9 maanden op, 9 maanden af?

[Liske]

dag lieve mamma’s,

Ben even terug gaan lezen en ik lees best wat soortgelijke topics, maar toch vind ik dat ik een nieuwe topic verdien, mn insteek is net wat anders en ik weet niet welk oude topic ik erbij kan halen. Dus…

9 maanden op was vrij duidelijk, maar ik heb toch mn twijfels bij 9 maanden af. Voel me af en aan na vanaf een maand of 6 na de bevalling zowel fysiek als emotioneel ronduit slecht. Ik heb ruim 3 maanden met hoest/ verkoudheidsklachten gelopen, een erg slechte weerstand en heel erg moe. Daarnaast ben ik emotioneel zo enorm labiel. Voor mn zwangerschap eigenlijk nooit last van gehad.

Nora is echt een makkelijk meisje, en van haar geniet ik zo enorm, maar het lijkt vaak wel het enige positieve in mn leven. Mn relatie loopt erg moeizaam , we praten best veel, maar voelen ons allebei niet echt gewaardeerd, seks is niet om over naar huis te schrijven (kwantiteit en kwaliteit) en de dagelijkse communicatie bestaat voornamelijk uit soort van zakelijke overeenkomsten “doe jij dit, doe ik dat”.
Mn werk is niet wat ik wil, ga na de zomer een coachingstraject in om erachter te komen wat ik nou verwacht van de toekomst en wat werk is waar ik gelukkig van zou worden… we zijn benieuwd. Probeer dus wel actie te ondernemen op allerlei vlakken, ook in de relatie trouwens.
Ik heb gewoon het idee overal tekort te schieten, niet aan ieders wensen te kunnen voldoen en daar word ik zooo moe van.
Van mn verjaardag kon ik ook absoluut niet genieten. Maar van Nora word ik wel echt oprecht blij.

Volgens mij is het geen depressie, maar misschien gaat het wel die kant op. Ik weet even niet goed hoe nu verder…

Hoewel het een behoorlijk stuk is, is het een heel korte samenvatting van hoe ik me nu voel.
Is het hormonaal? Komt het door de grote veranderingen? Moet ik naar de dokter? zal ik nog even doorbijten en over drie weken in mn vakantie gewoon genoeg bijkomen om het weer te kunnen handelen? stel ik me nou aan?
Deze vragen spoken heel de dag door mn hoofd, maar ik kom niet echt tot actie, modder maar een beetje aan.

Iemand tips??

Liefs, Liske

[img]http://lilypie.com/pic/2009/06/17/H4IQ.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1f.lilypie.com/X0hUp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie” />

[miremady]

he meis rot dat je je zo vervelend voelt maar ook ik heb dat nog regelmatig ook nog vrij emotioneel vaak, spelen bij wel andere factoren mee(lichamelijk), maar volgens mijn ha en verloskundige is het een jaar ontzwangeren tegenwoordig. maar alsjij ze rot voelt ga is gewoon een gesprek met de ha aan die zij er voor en verder hier gewoon je hart luchten

dikke knuffffffffffff

Liefs Michelle

[kikie]

Hi Liske,

Ken je probleem! Ik ben al maanden moe en kom nergens toe. De klachten de je omschrijft met je partner die heb ik gelukkig niet. Bij mij is het puur werkstress en oververmoeidheid. Wat je ook zegt dat je niet meer van leuke dingen kan genieten is ook zo herkenbaar.
De ha heeft bij mij een burn-out geconstateerd en misschien PPU. Post Partum Uitputting.
Dat betekend dus niet depresief maar gewoon op. Misschien kan is op www.geenrozewolk.com kijken en dan bij het gedeelte uitputting.
Toen ik deze site zag en dan het uitputtings gedeelde vielen voor mij de puzzel stukjes op zijn plaats. Moest er helemaal van huilen.
Maar goed je kan er hier altijd over praten!! En misschien naar de ha gaan voor een bloedtestje.
Succes!
Leuke foto’s op hyves

Liefs

[kikie]

Oh was wat vergeten te schrijven

Aan Jesse ligt het ook niet de vermoeidheid. Hij is lief en kan zichzelf prima vermaken en slapen doet hij ook klokje rond en soms langer.
De ha dacht ook eerst dat het hormonaal was maar dat was ook niet het geval.

Liefs

[Jolan]

Hmmm van die 9maanden klopt ook niet heel veel denk ik. Na ruim 2 jaar ben ik nog steeds niet de oude, relatie loopt ook niet geweldig ect ect. Dus heel heel herkenbaar!!

Praat eens met je partner over wat jullie van elkaar verwachten. Ga eens op een avond tegenover elkaar zitten en vertel ieder wat jullie positief van elkaar vinden (bijv; ik vind het fijn dat je me helpt met de verzorging van ons kindje, ik vind het wanneer je wat drinken voor me haalt, ik vind dat je er goed uitziet, ik zie dat je je best doet ect ect ect)
Vertel ook wat jullie minder fijn vinden van elkaar (vind het niet leuk dat wanneer je thuis komt je je voeten op de tafel legt en de rest van de avond geen tijd meer hebt voor mij, ik vind het niet fijn wanneer je mij verteld wat ik moet doen ect ect)

Zo weten jullie van elkaar wat jullie waarderen van elkaar en waar jullie je onderling aan storen. Werk er samen aan, maak afspraken (als 1 van de 2 vervelend doet, dat de ander dit aangeeft en vervolgens gewoon reageerd op wat er gezegt/gevraagt is)

Het is niet makkelijk, maar jullie kunnen er vast samen uit komen.
Verder zou ik je aan willen raden om met je huisarts te praten, misschien dat hij meer ziet/merkt en je door verwijst naar een specialist.

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[Jolan]

Oh ja, helemaal vergeten er bij te zetten…

Neem tijd voor jezelf!! Ga er even tussenuit zonder kind(eren), lekker met een vriendin de stad in, lekker uiteten met je partner, sporten, wandelen wat dan ook, als je maar even niet thuis zit met je kindje.
Je hebt zelf namelijk ook iets nodig om ‘op te laden’. Tijd aan jezelf besteden is niet egoistisch, je moet het gewoon doen en je zult merken dat het je goed zal doen even uit de dagelijkse sleur getrokken te worden. Gewoon een paar uurtjes per week (4uurtjes bijv) en je zult het allemaal al wat beter aan kunnen.

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[Liske]

dank voor al jullie lieve reacties!

Eerlijk gezegd voel ik me nu weer even wat beter. Warrschijnlijk ook dooradt we de vakantie in het vooruitzicht hebben. Mn man en ik zijn natuurlijk ook allebei moe en daardoor wat sneller geprikkeld. We zijn ons er wel van bewust en werken er echt bewust aan. Op ieder gebied…

In elk geval is het fijn om te lezen dat het herkenbaar is voor veel moeders. Het zal in mijn geval denk ik voor een groot deel liggen aan het opbouwen van en nieuw ritme en daarin mezelf en mn relatie ook hoog op de prioriteitenlijst weten te zetten. Soms vind ik dat nog heel moeilijk. Hoe dan ook, in de eerste plaats ben ik moeder.

Maar goed, we hebben leuke plannen voor de vakantie, ook samen dus ik heb er goede hoop op!

Iedereen bedankt voor de lieve reacties!

Liefs, Liske