Alleen spelen

#1

Hoi, ik zit met een minimaal probleempje.
Mijn dochter van 5 maanden en 1 week wil pertinent niet alleen zijn, ze wil heel af en toe eens 10 minuten in de box en dan speelt ze wat met het hangende speelgoed maar na 10 minuten is ze het weer zat en dan begint ze te huilen, ik pak haar wel altijd bijna meteen want dat huilen verscheurt mijn hart, ik heb het een aantal keer geprobeerd haar te laten huilen maar dat wordt alleen maar van kwaad tot erger tot ze helemaal panikeert en dat vind ik te ver gaan.

Maar als ze bij mij is de hele tijd speelt ze toch niet zo veel met speelgoed, is dat dan niet ten bate van haar motoriek?
Ze kan wel al dingen pakken zoals haar slabbetje of spuugdoekje en nu begint ze met haar bijtring ook wel overweg te kunnen maar toch niet optimaal, is dat normaal voor haar leeftijd?

Hoe zou ik haar toch kunnen leren meer alleen te spelen, ook zodat ik zelf dan tijd krijg voor het huishouden e.d (wat mijn man nu eigenlijk over het algemeen doet (afwassen, koken, stofzuigen))

Ik ben bang dat als ze alleen maar bij mij zit (waardoor ze dus niet alleen speelt) dat ze haar motorieke vaardigheden niet normaal ontwikkelt.

Liefs Mandy mama van Selina (die overigens wel kan staan en zitten)

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#2

alleen spelen is heel belangrijk!
misschien zit ze niet graag in box, maar kun je eens proberen op de grond of wipstoel.
onze dochter speelt ook niet lang in box maar wel op de grond.
zou ook speelgoed afwisselen zodat ze steeds ander speelgoed heeft.
Ik zou haar niet hele dag bij je houden, ze moet hier even doorheen.
Doe je ook kiekeboe spelletjes? dat hielp hier ook goed.

kijk anders even in de zoekfunctie hier staan meer topics over, misschien zit hier een tip voor je bij.

groetjes Gytha

#3

Kan het helpen wanneer je in de buurt blijft zodat ze jou wel kan zien?
Veilig idee voor je dochter en jij kan lekker wat voor jezelf doen.
Wat ook kan helpen is je dochter in de wipstoel op de grond (voor het raam bv) te zetten.

Ik wens je succes.
Je moet er echt even doorheen. Hier heb je straks alleen maar profijt van.

Groetjes

#4

Nou t is niet alleen in de box, ik wissel heel veel af,op een kleedje op de grond, maxicosi, wipstoel, eetstoel, box (nooit allemaal achter elkaar natuurlijk) en daar zit ik dan ook vaak bij maar als ik dan heel even wegloop om naar de wc te gaan (douchen doe ik al niet alleen meer ze gaat tegenwoordig mee) dan is het al huilen.

Haar speelgoed wissel ik ook af.
En ja kiekeboe spelletjes doe ik ook vaak maar na 3 kiekeboe’s vindt ze het al niet meer leuk en kijkt ze niet meer naar me, ze houdt wel van kietelspelletjes en als ik pfrrrrr op haar buikje doe dat vindt ze helemaal geweldig hihi

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#5

Tsja, ik vind het moeilijk om dat advies te geven.
Puck deed het ook, maar ik heb haar soms laten huilen/ Zelf was ik dan ook in tranen in de keuken Het heeft wel geholpen. Nog steeds speelt ze niet lang alleen maar ik heb wel meer tijd voor mezelf gekregen.
Jou meissie is ook nog zo klein.
Nou, ik ben niet echt een hulp. Hopelijk kan een ander jou een beter advies geven.

#6

Toch lief dat jullie reageren, ik heb het idee dat ik niet de enige ben met dit probleempje, het voornaamste voor mij is dat Selina wel genoeg leert en haar motoriek ontwikkelt en ik heb het idee dat als ze alleen maar bij is ze niet optimaal leert enzo.

