2-jarige iets nieuws leren eten / moeilijke eter


#1

Hallo,

De titel spreekt aardig voor zich… Floortje van 2 jaar is erg eigenwijs met haar avondeten. Eerst wilde ze met vlagen nauwelijks iets eten. Nu sinds een paar maanden heeft ze nog maar een paar gerechten op ‘haar menu’ staan die ze lust. Gelukkig staat daar wel broccoli en bloemkool bij, maar ook niet veel meer dan dat. Als ik iets anders voorschotel eet ze niks. We negeren haar gedrag en houden het gezellig. Ze zeurt ook niet aan tafel en ze slaapt gewoon de nacht door. Eet 's ochtends ook niet meer dan anders.

Maar hoe krijg ik haar nou zover dat ze andere dingen weer gaat eten? Ik heb al Dora pasta gekocht, dat helpt zowaar. Maar verder? Hebben jullie handige tips?

groeten
Iris


#2

Nick is een prima eter (als hij niet in zijn sprong zit). Maar hij kreeg regelmatig hetzelfde te eten omdat hij inderdaad ook een voorkeur had voor bijvoorbeeld bloemkool. Nu heb ik dat een beetje proberen te mengen met andere groenten. Dus bijv. door de bloemkool wat tomaat of worteltjes. Daarna pasta met soort tomatensaus. Geef de groenten die ze lust en mix er om de zoveel tijd wat anders door. Misschien dat dat een beetje helpt om ze te laten wennen aan andere smaken?

Groetjes Bianca


#3

Gewoon doorgaan zoals je nu bezig bent. Vooral dat negeren is prima.
Niet alleen maar geven wat ze lekker vindt en sowieso geen alternatieven aanbieden. Eet ze niet dan eet ze maar niet. Jammer dan.

Onze meiden zijn nu 5 en 6 en die hebben ook zat avonden dat ze 3 muizenhapjes of helemaal niks eten. Jammer dan!

Ik heb ze nog nooit extra gulzig aan het ontbijt gehad dus ze zijn blijkbaar nog nooit met honger naar bed gegaan.

Je merkt snel genoeg of je kindje iets echt niet lust want dan gaat het kokhalzen. En als je weet dat ze het eigenlijk echt we lust maar gewoon weigert te eten, dan heeft ze gewoon pech als ze niet eet. Het is puur uitproberen, gemakzucht en peuterpuberteit.

Hier krijgen ze geen toetje als ze niet fatsoenlijk eten. Ze hoeven echt hun bord niet leeg te eten (hoewel daar maar 1 opscheplepel op ligt dus het is al niks eigenlijk, maar ze moeten in elk geval meer dan de helft op hebben. Anders geen toetje. En dat wil nog weleens werken dat ze toch een toetje willen verdienen.

Groetekes, Sje


#4

Natuurlijk moet je tijdens het eten al dat gemiep negeren.
Maar wat het wennen aan smaken betreft vind ik ook dat je de baas moet zijn. Ik vind het persoonlijk belangrijk dat er verschillende soorten groenten gegeten wordt. En door het op een manier op te lossen door de voorkeursmaaltijd te mengen met nieuwe groenten heb je een grote kans dat dat ook gaat gebeuren. Althans, dat is hier het geval. Floortje is nog maar 2 jaar en dan kun je nog heel wat proberen om ze op latere leeftijd goed groenten te laten eten. Want anders zit je dan nog met het gezeur aan tafel. Het zoontje van mijn man (8 jaar) komt om het weekend en het is iedere keer weer een strijd aan tafel. Nou daar hoop ik met Nick tegen die tijd toch echt geen problemen mee te hebben. Ok, dat ze niet altijd veel eten dat zal voorkomen maar constant bij alles “dat lust ik niet” gaan mijn haren echt overeind staan hoor!!! Bij hem is er nooit zo op gehamerd met eten en dat blijkt nu wel.

Groetjes Bianca


#5

Hier moeten ze ook eerst alles proeven voordat ze een oordeel mogen vellen.

“Lust ik niet” terwijl ze iets nog nooit gegeten hebben, pikken we hier niet. Eerst proeven!

Groetekes, Sje


#6

@Sje,
Hoe doe je dat dan? 1 hapje proeven en ik lust het niet en dan gewoon bord weg en niets geven? Want meneer van 8 doet dat dus he! Ik wordt er al kriegelig van vóórdat we aan tafel gaan… Hij eet al sinds ik hem ken heel slecht. Dus mijn man wil niet graag het bord weghalen. Die paar hapjes die hij binnen krijgt is echt niet normaal.

Maar ja, misschien moet ik dan naar een ander topic "niet op 1 lijn met opvoeding"want ik ben van mening dat er dan ook totaal niet gesnoept mag worden als er iedere keer een eetprobleem is… Helaas houdt mijn man zich daar niet aan wat zijn zoontje betreft.

