Aandacht...aandacht...aandacht!

#1

Onlangs is mijn man gestorven. Ons dochtertje van 5 kan goed om met zijn dood maar heeft nu wel een soort verlatingsangst ten opzichte van mij. Begrijpelijk. Ze krijgt ook enorm veel aandacht van mij, familie en vrienden, maar als mama even tijd wil voor haarzelf word ze boos en op de kleinste berisping volgt een heuse huilbui. Zelfs als ik de krant aan het lezen of even op de computer bezig ben word ze lastig omdat ze mijn aandacht niet krijgt. Ik sta er nu alleen voor en vraag me elke dag af hoe ik er moet mee omgaan. Geef ik haar minder aandacht? Moet ik haar strenger aanpakken? Heeft iemand van jullie een gelijkaardige ervaring?

#2

Poeh, voor zover ik weet heeft niemand hier haar man verloren (gelukkig…)
Wat lijkt me dat enorm zwaar voor je zeg net als voor je dochtertje natuurlijk.
Ik kan je helaas geen passend antwoord geven.
Ik denk dat je dochtertje jou nu extreem hard nodig heeft, nu haar pappa er opeens niet meer is.
Misschien is ze ook wel bang dat jij ook “weg gaat” ?
Ik weet niet of het lang geleden is dat je man overleed maar wie weet heeft ze even tijd nodig om te vertrouwen dat jij bij haar blijft.
Ik denk alleen dat ik een meisje met zoveel verdriet en nu ook even angst, niet strenger zou aanpakken…

Heel veel sterkte in ieder geval!!!

P.S. Bestaat hier geen site voor dan? Met nabestaanden?

Groetjes Bianca, mamma van [url=“http://www.stephanveenhuizen.kleutersite.nl/”] Stephan /url en Kaya (19-11-2005)

Gewijzigd door - Bieb op 25 Feb 2006 21:18:14

#3

Welkom Ceuntje,

Allereerst gecondoleerd met het overlijden van je man, wat verschrikkelijk.

Ik denk dat het een logies gevolg is net wat bieb al zei en jij zelf eigenlijk ook al, ze is erg bang dat ook jij weg gaat, haar strenger aanpakken zou ik zeker niet doen, ze heeft nu juist dat geborgen gevoel zeer hard nodig, maar kan ook begrijpen dat dit alles jou niet in de koude kleren gaat zitten, want ook jij heb verdriet, ik lees dat je gelukkig hulp hebt van familie, als je het even niet ziet zitten doe daar dan ook echt een beroep op is mijn advies. Verder is er een goede site waar je evt ook voor meer hulp terecht kan http://www.achterderegenboog.nl/ Ook de huisarts kan een goede vertrouwens persoon zijn,
Maar hier kan je ook altijd terecht natuurlijk.

Tries

#4

Gecondoleerd met het verlies.

Ik zelf heb geen ervaring alleen mijn moeder wel want ik ben ook op jonge leeftijd mijn vader verloren en ik schijn ook heel veel aandacht te hebben opgeeist.
Toen heb het consultatieburo aan geraden om eerst alles goed uit te leggen en daarna mij ff probeer te negeren als ik weer om aandacht vroeg.
Want ze hebben juist weer die regelmaat en overzicht nodig waar hun staan.(aldus cb)Mijn moeder vertelde dat het nog een paar dagen duurden en dat ik daarna weer lekker zelf kon spelen.
Ik wil je heel veel sterkte wensen in die moeilijke tijd

http://www.kinder-startpagina.nl
Liefs Lieke

#5

gecondoleerd met het verlies van je man

ik denk en dat is boven al beschreven dat ze juist bang is om jou ook te verliezen
vandaar dat ze gewoon heel de dag aandacht wilt en zo dicht mogelijk bij jou in de buurt kan zijn…

ik zal haar zekker niet straffen of hard aan pakken denk dat dit juist averechts werkt

er zijn volgens mij instanties die je hierin goed kunnen helpen en begelijden en op internet zijn ook zat info site’s en mailgroepen,zal eens kijken bij startpagina en dan bij dochter pagina’s.

verder wil ik je heel veel sterkte met je dochtertje wensen

Bianca,Dylan & Kaitlyn