Het gaat wat beter maar ben twee weken geleden opgenomen in het ziekenhuis met vroegtijdige weeën. Had al een paar dagen harde buiken, vooral 's avonds, maar als ik dan onder de douche ging en ging liggen gingen ze weg. Die dag dus niet, ik voelde me ook raar en heb op aandringen van mijn lieve man de verloskundige gebeld die mij meteen liet komen en het bleken weeën te zijn. Dus naar het ziekenhuis. Het CTG gaf weeën aan om de minuut/anderhalve minuut en er werd snel een echo gemaakt. Geen ontsluiting gelukkig maar ik moest blijven, en kreeg een zetpil om de weeën tegen te gaan. De volgende ochtend weer aan het CTG, weeën werden krachtiger en de dienstdoende verloskundige begon toch ongerust te worden sinds ik ze ook weg moest puffen. Snel aan de medicijnen om het kwartier, hielp niet veel, zetpil er achter aan en dat ging wat beter na anderhalf uur. Weer naar bed en moest op mijn zij blijven liggen. De gynaecoloog heeft nog een echo gemaakt, gelukkig weinig verandering in de baarmoedermond, nog steeds dicht. Heb al met al 7 dagen in het ziekenhuis gelegen en ben nu thuis met weeën remmende medicijnen en rust. Moet vrijdag weer voor controle.
Het is veel te vroeg en we zijn dan ook heel erg geschrokken, maar gelukkig zijn de weeën afgezakt met de medicijnen en ik hou veel rust.
Doe thuis helemaal niets, ben nu wel blij dat Carlin en Elysia al 6 en 5 jaar zijn, zodat ze veel zelf kunnen. Ze zijn ook heel zorgzaam en lief. Mijn man doet het huishouden, maar dat is hij gelukkig al wel een beetje gewend sinds ik full-time werkte.
Ik hou jullie op de hoogte.
Martha