Afkickverschijnselen?

#1

twee dagen geleden heeft mijn zoon zijn laatste speen kapot gebeten en ik koop geen nieuwe aangezien dit is afgeraden door d logepediste sindsien heeft hij voornamelijk aan het einde van de dag en bij zijn bedritueel huilbuien hij wilt dan niks meer en is dan erg zilig zijn dit verschijnselen van het afkicken. medisch is er id niks mis met hem want hij heeft een aantal dagen geleden een volledige controlle gehad bij de ha.
als dit idd door het gemis van de speen komt hoe ga ik er dan het best mee om en hoelang gaat het duren voordat hij zijn speentje niet meer zo mist

groetjes

#2

Ohhh wat moedig van jou! Ik heb helaas geen advies, Jada heeft dat vieze ding nog. Bij mijn borstvoeding ben ik wel “cold turkey” gegaan en dat vond ze ongeveer 1 week moeilijk, maar misschien is dat niet hetzelfde, heeft hij iets anders in zijn bed waar hij troost bij kan vinden?
Succes

#3

Hoi,

Meestal duurt dat een paar dagen. Een van mijn broers had er ook een die er verdriet om had. Hij heeft haar heel dapper genoemd en een diploma gemaakt waar ze een klein kadootje bij kreeg. Samen met zijn vrouw en andere dochter heeft hij er een kleine ceremonie van gemaakt. Zelf de oude speen laten weggooien en daarna kreeg ze haar diploma en het kadootje ze was zo trots op zichzelf dat ze hem daarna nog een paar daagjes een klein beetje heeft gemist maar er niet om heeft gehuild.

groetjes

lon106

#4

och meis, dat is echt rottig ja.
had jij een semi filled ofzoiets van difrax? die zijn speciaal voor spenen bijters
maar vind het echt knap dat jij geen nieuwe gaat halen. pfoe… rico wordt steeds gekker op zijn tut. hij roept hem ook regelmatig: TUHT! TUHT!! en wijst dan naar de plek waar ie moet liggen. haha.
probeer het zo min mogelijk te geven, maar hij is dus nu met 4 kiezen tegelijk bezig (zijn al wel voor een gedeelte door behalve nr 3 en 4, die zijn nog maar 'n puntje door) en dan heeft ie meer behoefte om te tutteren…
maar toch hallelujah meid!
petje af hoor!
ik weet niet hoelang dit gaat duren, maar als je eenmaal begint met niet meer geven, zou ik niet opgeven, want als je na een paar dagen toch weer een tut gaat geven dan gaat hij helemaal moeilijk doen de eerstvolgende keer dat je m weer geen tut geeft. snapje?
dan denkt ie: als ik maar lang genoeg zeur krijg ik m wel

#5

Ik heb er nog geen ervaring mee maar mijn zus heeft tegen haar zoontje op het moment dat de laatste versleten was gezegd: de speentjes zijn op in de winkel! met haar handen omhoog houdend en mijn neefje dacht echt dat het zo was en had zoiets van: jammer!
Hij heeft er daarna geen meer gehad en nooit om gerteurt hij had wel ALTIJD zijn knuffie bij…waar hij ook ging dus hij had troost bij zich.

Zo ook met de pampers heeft ze het zo gedaan : ze zijn op in de winkel (hij was 2 1/2) en oke prima:…hij was ineens zindelijk overdag alleen had ze een smoes verzonnen zidat hij snacht wel een pamper aankon…maar die smoes weet ik niet meer hoe die was.

Gr, Danielle

#6

Knap en goed dat je het doet!
Ik zou ook zeggen: even doorbijten en probeer er een mooi verhaaltje van te maken zodat hij begrijpt dat ie de speen niet meer krijgt. Of je koopt een speen, knipt hem af zodat je alleen het schildje overhoud en dat hij het daar dan maar mee moet doen. Of je smeert hem in met zo’n spul tegen nagels bijten, dat is zoooo smerig dat ie de speen vanzelf niet meer wilt.

Gelukkig heb ik er geen ervaring mee, hier had ik duimers die vanzelf gestopt zijn. Wel wilt Silvana perse haar hondje in bed (en nog een paar poppen, knuffels ect). Prima krijgt ze ook, maar afgelopen week is haar hondje (en pop en en en) een paar keer in de was geweest (nadat hij vies was geworden door het overgeven) en dat het hondje moest docuhen vond ze een prima idee en zeurde dan ook niet meer om haar hondje. Dus het begrijplijk maken dat hij de speen niet meer krijgt lijkt mij wel verstandig.

Succes ermee!