Michele,
Jens heeft Lactose Intolerantie, dat weten we dus zeker sinds hij 14 mnd is (toen pas ja). Hij heeft altijd erg veel buikpijn gehad na de voedingen, al sinds de kraamweek. Tekenen toen waren: zure melk (en veel!) opgeven, zure poepbroeken; soms poepte hij zelfs water, knalharde boeren, knalharde winden, temperatuurschommelingen, onrustig slapen, onrustig wanneer wakker, overstrekken, en zéér veel huilen (van de pijn uiteraard).
Na 5 maanden ben ik letterlijk ingestort en is er van 't CB uit éindelijk een keertje gekeken naar z’n voeding. Ik had al aangekaart dat hij enorme krampen had, maar zij zeiden dat 't normaal was. Gut ja, wat wist ik er verder van…
In de familie was bij 't zoontje van mijn neef inmiddels koemelkallergie geconstateerd en sinds die moppers van mij over Jens de ronde deden, werd er geopperd dat hij 't mogelijk ook had. Dus ik googlen… En ja, er kwam wel heel veel overeen. Niet alles, maar dat schijnt ook niet te hoeven.
Dus toen de wijkverpleegkundige zei dat ik óf Hypo Allergeen óf Omneo mocht proberen, koos ik voor Hypo Allergeen. Puur omdat ik dacht dat hij een allergie had. Verder had ik nog geen notie van andere voedingen hoor, anders had ik denk ik vast wel aangedrongen op Pepti.
Dus Jens aan de HA. Dat ging langzaam aan steeds beter! Hoeraaa, mijn kindje kon weer lachen! En slapen dat ie ineens deed… pfoe! Nu kwam 't deels ook omdat hij minder flessen kreeg. In die tijd ging hij over van 4 naar 5 flessen, dus ja, minder om te verwerken, dus minder buikpijn… logisch.
Maar goed, met die verandering was ik allang blij! Tot hij een maandje of 12/13 was… toen aten we witlof uit de oven lekker met ham en kaas en hij smulde er van! Vervolgens toetje toe, maar die kwam er met dezelfde vaart weer uit. Kennelijk had ie dus een bepaalde grens qua hoeveelheid zuivel. Toch vond ik 't niet normaal, dus naar de huisarts voor een verwijzing naar de kinderarts. Een vriendin van me heeft mij tussendoor gewezen op lactose intolerantie. Zij zei dat zij 't ook had in mindere mate. Dus ik weer googlen. Dit keer klopte 't plaatje 100%. De kinderarts heeft een poging gedaan 't uit te zoeken middels een ademtest. Dan krijg je een drankje met lactose toegediend en vervolgens moet je in een zakje ademen en wordt de hoeveelheid waterstof gemeten.
Deze test is volslagen mislukt, omdat Jens toen nog niet op verzoek kon blazen. Maar, stelde de kinderarts, omdat hij zo goed reageerde op sojamelk (wat hij intussen kreeg) en zo slecht op zuivel en die specifieke kenmerken vertoonde daarna, kon hij er van 90% zeker uitgaan dat 't Lacose Intolerantie is. Maar, zei hij, hij zal er vast overheen groeien.
Nu weet ik dus dat dat inmiddels nog niet veel verbeterd is en misschien gaat 't zelfs helemaal niet over, in zeldzame gevallen kan dat.
Wat 't nou precies is… bij Lacose Intolerantie kan je de lactose (melksuikers) uit zuivel niet (goed) verwerken, door 't (deels) ontbreken van de enzym lactase in de darmen (vandaar de flatulatie en diarree). Veel kinderen/volwassenen lopen dit op door een tijdelijke bacteriële infectie in de darmen en gaat dit weer over. Wat Jens heeft is erfelijk, kán over gaan, maar ik betwijfel 't.
De oplossing bij Lactose Intolerantie is soya voeding. Gelukkig is er tegenwoordig ook Soya-baby(poeder)melk van Nutrilon, maar ja… hád ik dat maar geweten… Voor de tweede, die nu onderweg is, ben ik er iig op voorbereid!! Heb nu de ervaring.
Maar goed… sorry voor 't offtopic verhaal, hahahaha!