Groetjes Bianca


#7

Ja, dan eten ze maar niet! Zoals ik al schreef, je merkt snel genoeg of ze iets echt niet lusten want dan gaan ze kokhalzen.

Kokhalzen ze niet, dan lusten ze het dus. En dat ze het ene lekkerder vinden dan het andere, da’s logisch, dat hebben wij volwassenen ook. Ik zou ook liever elke dag friet eten dan spercieboontjes!

Maar als ze iets lusten en ze hebben er toevallig die dag geen zin in, jammer dan! Dan maar geen eten! Ik zet ook weleens iets op tafel wat de dames lekker vinden maar waar ik niet blij van word. Maar dan eet ik het wel, want ik lust het wel, het is alleen niet mijn favorietje.

Ze zullen in hun leven nog zat dingen tegen komen die ze moeten doen maar waar ze geen zin in hebben (breek me de bek niet open) en daar hoort het eten van minder lekkere dingen ook bij.

Ze moeten alleen niet proberen om met een doodongelukkig gezicht naar hun bord te gaan zitten staren want dan kunnen ze regelrecht naar bed. Hou ik helemaal niet van dat er zo ongelukkig gekeken wordt als ik mijn best heb gedaan om een lekkere maaltijd op tafel te zetten.

Als zij met de zoveelste tekening of het zoveelste knutselwerkje thuiskomen, zeg ik ook niet “Hè bah, een tekening met stift! Ik had liever met kleurpotlood gehad!”. Ik heb ze dat weleens als voorbeeld gegeven hoe zij dat zouden vinden als ik dan zo zou reageren en toen snapten ze hoe het voor mij is als ik elke dag commentaar op het eten krijg.

Groetekes, Sje


#8

Indd gewoon voor blijven zetten. Madelon was geen grote eter pas de laatste 2 jaar eet ze genoeg voor haar leeftijd zou j zeggen, maar ze lusste wel alles behalve boerenkool en gekookte aardappels. Ik heb hier altijd gezegd vanaf een jaar of 3 je eet 2 dingen die op tafel staan van de 3. maar indd van boerenkool en aardappels gaat ze kokken en dan zit ik ook niet lekker an tafel. De laatste tijd eet ze af en toe 1 aardappel, maar boerenkool moet ze nog steeds niet. En die is 19.
En ik heb vaak geroepen hoe kunnen ze zo groeien, maar ze deed het eht dus ze krijgen echt wel genoeg binnen.

vanaf dat ze een jaar of 4 was, was het ook niet mer snoepen na het eten als ze niet had gegeten, voor die tijd kreeg ze dat niet. En indd alles proberen anders weet je niet of je het lust.

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers


#9

Ha ha, Sje, ik zal je tip eens gaan uitproberen dit weekend. Dit is nou net waar ik zo ontzettend kriegel van wordt als er al zuur gekeken wordt voor we uberhaupt aan tafel zitten. En wij ons best maar doen in de keuken. Zelfs als er gevraagd wordt om pannenkoeken en dan nog maar amper een halve naar binnen werken!!
En ik zou hem ook het liefst gelijk naar bed sturen. Hier wordt het niet eens geprobeerd omdat mijn man hem maar 1 weekend in de 2 weken ziet natuurlijk. Hij wil dan niet al te boos doen. Ik ben van andere mening maar ja… Als “stiefmama” trek je dan toch aan het korste eind wat ik erg jammer vind.

Ik hoop het met Nick anders te doen (en dat gebeurd gelukkig ook al). Er zullen nog vaak problemen voordoen met eten maar ik hoop toch niet zoals met zijn stiefbroer. Hij groeit dus niet goed en is veel te licht en zwak voor zijn leeftijd… Nick haalt hem op jonge leeftijd nog in met gewicht.

Maar goed, bij het volgende werkstukje zal ik ook eens heel teleurgesteld reageren }

Bianca


#10

Da’s bij jullie inderdaad het moeilijke: die jongen is er maar eens in de 2 weekenden en hij weet dondersgoed dat-ie dan zijn grenzen heel ver kan leggen omdat jullie zo’n weekend ook niet willen verpesten. Dus hij heeft dondersgoed door dat jullie meer pikken dan gangbaar is.

Groetekes, Sje


#11

Ja Sje, daar zeg je nou precies het goede. Het is niet alleen het eten maar ook andere dingen waaruit blijkt dat zijn grenzen mijlenver liggen. Erg pijnlijk iets om het er bij ons thuis over te hebben. Vaak zat gedaan maar dat liep meestal uit op ruzie.
Maar goed, daar gaat dit topic niet over.
Wat betreft het eten ga ik nogmaals mijn uiterste best doen om er toch iets leuks van proberen te maken. Lukt dat niet gauw dan wordt het maar weer eens aangesneden hier!

