 43 ben is het helemaal klaar met de biologische klok denk ik dan maar, hahahahaaha
Het kan je leven op sommige momenten behoorlijk beinvloeden, maar ik ben gelukkig gelukkig.
Knuffel.

Gewijzigd door - vlokje03 op 04 Jan 2011 21:01:44

#12

Bedankt vlokje03 … HERKENBAAR. het is fijn om een verhaal van een wat oudere moeder te lezen. Niet dat ik iets heb tegen jongere moeders. Niet iedereen is het gegeven om jong kinderen te krijgen en ook niet snel. Er ging bij mij ook jaren over heen, een miskraam, weer een aantal jaar. Toch spontaan zwanger geworden toen we het eigenblijk al min of meer naast ons neer gelegd hadden.

Ik ben gelukkig met 1 kindje, toch krijg ik dikwijls het gevoel er niet bij te horen omdat ik een moeder ben van 39 jaar en 1 kindje hebt. Een 2e kindje is uitgesloten en ik ben ook gelukkig met 1 maar zoals het al eerder is geschreven … gevoel en verstand he?

Gisteren overviel het gevoel me gewoon enorm. Het was denk ik niet eens de confrontatie om het graag willen hebben van een 2e maar meer dat gevoel er niet bij te horen.

Hier in Zeeland zijn toch veel grote gezinnen van minimaal 2 kinderen. Hier in de buurt ken ik geen enkel ouderpaar met 1 kind.

Maar goed … laten we gelukkig zijn met 1 want uiteindelijk geen kind kunnen/mogen krijgen is ook heel moeilijk en zwaar als je zo graag wilt en zoveel hebt ondernemen in het medische molentje. Steeds die teleurstellingen en pijn, verdriet moet opvangen, dragen en verwerken.

Groetjes Esther

#13

Esther, krijg je wel eens DE vraag … WANNEER KOMT DE TWEEDE?
gggggggrrrrrhhhh
Wat zeg jij dan ?

Lilypie Second Birthday tickers

#14

ja, ik snap dat het moeilijk is af en toe.
Wij hebben ICSI moeten ondergaan om zwanger te raken. Ik krijg ook vaak de vraag wanneer komt de tweede?? Al vanaf Colin 6 maanden is… Ik irriteer me ook mateloos aan die vraag, want waarom moet je perse meer kinderen willen? Wij willen er maar een, maar ook al zouden we er meer willen, dan zou ik nooit meer die punctie ondergaan. Als je dan zegt dat je geen kinderen meer wil, zeggen ze ook nog altijd ‘wacht maar af over een tijdje wil je wel weer’ Ik zeg dan altijd maar dat we ze niet kunnen krijgen en dan zijn ze wel stil.

Maar ik denk niet dat iemand er niet bijhoort omdat ze maar 1 kindje hebben hoor. Ik ken ook genoeg mensen die geen kinderen hebben of idd maar een. Ik denk dat jij dat alleen zo voelt.

Groetjes

22-12-2009 colin geboren

#15

Ik vind het ook eigenlijk ook een hele tactloze vraag:“Wanneer komt de tweede?”.
Wat mamavanColin als zegt, niet voor iedereen even makkelijk om een kindje te krijgen en misschien wil iemand dat wel helemaal niet!
Waarom is een kindje niet genoeg?

Ik geloof niet dat mensen beseffen dat het weleens heel pijnlijk kan zijn, zo’n vraag…
Ik stel hem zelf nooit, iemand komt mij wel vertellen of ze zwanger is of niet.
En dan gaat het mij alsnog niets aan ook!


#16

Lijkt me heel logisch dat zoiets je wel eens aanvliegt. Het was waarschijnlijk jullie keuze niet als het allemaal wat makkelijker was geweest. Ik ben nu zwanger van onze tweede en krijg vaak de opmerking dat we dan straks echt een gezin zijn. Hoezo? Denk ik dan, met een kind ben je ook een gezin. Net alsof 1 kind niet telt.
Vragen wanneer de tweede komt vind ik heel erg tactloos. Je weet vaak niet of diegene het wel wil,makkelijk zwanger raakt of toevallig niet al een keertje een miskraam tussendoor heeft gehad. Ik dacht dan vaak van “hallo ik ben toch geen broedkip die verplicht om de 2 jaar een kind moet krijgen”. Waar sommige mensen zich mee kunnen bemoeien.

groetjes Ramona