Hallo allemaal,
Dit zijn mijn bevallingsverhalen. 3 x anders en 3 geweldige kinderen.
Mijn eerste bevalling begon op 3 dagen voor de uitegerekende datum. Om +/- 20.00 uur braken bij mij de vliezen en gelukkig eerst een klein scheurtje ivm hoogpolige vloerbedekking, op de wc kwam de hele bups aan vruchtwater er in een keer uit. Al snel kwamen de weeën om de 5 minuten en om 22.00 uur 's avonds had ik 2 cm ontsluiting. Om 3.30 uur 's nachts mocht ik gaan persen. Om 4.30 uur was er nog steeds geen baby, helaas. Ook kreeg ons kleine meisje het steeds moeilijker en kwamen haar harttonen steeds moeilijker terug. Dus ik naar het ziekenhuis met de ambulance. Dat ritje duurt normaal ongeveer een half uurtje, maar nu deed de ambulance er een uur over. Myrthe is een echt winterkind, en de nacht dat ik beviel kwam er zoveel rotzooi uit de lucht dat het spekglad was op de snelweg. Het regende en ijzelde, sneeuwde en hagelde. In de ambulance moest ik mijn persweeën wegzuchten en dat lukte voor geen meter, omdat je lichaam wil persen en doorgaan met de bevalling.
Eindelijk het ziekenhuis, eerst moest ik weer op eigen kracht persen, maar weer gebeurde er niets.
Mijn kleine meid lag verkeerd met haar neus omhoog en ze bleef steken achter mijn schaambeen.
Uiteindelijk werd besloten om haar te halen met de vacuümpomp. Na weer een poosje persen en hard trekken werd Myrthe naar 4 persweeën geboren om 5.46 uur 2 dagen voor de uitgerekende datum.
Ze woog 3220 gram en was helemaal gezond en sterk. Wel was ze erg misselijk door al dat bloed dat ze had ingeslikt. Ze had ook een blauwe plek op haar hoofd en een deukje in haar neus, maar verder was ze prachtig en een geweldig lief beweeglijk meisje.
2 jaar later was ik weer zwanger en dit keer hoopte ik dat ik wel thuis zou kunnen bevallen. Na 39 weken en 5 dagen zwangerschap beviel ik van Maarten.
Op de dag voordat ik beviel zijn we nog erg druk geweest 's ochtens naar de kerk, 's middags op bezoek bij mijn schoonvader die in het ziekenhuis lag en daarna nog een eind rondgereden. Ik kreeg tijdens het rondrijden een soort krampen die niet erg pijnlijk waren, maar wel een beetje vervelens. We kwamen thuis en toen waren die krampen helemaal weg. Ik baalde toen wel, want ik was er echt aan toe dat de baby geboren zou worden. Wel had ik nog wat harde buiken, maar ook die stopten weer. We gingen op tijd naar bed en sliepen tot 5.00 uur, ik moest naar de wc en ging weer in bed liggen. Er zat een soort gezoem in mijn oor, ik dacht...Muggen??? Mijn man zei: "Kom maar tegen me aan liggen, ik ging liggen en kreeg zo'n heftige wee dat ik niet wist waar ik het zoeken moest en vloog het bed uit, terwijl mijn man zong; "o jé, o jé een wee!! Aaargh. Om 6 uur kwam de verloskundige die vertelde dat ik 5 cm ontsluiting had. Weer een uurtje later zat ik op 10 cm en is Maarten thuis geboren om 7.34 uur. Lekker vlotte bevalling dus en weer een gezond kindje, een jochie dus echt een rijkeluiswens vervuld. Hij woog 3800 gram en is helemaal gezond. Inmiddels is hij bijna 3 en begint nu eindelijk haar te krijgen. Heel wit en stug met sprankelende blauwe oogjes. Een heerlijk boefje dat houdt van knuffelen en spelen met vrachtwagens. Hij kent al heel wat merken van auto's en geniet van alles om zich heen.
Een paar maanden na Maarten's eerste verjaardag had ik zoiets van nou ik ben al zo'n lange tijd niet ongesteld geweest, laat ik eens een zwangerschapstest doen. Nu is het voor mij niet zo raar om onregelmatig te menstrueren dit was bij de vorige zwangerschappen ook al het geval. Bij Myrthe kwam ik er daardoor pas achter dat ik zwanger was toen ik al 10 weken onderweg was. Voordeel: termijnecho's waren toen nog niet standaard en ik kreeg er toen wel 2 x 1, met 13 en met 16 weken.
Maarten's zwangerschap kwam ik achter doordat de ik de koffie vond stinken, toen ging er een belletje rinkelen. Ik bleek toen ongeveer 5 weken zwanger te zijn .
