Hallo,
Vandaag haalde mijn man Tom op van het kdv, en daar gaven ze het volgende aan.
Hij kan heel goed alleen spelen, maar hij heeft ook momenten dat hij dit niet kan. Dit herken ik wel van thuis, hij blijft dan huilen totdat je met hem gaat spelen. Ze gaven aan dat het nog kan komen doordat hij nog in de wenfase zit daar, maar dat het beter is voor zijn ontwikkeling als beter alleen leert spelen.
Begrijp me niet verkeerd, het is echt niet dat Tom totaal niet alleen kan spelen. Dat kan hij heel goed, maar blijkbaar toch minder goed als ik dacht.
Mijn vraag is dus, of dit normaal is voor zijn leeftijd, en wat kan ik doen om hem te leren dat hij alleen moet spelen. Voor mijn gevoel kan hij dit namelijk thuis wel heel goed. Hij speelt in de ochtend nog ruim 1 a 1,5 uur in de box, daarna ongever een uur op de grond, daarna even tv kijken of wandelen, en slapen. En in de middag eigenlijk hetzelfde, alleen tegen de avond aan (rond 1600) dan merk ik wel dat hij heel grag samen wil spelen, en ik merk ook dat zodra hij op de grond zit, en wij op de bank, Tom meteen naar ons toe komt. Dat is niet altijd prettig.
Daarnaast heeft Tom een ander kindje geknepen vandaag. Het kindje uiteraard huilen en Tom dus ook. Volgens het kdv was dit heel normaal dat ze anderen knepen, en doordat ze schrikken van de reactie van het andere kindje, het vanzelf afleren. Thuis zijn we hier ook mee bezig, omdat hij mij ook regelmatig (eigenlijk alleen onder de douche) knijpt. Het dringt echter niet door.
Herkennen jullie dit gedrad ook, en wat doen jullie er aan?
liefs woezel