17 jaar

#1

Hallo,

Mijn naam is Dani en ben 17 jaar oud.
en ben nu 2 dagen officieel (volgens mijn berekeningen zwanger)
mn vriend wil het heel graag.
maar ik heb zo mn twijfels ; er komt zo veel bij kijken dan alleen een kindje lief leuk etc.
nee voeding ; kleertjes ; luiers + de rest.

hallo ik ben 17 ; slikte netjes elke dag de pil
ben 2 week ziek geweest. dokter gegaan… heeft gezegt zolang je blijft slikken is er niets aan de hand UHU ; zal wel.
ook zie ik er tegen op om het mn ouders te vertellen mn vriend zn ouders (veel losser) lijkt me veel minder lastig om te vertellen.

ben bang voor hun reactie.
mja t hoort er bij en ga niets stiekems doen.
dus als ik besluit dat ik het niet door zet… dan vertel ik dat ook.
geen geheimen ; ik verspreek me namelijk nogal snel hihi

zelf denk ik wel dat we er klaar voor zijn ; maaaaar wil ik het wel ?
zelf ben ik opzoek naar sites voor meer informatie (nuttige)

iemand een idee ?

dankje wel

liefs, Dani

Gewijzigd door - Dimisto op 04 Jul 2008 23:01:42

Gewijzigd door - Dimisto op 04 Jul 2008 23:10:08

#2

bang voor hun reactie? zelf denk ik niet aan toe…

ga eerst lekker op vakantie naar spanje of zo lekker genieten zon zee strand uitgaan… elkaar door en door kennen, het blijft niet bij kleertjes luiers kamer geld werk maar kan je zeggen een relatie kan behoorljk onderdruk te staan en hele relatie veranderd…

veel wijsheid tis geen aanval maar eerder iets over na te denken

Tries

#3

Hoi Dani,
Ik kan me voorstellen dat het een grote schok voor je was toen je ontdekte dat je zwanger bent. Dat is wel even slikken dan. Mijn man en ik waren een jaar getrouwd toen we beiden graag een familie wilden beginnen. dus we waren een beetje voorbereid. En ja, een kindje betekend inderdaad: poepluiers verschonen, voedingen geven, met een dikke buik rond lopen etc. Niet altijd even leuk. Maar er is ook een hele andere kant, en daar weegt een vieze poepluier niks tegenop.
Ik besefte pas echt toen ik zwanger was toen ik de eerste echo zag. Een piepklein mensje maakte verscheidene sprongetjes in m’n buik, en ik voelde er helemaal niks van, maar kon het wel zien. Toen werd ik verliefd op dit mini-mensje. Je kunt je haast niet voorstellen hoeveel je van zo’n kleintje kunt gaan houden, je wilt hem/haar beschermen en voor hem/haar zorgen, en het liefst aan de hele wereld showen. En opeens maakt het dan niet zoveel meer uit dat je er 's nachts uit moet om een voeding te geven of dat je een stink luier moet verschonen. En tijdens en na de bevalling merkte ik ook dat mama’s een soort oerkracht hebben om door te zetten wanneer het allemaal niet zo makkelijk gaat.
Nogmaals, ik kan me zo goed voorstellen dat het een super moeilijke situatie is als je 17 jaar bent, maar met deze woorden wil ik aanmoedigen om jezelf een mogelijkheid te geven om die unieke ervaring niet voorbij te laten gaan.
Tot slot, een goede website waar je terecht kunt met je vragen, kun je vinden op http://www.vbok.nl/hulp.htm
Veel sterkte en ik hoop gauw weer van je te horen.

Groetjes, Daniella

Lilypie 1st Birthday Ticker

#4

Beste Dani,

2 dagen zwanger zijn kan niet. Zwangerschap begint te rekenen vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie. Dus als die 2 dagen betekent dat je nu 2 dagen overtijd bent, dan ben je nu 4 weken en 2 dagen zwanger.

Wat de rest betreft: in bed een grote meid, buiten het bed ook een grote meid. Gewoon vertellen aan je ouders dus.

Wat “we zijn er klaar voor” betreft: op je 17e ben je nooit klaar voor een kind. Je bent zelf nog een kind. Dus je kunt er niet klaar voor zijn. Elke moeder zal dat met me eens zijn. Zelfs de tienermoeders hier op de site.

Wat abortus betreft: je bent volwassen genoeg om sex te hebben, wees dan ook volwassen genoeg om de consequenties te dragen. Je weet dat de pil niet 100% betrouwbaar is, dat de werking van de pil bij ziekte en bij ander medicijngebruik beïnvloed kan worden (staat allemaal in de bijsluiter!), dus je weet ook dat je het risico loopt om alsnog zwanger te worden.