Bedankt voor jou reactie

Bianca


#12

Indd het leuk houden tijdens de maaltijd,
en niet laten zien dat je er zwaar aan tilt.
Moeten ze het niet hebben, dan niet.
Maar dan hebben ze wel zelf gekozen om met honger van tafel te gaan.

@Sje, dat is een hele goede vergelijking!
Echt eentje die kinderen kunnen begrijpen.
Deze tip ga ik ook onthouden hoor!
(maar ik heb het beste etertje in de hele wereld denk ik, dus die zal ik hopelijk ook niet nodig hebben )

Lilypie Second Birthday tickers


#13

@TanElle, ik maak heel vaak vergelijkingen om de kinderen dingen duidelijk te maken. Zo hebben ze soms de neiging om me vreselijk te negeren. Dan ga ik hetzelfde doen. Doe ik gewoon net of ik ze niet hoor. Staan ze 100x mama te roepen naast me en ik hoor niks.

Als dat zo een kwartiertje geduurd heeft vraag ik hoe dat nou voelt als je iemand roept en het lijkt net of die persoon je helemaal niet hoort. En dan snappen ze meteen wat ik bedoel.

Ze komen ook afspraken nogal eens niet na. Hebben ze iets beloofd en dan komt daar niks van terecht. Vervolgens vragen ze bijvoorbeeld “Mama, krijgen we straks een ijsje?”. Zeg ik heel enthousiast “Ja”. Huppelen ze heel blij weg. Later die dag zeggen ze “Mama, krijgen we nu dat ijsje?” en dan zeg ik “Nee”.

“Ja maar mama, je had het beloofd!!!”. En dan confronteer ik ze met wat zij beloofd hadden en waar ook niks van terechtgekomen is. Hoor ik ze vervolgens nergens meer over want ze weten hoe ik die belofte van dat ijsje dus bedoeld heb.

Ik kan ze wel in woorden uitleggen hoe bepaalde zaken voor mij voelen maar dat inlevingsvermogen hebben ze nog niet. En je kunt dat vermogen ietsje opwekken door die vergelijkingen te maken.

Het werkt echt.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 09 Feb 2010 18:27:12


#14

@Sje
Ja precies!
En het zijn indd vergelijkingen waar je een punt maakt
en ze begrijpen het ook want ze krijgen dan echt een knoopje in hun maag denk ik.
Bedankt voor deze wijze woorden Sje!

Lilypie Second Birthday tickers


#15

Dat maak je niet vaak mee hè, wijze woorden van een blondje?!

Groetekes, Sje


#16

Hallo allemaal,

Bedankt voor de reacties. Het gekke met die kleine peuters is, is dat een bepaald gedrag van de ene op de andere dag anders kan zijn. Want mijn dochter at tot voor kort 's avonds altijd alles op, en ook echt een bord vol!

Ik begrijp wel dat dit ‘peuterpuberteit’ heet en ga er ook zo mee om (negeren), maar ik blijf me afvragen hoe ik haar kan motiveren om weer eens wat anders te gaan eten. Want ik wil niet elke avond weer zeggen ‘als je dit opeet, dan krijg je een stukje vlees van mama’ (o.i.d.).

Overigens krijgt ze 's middags na haar slaapje vrijwel niets van me te eten. En drinken mag ze ook niet als het 1,5 uur voor het eten is. En toch interesseert het haar niets als ze niks eet. Ik kan het maar niet begrijpen…

Zijn er nog tips hoe ik mijn dochter kan verleiden tot het eten van iets ‘nieuws’?

groeten
Iris


#17

Ik begrijp het ook niet hoor … het is de peuterpuberteit… maar hoelang duurt die?? Ik wordt er soms wel radeloos van… Jurian neemt momenteel ook geen hap van het eten. Bekend of onbekend… hij hoeft het niet. Zelfs friet eet hij niet!! Dus … het is ook geen voorkeur voor iets…

Voor die tijd at hij ook heel goed… en was ik dolgelukkig met zo’n goede eter. Zag het bij andere dat het ook anders kan… maar nu zit ik zelf met de frustraties… hem boeit het niet!


#18

Heey,
Ik vind dat je het goed aanpakt.
Gewoon aanbieden, en zeggen dat ze niet moet gaan zitten mokken.
Niet gegeten, dan gewoon weer weghalen als jullie ok klaar zijn.
Niet laten merken dat je het erg vind, ze gaat wel weer eten.

Seth eet over het algemeen nu heel goed, maar als hij iets niet wil eten, dan heeft hij pech. Ik ben er niet heel moeilijk in, hij gaat wel eten als hij echt honger heeft!

Maar wel succes ermee!

Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers