Hahahah moet toch een beetje om al die verhalen lachen hoor. Ik ben dus miss waterrat hahaha. Erg he. Vroeger was het ook al zo zwaar ja. Met B moest je idd 7 meter onder water zwemmen. Ik was toen 6 jaar. Aangezien wij pal naast het Valleikanaal woonden (en wij er nu ook weer heeeeel dichtbij wonen toevallig), moest ik vroeg op zwemles. En ik wilde graag mijn diploma’s halen, zodat ik ook met mijn grote broer en zus in de zomer in het diepe mocht zwemmen (buitenbad was paar straten verderop), dus was enorm gemotiveerd hahaha. Wij hadden les in een 25 meter bad. Als je bij de 7 meter was, had je een streep op de grond, maar als je naar links keek, zag je ook een trapje, om de kant op te gaan. Ik keek dus altijd maar naar het trapje. Om vervolgens boven water te komen. Afijn, ik moest afzwemmen, mijn zus was mee en mijn moeder ook. Die zaten dus te kijken aan de kant. Ik spring water in, ga onder water en nét toen ik dus bij het trapje zwom keek ik (dom) naar rechts… Zwom gewoon verder onder water, niet doorhebbend dat ik de 7 meter al gehaald had. Intussen kreeg ik al een beetje ademnood en als je kon zweten onder water, dan zweette ik hoor!! Want wáár was die stomme trap nou toch gebleven??? Hahaha. Nou dan haal ik mijn B maar niet, dacht ik nog… Kom ik dus hijgend boven water, krijg ik een giga applaus joh! Van alle mensen die keken bij hun kinderen enzo. Bleek nou? Was ik helemaal tot het eind onder water gezwommen hahahahhaa. Wat beslist mijn bedoeling niet geweest is. Mijn zus moet nog lachen om mijn moeder, die had het niet meer van angst, was al naar de badjuf gaan roepen dat ik vast verdronk hahahhaa. Ik heb het diploma toch nog gehaald dus hahahaha.
Hebben jullie ook nog van die leuke verhalen over jezelf?
Enne…het komt vast goed hoor met het zwemmen, lukt het nu niet, lukt het de volgende keer wel, daar hoeft ie zich niet voor te schamen hoor.
Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo