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#7

Als jij actief met haar speelt denk ik niet dat het een probleem is.
Je kan haar ook stimuleren dingen te pakken etc.
Zou alleen lekker zijn voor beide als ze wat meer alleen speelt.

Is dit trouwens alleen bij jou of ook bij oppas, vader etc?

#8

Ze wil bij haar papa soms zitten maar dat is niet lang hoor want dan wil ze liever bij mij zitten en met papa spelen, ze heeft er heel veel lol in om met papa te spelen maar dan wel bij mij op schoot ze heeft t zelfs wel dat ze bij mij zit en zodra papa even wegloopt ze begint te huilen omdat ze papa wil zien.
Ik heb geen oppas, ik ben nooit van huis of bij haar weg dus alleen papa en ik zorgen voor haar.

Ik ben inderdaad erg bezig met haar stimulatie, ik laat haar zoveel mogelijk haar speeltjes zelf pakken zonder het haar aan te geven ik help soms wel een beetje maar ik probeer haar zo veel mogelijk zelf te laten doen en eigenlijk merk ik met de dag wel verschil in haar handigheid, gister zei ik nog tegen mijn man, goh wat leert ze toch snel, je ziet iedere dag wel verbetering maar ik vraag me gewoon af of ze wel genoeg leert zo alleen maar bij mij…

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#9

Ik denk dat je kindje van geluk mag spreken dat mama altijd bij haar is.
Mijn dochter gaat sonds ze 3 maanden is naar het KDV. Ik moet wel werken en dat vind ik ook heel leuk hoor. Ik merk wel dat het haar enorm stimuleert.
Ze is enorm snel. Ze is bijna 1 en heeft gister haar eerste echte stappen gezet. Ook motorisch leert ze sterk daar.
Maar ik denk dat jij meer dan genoeg doet. Je hoeft niet bang te zijn dat het niet genoeg is. Wellicht kan je een keer lekker weg en dat iemand oppast. Op deze manier kom je erachter of ze gewoon graag bij jou wil zijn en daarom niet alleen wil spelen.
Je denkt dat wanneer ze klein zijn ze niets doorhebben…hahahaha ik vraaghet me soms af.

Je moet ook wel een eigen leven houden he…

#10

Nou het komt er ook nog bij dat ze veel clustert, vooral op de dag (was tot 3 weken geleden soms de hele dag) en ik kolf niet dus eigenlijk is het moeilijk even weg te gaan (kolven lukt niet ) ze wil namelijk vaak soms na een uur alweer aan de borst en dat is niet te voorspellen, er zit soms wel langere tijd tussen hoor maar dat komt niet vaak voor…

En begrijp me niet verkeerd, ik geniet echt van iedere minuut en het huishouden niet doen vind ik niet zo erg maar ik vind het vervelend voor mijn man dat ie uit zijn werk komt en meteen begint met ruimen en koken, hij zegt dat ie t niet erg vindt maar ik voel me toch lullig t.o hem.

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#11

Mandy, ik lees dat kolven niet lukt bij jou. Ik heb dat ook gehad en heb toen een neusspray van de huisarts gekregen met het hormoon oxytocine erin. Dat is het hormoon dat voor de toeschietreflex zorgt. Als ik die spray gebruikte vlak voor ik wilde gaan kolven, lukte het wel om genoeg melk te krijgen.

Deze neusspray wordt heel vaak gebruikt door vrouwen bij wie kolven niet lukt. Volkomen onschuldig spul omdat het hetzelfde hormoon is als het lichaam zelf aan hoort te maken.

Groetekes, Sje

#12

Ik heb daar inderdaad over gelezen maar goed ik heb t niet zo nodig alles gaat verder goed zo en ik denk ook niet dat ik haar alleen WIL laten ik ben veel te bezorgd (al wanneer mijn schoonma (de enige oppas) haar vast heeft) nee ik ben echt een muts wat dat betreft hoor.

