Ons mannetje is erg ziek geweest.
Met precies 4 weken is hij opgenomen vanwege het RS virus!
Hij was al een dagje aan het snotteren en wat hoesten maar niks ernstigs. `s Avonds kwam hij er alleen niet meer uit! Hij liep rood aan en tot kokhalzen aan toe lag hij te hoesten. Ik ben met hem naar de HAP gegaan en daar kregen we Ventolin mee. Dit hielp om de fles te kunnen drinken maar dan hield het ook op.
Na de fles begon het weer met het nodige slijm vanwege de melk.
De ochtend erna meteen weer naar de huisarts en die verwees ons meteen door naar de kinderarts. Zij wist niet goed of ze aan kinkhoest of het RS virus moest denken. Maar dat maakte voor de opname in eerste instantie niet uit, ze wilde dat hij hoe dan ook bleef.
Tranen met tuiten hebben we gehuild. Ookal wisten we dat ze dit niet voor niets wilde natuurlijk! We hebben al zoveel gedoe achter de rug sinds de zwangerschap van H.ayley… Kon het nu niet gewoon een keer goed gaan allemaal??
Er werd slijm afgenomen maar de uitslag duurde lang.
We hoopte om oud en nieuw gewoon samen te vieren maar helaas…
Van vrijdag op zaterdag ging het redelijk en heb ik in het ZH geslapen, oudjaarsnacht is mijn man in het ZH wezen slapen en ik thuis met H.ayley. Die nacht heeft hij het erg zwaar gehad en hebben ze hem zuurstof en een maagsonde gegeven. Hij kreeg erge last van slaapapneu, erg eng zei mijn man.
Tot overmaat van ramp begon bij mij mijn corhn weer op te spelen. Ik heb zondagnacht weer in het ZH geslapen en kon maandag meteen terecht en heb een flinke dosis Prednison gekregen. Voor ons allemaal was het even het beste dat ik thuis zou slapen. Wat een schuldgevoel! Mijn man was net 4 weken vrij geweest en de enige collega die hem over kon nemen was die nacht vrij dus mijn man kon ook niet in het ZH slapen.
De nacht daarna (van dinsdag op woensdag) bleef ik ook thuis slapen zodta ik zeker wist dat ik niet halverwege zelf ziek zou worden. Maar het ZH belde dat A.yden erg onrustig was en de slaap niet kon vatten.
Mijn man gebeld en die is om 22u naar het Zh gegaan. De nacht erna heb ik weer bij hem geslapen en gelukkig mocht hij die dag erna (een week later dus) weer mee naar huis! Hij had toen 2 nachten en 1 dag zonder zuurstof gedaan en dat ging goed!
We zijn nu twee dagen thuis en het gaat gelukkig goed!
Sterker nog, het lijkt wel of we een heel ander kind hebben. Voor de opname was hij heel onrustig en sliep bijna niet. Hij had dagen dat hij van 6u tot 15u wakker was en alleen maar kon huilen. Vaak sliep hij pas een uur na de voeding om een uurtje te slapen en zich alweer te melden…
Nu slaapt hij bijna van fles tot fles en als hij wakker is (gisteren 3u achter elkaar) ligt hij jeerlijk in de box te dutten, te spelen en te brabbelen!
De zusters vertelde dat zijn grote geluk geweest is dat hij vrij groot was bij d egeboorte en dus extra bij had te zetten. Ook is hij gewoon blijven drinken! De dinsdag voor de opname woog hij 4900gram en op de dag dat hij weg mocht 4980.
Helemaal perfect dus, hij heeft maar weinig ingeleverd.
We zijn helemaal blij dat het nu zo goed gaat (gelukkig ook met mij) en het is fijn om na zo;n rare week weer allemaal samen te zijn.
Ook voor ons gat nu het normale leven eindelijk beginnen!
