16 en kinderwens


#1

Hallo allemaal,

Ik ben een meisje van zestien die al anderhalf jaar een kind wil krijgen. Klinkt raar en dat weet ik, maar ik ben zelf opgegroeid in een gezin waar mijn oma 17 was en mijn vader zijn eerste kind op zijn 16e kreeg. Maar het gevoel dat ik er één wil ebt niet weg. Het is niet zo dat ik het kind wil maken voor aandacht, geld of omdat zij/hij zo schattig uitziet, maar het geeft mij een gevoel dat ik dan eindelijk iets goeds in mijn leven wil bereiken.

Anderhalf jaar geleden kreeg ik een relatie met mijn vriend en hij is ook degene die mij onmaagd heeft. Maar als ik met hem probeer te praten over een kind (voor hem wil ik het best uitstellen tot mijn 24ste) dan haakt die af. Volgens hem doet hij alleen zo enthousiast over kinderen om mij blij te maken en gelukkig. Ik snap het dat hij nu nog niet wil etc. maar om te spreken in de taal van nooit doet gewoon pijn.

Het gevoel om zwanger te raken wordt steeds groter, wordt ook in een babywinkel emotioneel. Soms gaat mijn vriend mee en zie ik hem kijken van wat doe jij nou? Ik zeg het gewoon eerlijk… geen idee wat ik moet doen, omdat mijn vriend en ik om dit onderwerp zo hard ruziën dat we elkaar dagen negeren.

Hoop dat iemand zich raad weet met dit probleem.


#2

Zolang 1 van de 2 niet wil houdt het op. En eerlijk is eerlijk, ik vindt het jong, ongeacht hoe oud je moeder, vader, opa of oma was toen hij/zij kinderen kreeg.

Citaat: maar het geeft mij een gevoel dat ik dan eindelijk iets goeds in mijn leven wil bereiken :thinking:

Eindelijk? Wat heb je nog niet bereikt dan en is dat niet alsnog eerst te realiseren ?
Een kindje krijgen om iets goeds te kunnen bereiken in het leven is, naar mijn mening, geen goed argument.

Ik wenste eerder dan mijn man al kinderen (was wel al in mijn 20) en ik denk dat ik daar niet de enige in ben. Enkele jaren later pas gingen we samen ervoor omdat ook hij de kriebels kreeg.


#3

Met Asje eens! Veel te jong om serieus aan kinderen te beginnen. Je voelt je heel wat op je 16e, maar als je er tig jaar later op terugkijkt, ben je nog zo hartstikke kind op die leeftijd en heb je nog zoveel te leren op allerlei vlakken.

Ga desnoods een paar leuke oppasadressen zoeken zodat je het toch leuk kunt hebben met kleine kindjes, maar bewaar je eigen zwangerschap voor een ander moment. School afmaken, leuke vervolgopleiding kiezen, paar jaartjes werken, en als je dan zeker weet dat degene die op dat moment je partner is, ook echt de ware is (hoewel je ook die garantie nooit hebt), dan pas serieus overwegen om zelf moeder te worden.


#4

Inmiddels al een paar maanden oud dit topic, maar ik wil toch graag nog even reageren.

Angel, je komt mij over als iemand die andere problemen heeft waarvan je denkt dat deze opgelost worden als je een kind neemt. Maar zo werkt het in de praktijk echt niet.
Een kind lost je problemen of gevoelens niet op, dat is misschien tijdelijk even zo maar geheid dat dit weer net zo hard terug komt.

Je geeft aan dat je een kind wil omdat je dan pas eigenlijk het gevoel hebt iets goeds bereikt te hebben in je leven. Meid, je bent pas 16, je hoeft nu nog niets bereikt te hebben in je leven. Je bent op een leeftijd waarin dat je bezig bent je eigen identiteit te ontwikkelen en te ontdekken.
Natuurlijk kan het zo zijn dat je nu al met zekerheid weet dat je moeder wil worden, dat zullen al velen op vrij jonge leeftijd zo ervaren.
Maar voordat je aan kinderen begint moet je eerst in je eigen behoefte kunnen voorzien en die van een kind. Dus dat houdt in dat je zelfstandig kan wonen, die financiele lasten kan dragen alsmede kinderopvang kan betalen. Dus dat houdt in dat je een woning moet hebben, een baan en daarnaast nog een netwerk om je heen om een kind mee op te kunnen vangen alsmede financiele ruimte om je kind in behoefte te kunnen voorzien (kleding, eten, luiers etc.)
En wetende dat je amper tijd voor jezelf zult hebben, je altijd je kind als eerste prioriteit hebt. Je kunt amper nog uit gaan, afspraakjes met vriendinnen worden zeldzaam en je om je financiele situatie te verbeteren, dien je vaak ook nog bij te scholen.

Daarnaast is een kind er niet om in jouw behoefte te voorzien. Natuurlijk kan een kind veel liefde en vreugde geven maar een kind zou niet op de wereld gezet moeten worden om de moeder een goed gevoel te geven.
Wat als een kind je niet geeft wat je zo erg zoekt en naar snakt ?

Ga eerst nou maar eens aan je problemen werken en lekker je eigen identiteit ontdekken en wacht tot je minimaal meerderjarig bent en financieel zelfstandig.