Maar goed ik dwaal af, ik deed een zwangerschapstest, maar had zoiets ik voel niets en waarschijnlijk zal het wel niet zo zijn. Gaf de test dus opeens 2 duidelijke strepen aan. Ik had zoiets dit is niet waar!! Dus ik weer naar de winkel voor 2 testen, 1 eigen merk en 1 van een bekend merk.
De eigen merk test gaf aan 2 strepen, de test van bekend merk gaf negatief aan...????? Wat is het nou wel of niet zwanger?? Toch maar bsloten ja...het is zo, maar na een nachtje slapen toch maar weer 2 testen gehaald, allebei gaven ze zwanger aan dus....ja, het was zo. De test die ze deden van moeders voor moeders gaf het ook aan....zwanger. Ik kreeg de termijnecho en toen bleek ik +/- 7 weken zwanger te zijn dus met 12 weken kreeg ik er nog een en konden we ons kereltje opnieuw bekijken. Wat een gaaf gezicht. Met 15 weken zwangerschap kwam ik in het ziekenhuis terecht, omdat ze bang waren dat ik een longembolie had, Dank U, Heer, dat was het niet, maar de ziekte van Tietze. (ontsteking van het borstbeen). Ik kreeg toen opnieuw een echo, boden ze aan omdat ik er onzeker over was dat het met ons kleintje wel goed ging. En daarna nog de 20 weken echo.
15 dagen voor de uitgerekende datum kregen we bezoek dat tot 00.30 uur bleef zitten. Ze waren nog geen 5 minuten weg en ik kreeg een soort van krampen. Een soort van persweeën bovenin mijn buik. Net onder het middenrif. Ze kwamen en gingen net zoals persweeën en ze deden geen pijn, maar gaven wel een heel vervelend drukkend gevoel. Na 2 uur zo doortobben heeft de verloskundige me naar het ziekenhuis gestuurd, omdat ik uitgeput raakte. Ik had 2 cm ontsluiting, maar daar was dan alles mee gezegd. In het ziekenhuis werd ik opnieuw getoucheerd, nog steeds 2 cm. De rare krampen waren wel weer wat minder geworden. Toch besloten ze om mij een pethidine injectie te geven. Er werd mij ook verteld als er niets gebeurd dan moet je weer naar huis. Na een koude nacht op een heel hard bevallingsbed in de verloskamer, kwam 's ochtends de gyneacoloog en ja, hoor werd ik opnieuw getoucheerd. Inmiddels de 5e of 6e keer. Irritant. Ik had nog steeds 2 cm ontsluiting maar de baarmoedermond was verstreken en ze gingen mij inleiden. Ik kreeg een infuus in mijn arm, er werd een sensor op het hoofdje van ons mannetje geplaatst en toen moest er nog een sensor in mijn baarmoeder om de weeënsterkte in de gaten te houden. Het lukte ze niet om dat ding naar binnen te krijgen, omdat Micha met zijn hoofdje al zo diep naar beneden lag. Dus kreeg ik een band om mijn buik. Om 8.45-8.50 uur werd het infuus aangezet en al snel kwamen de weeën op gang. Toen dacht ik wel dit ken ik, zo ging het de vorige 2 keren ook. Na ongeveer een uur had ik 10 cm ontsluiting, maar er stond een randje. Ze zeiden dat ze gingen proberen dat randje weg te drukken en bij de volgende perswee drukten ze de rand weg en zeiden tegen mij als je je kwaad maakt is hij er zo. Ze hadden gelijk bij de eerste keer persen stond zijn hoofdje al en de tweede keer persen kon ik Micha aanpakken. Ik was niet uitgescheurd en heb geen knip gehad, de eerste keer kreeg ik een knip, de tweede keer was ik een klein beetje uitgescheurd en nu helemaal niets. Geweldig, dank U, Heer.
Micha onze kleine man woog 3500 gram en was 51 cm lang. Hij deed het gelijk prima en dronk ook al heel snel aan de borst. Ook weer een mooi kereltje met een heleboel haar, waren we totaal niet gewend, we hadden altijd kale knikkers. En ook hij heeft prachtige blauwe oogjes. Inmiddels loopt hij langs en kruipt als een razende roeland door het huis heen. Hij windt zijn grote broer en zus om zijn vingertjes en begint al iets te kletsen. Hij is 11 maand, maar hij heeft nog geen tandjes. Ik kan ze nu dan ook wel zijn mond uit kijken.
Dit waren mijn bevallingsverhalen,
zoals ik bovenaan heb staan 3 x anders, andere bevalling, andere plaats en andere kinderen
Groetjes Injoline