Hallo allemaal,
Dank voor jullie reacties. Die peuterpuberteit is vast begonnen want meneertje kan ineens ook heel boos worden als het niet gaat zoals hij wil…!
En hij heeft nu ook last van ’ mama verlaat me niet ’ angst en verlegenheid terwijl hij echt een allemans vriendje is en zo met iedereen meeging (toch wel fijn dat ie mij nu ook belangrijk vind hihi)
@Sje, hihi die Pavlov werking heb ik net even opgefrist in mijn cursus, dus weet precies wat je bedoelt! En ik hou jouw methode nog even aan, ik denk dat het gaat werken…![]()
Hoewel hij van het weekeind logeerde bij opa en oma en ik maandag wel kon merken dat hij toch vanalles probeerde. Maar deze week zet ik het weer even scherp aan!
Een toetje krijgt Jasper maar zelden, dus daar kan ik hem niet mee overhalen ![]()
Maar idd wat Anne schrijft, als ie uiteindelijk wel aan de toetjes is zou ik dat denk ik ook los zien van de maaltijd en toch wel geven. Misschien wat later. (b.v. als je kindje zelf aangeeft niet te willen eten maar wel z’n toetje te willen, dan denk ik dat ik daar niet meteen in mee ga, dan maar even wachten)
@Sascha, die Senne en Jasper hoppen mooi tegelijk in dezelfde fases! Was met de sprongen ook al zo, en nu met het eten… Kleine boefies, ze zouden het vast goed met elkaar kunnen vinden, lekker samen ondeugend zijn en de mama’s uittesten!
Groetjes Carolien.