Maar wel bedankt voor de tip Sje

Liefs Mandy mama van Selina en overtuigd lactivist

#13

Hoi Mandy!
Wat ben jij een lieve moeder voor je kleine meid. Wat wil een kindje nog meer dan lekker bij mama zijn??? Maar pas op, want vanaf 6 maanden kun je haar gaan verwennen en dan wordt het steeds erger. Nu gilt je kindje niet om opgepakt te worden, dat beseft ze nog niet, maar vanaf 6 maanden heeft ze feiloos in de gaten dat wanneer zij gilt jij er meteen staat. En pas op hoor, dan heb je strakt geen minuut voor jezelf…
Onze dochter is ruim 6 maanden en ik heb haar vanaf de geboorte alleen in de box laten “spelen”. Soms protesteerde ze wat bij het erin leggen, maar ik hield altijd vol of gaf een speentje en eigenlijk speelt ze altijd goed alleen. Dit wel enkel en alleen wanneer ze uitgerust is. Leg je je kindje overdag wel op bed? En zo ja, protesteert ze dan ook tegen het alleen zijn? Em 's nachts, slaapt ze dan op haar eigen kamertje of bij jullie?
Ik vind het heel erg belangrijk dat Madelief duidelijk weet wat haar te wachten staat. In bed betekent slapen, in de box betekent alleen spelen en wanneer ik haar oppak betekent dat aandacht van mama. Toen Madelief vijf maanden was speelde ze ongeveer driekwartier tot een uur alleen. Ik loop wel even langs en zing dan wat voor haar, of moedig haar aan wanneer ze omdraait of op het knopje van de mobiel drukt en die aangaat. Dus alleen spelen, wil niet zeggen dat je je dochtertje aan haar lot overlaat, je kunt nog heel goed contact hebben.
En over de motoriek… dat komt wanneer het komt hoor. Het zal inderdaad een stukje sneller gaan wanneer ze zelf ervoor moet zorgen dat ze iets in haar knuistjes heeft wat haar moet vermaken, maar het is niet zo dat het schadelijk is wanneer ze dat niet doet.
Onze dondersteen heeft een fijne motoriek die ver voorloopt op die van kindje van vriendinnen van mij, daarentegen is zitten er nog lang niet bij en heeft ze de kracht in haar beentjes van een pasgeboren babietje. Maar ze kan wel met duim en wijsvinger (in de pengreep) alles aanpakken en oppakken. Hoe kleiner het detail hoe meer je haar vermaakt. Ook zelf een liga of een rijstewafel eten is geen enkel probleem… maar of kindjes daar nu gelukkig van worden… we zullen het nooit weten.
Doe waar je je goed bij voelt, maar zorg dat je wel een beetje tijd voor jezelf hebt. Heb vertrouwen in een oppas, zodat je zelf ook een avondje./dagje kan bijtanken… mama zijn is best zwaar hoor, onderschat het niet en zeker zo’n lieve bezorgde mama als jij heeft er een 24-uurs baan aan.
Maar veel belangrijker: geniet van je kleintje!!!

Groetjes, Anne-Marie

#14

Ik heb het zelfde gehad met mijn zoontje.
Inmiddels is hij al 7 maanden en kan prima alleen spelen.
Ik heb hem ook niet laten huilen, want ook bij mijn zoontje was het een hartverscheurend huiltje.
Ook hij was alles na 10 minuten alweer zat en als ik al naar de keuken liep en wij hebben een open keuken dan ging die al krijsen.
Voor mama heel zwaar, want je kan je heel wanhopig en onmachtig voelen, maar als het een troost is; het is vanzelf overgegaan. Het schijnt dat kinderen van 5 maanden beginnen afstand te leren en als je niet dichtbij genoeg bent, is dat voor zo’n kleintje heel eng.
Het heeft een week of 3/ 4 geduurd en die weken was die heel aanhankelijk, maar na die weken heeft die ook een sprong vooruit gemaakt en kan zich heel lang prima zelf vermaken.
Ik heb het boek oei ik groei… en het schijnt vaak voor te komen bij kindjes van die leeftijd.
Ik hoop dat je er een beetje wat aan hebt en heel veel sterkte!!!

