Nee, zeker niet gaan piekeren. Deal met problemen als ze zich voordoen, ze niet verzinnen terwijl ze er nog helemaal niet zijn en misschien wel nooit gaan komen.
Groetjes!
Allemaal doorverwijzingen
Michele1
#22
mijn moeder raadde me aan om even het nieuwe KDV te bellen of ze een indicatie hebben hoe lang het kan gaan duren. Zo hoef ik geen slapende honden wakker te maken. Ook helpt ze ons door een hulp in de huishouding te regelen en een jaar lang de helft ze betalen. 1 x per maand komt ze de badkamer en keuken en dat soort dingen doen. Dat zijn de dingen waarbij wij achter de feiten aanlopen omdat we beide zo ontzettend druk zijn. Wij hoeven het alleen maar bij te houden en in de toekomst kunnen we misschien altijd zeggen dat ze om de twee weken kan komen of zo. Ook gaan we nu voor een afwasmachine sparen. Want wat we nu gespaard hebben gaat naar de tuin. Anders kan morgan straks lopen en kan ze er nog niet spelen. Dus we zijn beetje bij beetje op zoek en op weg naar meer ontspanningstijd. Mijn ma was het trouwens niet eens met de doorverwijzing naar de psyg. Ze zegt ook je bent oververmoeid niet depri. Dat is ook wel zo. Ik kijk dat ook even aan wat zij zeggen. Verder gelukkig wel goed uitgerust. We hebben vanmiddag nog even geslapen.
Groetjes,
Michèle
Mriek
#23
Wat heb jij een lieve mama! Wat zal je dat een hoop rust opleveren, het idee dat een ander die grote schoonmaakklussen doet. Ideaal, echt heel fijn. Stukje bij beetje komen jullie er wel op deze manier!
Groetjes!
Michele1
#24
Ja ik ben ook heel blij met mijn mamma En het kdv net gebeld, ze hebben pas rond januari/ februari 2010 plek. Duurt nog even maar het zit in de pen zeg maar. Maar ik krijg ruim van te voren te horen hoe of wat ivm de opzegtermijn. Daar houden zij rekening mee. En tot die tijd is het zoals het nu is, maar ja voor je het weet is het 2010 toch.
Groetjes,
Michèle
Sandra1980
#25
Wat ontzettend lief dat je moeder jullie op die manier heel erg helpt. Januari 2010 klinkt idd nog erg ver weg, maar ja de tijd vliegt dus voor je het weet is het al zover. Ik hoop echt voor je dat je je beetje bij beetje weer wat beter gaat voelen. Er wordt nu in ieder geval aan alle kanten aan gewerkt en dat is al heel fijn.
Groetjes,
Sandra
Michele1
#26
Ja inderdaad en ik moet zeggen wetend dat wieltjes draaien nu voel ik me ook wel wat beter. De wetenschap dat het allemaal makkelijker wordt is heel fijn. Ik heb alleen nog gemende gevoelens bij die psygoloog. Ik heb zelf zoiets van ja is dat nou de oplossing. Ik bedoel nu nadat Morgan uit logeren is geweest en ik wat meer geslapen heb voel ik me al een beetje beter. Daar ligt gewoon een hoop oorzaak zeg maar. Ik heb niet het idee compleet depri te zijn, maar ja dat zien we morgen wel als ze morgen de telefonische intake gedaan hebben wat ze willen.
Groetjes,
Michèle
MamavanRico
#27
ooh meid ik lees dit verhaal nu pas,
wat rot voor je zeg, en een huisarts kan je weinig vertellen over depressies gewoon afwachten wat die psych zegt, die heeft daar iets meer verstand van dan je HA.
Idd tuurlijk is het 9 mnd zwanger en 9 mnd ontzwangeren, logisch ook wel dat als je geestelijk dood op bent dat je lichaam daar ook wat van merkt en andersom ook.
vind het echt vervelend voor je. ik ben benieuwd hoe de verdere gesprekken gaan.
voel je je zelf ook echt depressief?
want misschien is het heel simpel en ben je gewoon zwaar oververmoeid, want daar krijg je ook lichamelijke klachten van zoals rugpijn hoofdpijn enzovoorts.
misselijk buikpijn enz enz enz.
ik ben zelf ook helemaal onderzocht en bij mij komen toch alle klachten af van mijn oververmoeidheid.
en ergens baal ik daar van want was er toch maar een pilletje voor die alle klachten in 1 klap weg nam…helaas dit was iets wat ik zelf moest oplossen ook al vertrouw ik het niet helemaal.
heb zelf bekkeninstabiliteit gehad en nog steeds veel klachten daarvan.
en het schijnt nu zo te zijn dat je daar ook last van kunt krijgen van buikpijn(lijkt in je darmen te zitten) en rugpijn en alles.
Hopelijk wordt je snel goed geholpen en voel je je snel weer een beetje beter!
denk aan je!(K)
Michele1
#28
Psy-Q kon niks met me. Zij zeiden ook depressief is het niet, daarvoor sta ik te vol in het leven, maar zij zou ook moe worden van mijn dagen zei ze al meteen. Mijn fysio ontdekte wel dat mijn heupen vast zitten en is er flink mee aan de slag gegaan. Echt alsof je met je achterwerk in een bankschroef gezeten hebt. Hij is ook meteen manueel therapeut dus dat scheelt meteen.
Nu is het hopen dat Morgan snel een plekje op de andere creche heeft en dat ik gewoon op tijd mijn rust neem. Ik moet alleen de uitslagen van de bloedtesten nog terug krijgen.
Groetjes,
Michèle
miremady
#29
En merkte je wat verschil aan je heupen Michèle? of is dat nog te vroeg. En wanneer krijg je nu de uitslag van je bloed?
@inge wil je niet ontmoedigen maar heb al bijna 19 jaar bekkeninstabiliteit Mijn bekken staan al 19 jaar uit elkaar
Groetjes Michelle
MamavanRico
#30
@Michele, hmm en komt dat door de bevalling? en komen daar ook vermoeidheids signalen enzo vandaan?
en het is dus geen oververmoeidheid met als gevolg de klachten?
ik heb het niet helemaal gelezen met die creche enzo maar waaarom moest ze naar een andere creche? anders moet ik alle berichten gaan lezen en hou het even simpel
@Michelle: ohnee he had nou maar niks verteld