En dus zou een abortus volledig onterecht zijn, of je nou aan een kind toe bent of niet. Een abortus op puur medische gronden is een ander verhaal, maar abortus omdat het je nu eigenlijk niet uitkomt, vind ik persoonlijk niet door de beugel kunnen,

Vergeet ook niet dat er zat vrouwen zijn die op tienerleeftijd een abortus hebben laten doen omdat het ze niet uitkwam om op dat moment een baby te hebben. Op latere leeftijd als ze er wel aan toe waren lukte het vaak niet meer om zwanger te worden en bleven ze ongewenst kinderloos. Dan komt die abortus in hun jeugd in alle hevigheid terug. Dit kan dus wel je enige kans zijn om moeder te worden.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 05 Jul 2008 13:21:56

#5

Hoi Dani,
Hier ben ik nog een keer. Denken aan het beeindigen van een zwangerschap is een normale reactie als je ontdekt dat je plotseling zwanger bent. Ik denk dat iedereen daar in eerste instantie aan zou denken, maar als je er tijd neemt om over na te denken dan weet je dat dat niet de juiste oplossing is. En Sje heeft gelijk. Mijn man heeft 2 nichtjes in Canada (beiden eind 20) en zij kunnen helaas geen kinderen krijgen omdat zij op jonge leeftijd ook arbortus hadden gepleegd. Het is een drama, want zij zien hun zussen wel kinderen krijgen. En weet je, volgens mij zul je dan altijd een litteken bij je houden die altijd zeer blijft doen. Een litteken op je hart.
Meid, er zijn genoeg mogelijkheden voor jonge moeders. Ikzelf studeer en werk nog steeds, al doe ik beiden part-time. Ik geef les aan jongelui van 17 tot 25 jaar, en jullie zijn niet gek, alleen soms een beetje onvolwassen (zoals we allemaal zijn geweest).
Wat je ouders betreft: ze zullen waarschijnlijk eerst de schok moeten verwerken, maar daarna zullen ze een trotse opa en oma zijn.
Nogmaals sterkte met alles.

Groetjes, Daniella.

Lilypie 1st Birthday Ticker

#6

Tuurlijk is het even schrikken als je dochter op haar 17e met de mededeling komt dat ze zwanger is. Het is nou eenmaal anders dan anders.

Maar ik denk als moeder van 2 dochters altijd zo: Ik heb liever een zwangere dochter dan een zoon die medeverantwoordelijk is voor een zwangerschap en er niks van wil weten. Dan loopt er wel ergens een kleinkind van mij rond wat ik nooit zal leren kennen.

En zodra mijn dochter zwanger thuis zou komen, kan ik er in elk geval alles aan doen om ervoor te zorgen dat dat kindje heel erg welkom is en een goede start krijgt.

Dus geloof maar dat het voor de ouders van je vriend vele malen moeilijker is dan voor jouw ouders. Jouw ouders houden, onder normale omstandigheden toch wel contact met jou en je kindje. Zijn ouders moeten maar afwachten of het contact met hun kleinkind blijft, want 17 is nou eenmaal een leeftijd waarop het veel eerder uit het oog uit het hart is als een relatie kapot gaat.

Groetekes, Sje

#7

17 is wel jong om moeder te worden! Abortus zou ik zelf nooit overwegen. Net wat Sje zegt, in bed een grote meid, erbuiten ook een grote meid!

Mijn enige advies is dat je het wel je ouders moet vertellen. Ze kunnen het veel beter van jou eerlijk horen dan dat ze er zelf achter komen. Eerlijkheid duurt het langst. Je ouders zullen eerst wel schrikken, maar ze zullen er op een gegeven moment wel aan wennen.

Succes!

#8

zou het inderdaad snel vertellen hoe langer je wacht hoe moelijker het wordt wat namelijk zelf ook 17 toen ik zwanger raakte heb met me stomme kop(achteraf gezien) erg zspijt dat ik mijn ouders niet gelijk heb vertelt. Heb nu een prachtige dochter van bijna drie waar zowel allebij de opas en oma s blij mee zijn.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#9

hallo,

nou ik ben met lood in mn schoenen naar mn ouders gestapt.
mn vriend vroeg of die mee moest ; heb er voor gekozen om eerst zelf heen te gaan
waarom ?
geen idee , me gevoel zei dit nja dan maar.

huilen, ouders rustig verteld.

BOOS !
mn moeder begon te tieren en wrd pis nijdig ; ze zei dat ik een kutkind was… en wat moest ik nou met een kind blablabla…

maar mn vader bleef kei rustig.

hij heeft me een vraag gesteld.
hij vroeg me … waarom ben je niet direct gekomen toen je een vermoeden had ?
hij zegt ik wil er voor jou ; die baby en voor je vriend zijn !

ik helemaal emotioneel.

toen mn vriend gebeld.
hij gekomen … mn vader met hem gepraat.
mn moeder terug gekomen

huilend mij vast gepakt dat t dr speet dat ze zo reageerde

en dat we er wel uit kwamen…

pff… heb ik dat gehad. maar nu kan ik wel veel meer bespreekbaar maken !

dankjullie wel voor adviezen + reactie’s !!

[img]http://bd.lilypie.com/qSCkp2.png" alt=“Lilypie Expecting a baby Ticker” border=“0” />

#10

Nou, dat heb je in ieder geval achter de rug. Zo is er al weer een hele last van je schouders gevallen, neem ik aan. Gaaf dat je vader, en later ook je moeder op een toch opbeurende manier reageerden. Nu je vriend z’n ouders nog, of niet? In ieder geval kun je nu samen voorbereiden op wat er komen gaat en kun je je er misschien ook in verheugen.
Groetjes, Daniella

Lilypie 1st Birthday Ticker