#15

Hoi,

Vanaf de leeftijd van 6 mnd kun je je kindje pas verwennen.
Dan weet de kleine goed dat mamma of pappa wel weer komt.
Wij laten Anne rustig even huilen.
Ik moest dinsdag even naar de apotheek om een receptje op te halen
en mijn moeder was in de keuken mijn mans haar aan het scheren.
Mijn vader en Elke waren buiten aan het spelen.
Anne begon vreselijk te huilen toen ik wegging.
Het duurde 5 min. zei mijn moeder en toen was het stil en lag ze lekker
te spelen.
Vanavond waren we aan het eten en Anne lag in de box en ging huilen
omdat ik naar de keuken liep om aan tafel te gaan.
Gewoon weer laten huilen en het hield al snel weer op en lag weer lekker
te spelen.
Ook ik vindt dit soms moeilijk maar geef er niet aan toe.
Mijn zus heeft 3 kids en die werden bij het minste op geringste opgepakt
en zijn nu dus vreselijk verwend.
Ik heb daar geen trek in en laat haar rustig even huilen.
Doe vaak kiekeboe spelletjes zodat ze weet dat ik er nog ben en dan is het
vaak wel goed.

Groetjes Heleen. Mamma van Elke 2 1/2 en Anne 7 mnd

#16

ben ik het niet helemaal mee eens,
Ik vindt dat je ze voor 6 maanden al kunt verwennen!
Lieke wist het echt al hoor van als ik ga huilen komt mama en lag ze mooi te lachen!
Ze wennen overal heel snel aan.
Lieke was toen 4 maanden!!!
En ergens aan wennen vindt ik ook verwennen!!!
Lieke huilt soms ook als ze al even in de boz zit en laat ze rustig doen hoor!
Het duurt maar heel kort en dan gaat ze weer door met spelen.
Als ze lief speelt ga ik er af en toe heen.
Ze moeten ook weten dat ze een eigen pleke hebben en dat mama niet altijd erbij kan zijn!

succes

groetjes Gytha

#17

gytha, ik ben het helemaal met je eens…

#18

Fijn Loes!

groetjes Gytha

#19

Hoi,

Ik heb hier het zelfde probleem gehad… Hij wilde zelfs niet in zijn bedje slapen… alleen bij mij… (nu nog soms) en spelen alleen ho maar… Maar sinds ie kan zitten nu zo 1,5 mnd kan ie wel alleen spelen… ik zet hem nu ook heel vaak op de grond met veel speelgoed en dan ga ik achter de comp. zitten en dan houd ie het meestal wel een tijdje uit… Het koken deed mijn vriend omdat ik altijd bezig was met de kleine vent… Het slapen gaat nu steeds beter in zijn eigen bedje en dan kan ik snel dochen, wassen of koken… sinds vorige week wilde hij ook niet meer alleen spelen en wilde alleen maar lopen maar wat bleek het waren zijn tandjes… ik ben af en toe een klimpaal voor hem vooral als ik op bed lig en hij naast me zit…
Nu hij ook kan kruipen (op zijn billen oke) kan ie ook zijn eigen speelgoed weer pakken soms wordt ie boos omdat het niet lukt maar dan pakt ie zijn speentje en stopt hem zelf in zijn mond en gaat weer verder…

Hebben jullie misschien wel een tip hoe hij langer bij zijn papa wil zitten want hij wil totaal niet bij hem zitten en zeker niet als ie mij ziet. In het weekend als ik een beetje mag uitslapen moet ie mij ook niet zien want anders speelt ie helemaal niet met papa…

#20

Hoi,

Wat heb jij een snelle rakker zeg. Ik las ergens dat hij 7 maanden is?
Ik dacht dat wij een snelle hadden…

Over het PAPA probleem zou ik me niet al teveel zorgen maken. Wij hebben het ook gehad. Als ik Puck nu aan mij man geef moet ze heel even huilen, maar daar trekken we ons dan niet zoveel van aan. Na 2 sec. is het goed en gaan ze lekker spelen of knuffelen.
Mijn man gaat regelmatig met haar onder de douche. lekker knus.

Het gaat over, geloof me.

Groetjes Loes