Nog even een vraagje waar ik al een paar dagen mee rond loop. Een paar dagen geleden moesten wij zoals ik in een ander topic vertelde naar de dermatoloog met onze dochter. haar papa en ik zijn uit elkaar maar aangezien ik hem wel overal bij wil betrekken heb ik hem gebeld en is hij mee gegaan. Ze ziet hem ook heel regelmatig, zeker een paar keer per week, en dus niet slechts een keer per 2 weken een weekend ofzo. Ik heb haar al vaak verteld dat papa en mama niet meer samen in een huisje wonen omdat wij elkaar niet meer zo lief vinden, maar dat wij beiden nog wel heel veel van haar houden en er altijd voor haar zulllen zijn. Dat zij er niks aan kan doen etc etc etc. Ze lijkt dit ook goed op te vatten, maar doordat mijn ex door omstandigheden nog vaak hier komt om bij haar te zijn en zij niet erg vaak daar heen gaat heb ik het gevoel dat ze niet helemaal begrijpt dat hij een ander huis heeft en dat ze dus soms gewoon niet begrijpt waar hij is. Ze is er wel geweest en heeft het inmiddels gezien, maar ze kan er nog niet logeren doordat dat lichamelijk voor hem nog te zwaar is, vandaar dat hij vaak gewoon hier komt om bij haar te zijn. Maar… waar ik nu zo mee zit en niet goed weet wat ik ermee moet is het volgende. Op de terugweg in de auto van de dermatoloog zei ze ineens : papa jij moet bij mij blijven… Dus wij uitgelegd dat papa en mama niet meer in een huis wonen etc etc etc, dus weer het hele verhaal gedaan, waarop zij roept: Neeeheeee! ik wil dat papa bij mij blijft… nou, dat gaat wel even door je moederhart. Over schuldgevoel gesproken… maar hoe ga ik hier nou mee om? Ik kan toch niet meer doen of zeggen dan ik al heb gedaan?
mama1980