Ik ben gisteren zo ontzettend geschrokken, de buurvrouw heeft me nu pas verteld dat een van de kindjes die ze heeft geadopteerd HIV+ is. Nu heb ik bijna de hele nacht wakker gelegen. Ik ben bang voor J, snap niet waarom dit ons niet eerder is verteld, ik weet het echt even niet meer!
Ik denk dat het logisch is dat je je zo voelt! Zulke dingen wil je weten!
Hier was in mijn stage tijd een peuter die het had, en daar werd niet openlijk maar over gesproken, maar iedereen die het moest weten, wist het wel!
Lastig hoor!
Manderijn
kan mij heel goed voorstellen dat je bent geschrokken, zou ik ook hebben.
Gelukkig is het wel zou dat de kans op besmetting echt zo goed als nihikl is. Dit is niet om het te bagataliseren, maar bedoeld om je gerust te stellen. Zoek maar op nederlandse pagina over HIV en AIDS, daaer staat zoveel info over, ook over hoe je je kunt beschermen, maar ook waar je wel en niet bang voor hoeft te zijn.
liefs woezel
Schrikken meid. Lijkt me logisch dat je er even wakker van ligt. Maar laat je goed informeren over de risico´s, dan zul je zien dat het risico op besmetting heel gering is. Ga je er verder nog met je buurvrouw over praten?
Groetjes,
M
Nee ik weet ook wel dat de kans dat ze er iets van krijgen bijna nihil is, maar toch hier zijn er ook dingen als TB, waarbij kids met HIV dit nu eenmaal sneller krijgen, ik heb geen zin in een peuter met TB, snappie, ook hebben kindjes wel eens wondjes, dan vallen ze, of hebben ze misschien een bloedneus. Nu weet Jada al dat je nooit aan bloed mag komen, en dat je er AIDS van kan krijgen. Hebben we allemaal al uitgelegd, maar ik vind het ook best een rotstreek van de buurvrouw dat ze het niet gemeld heeft zodat wij J dit allemaal al veel eerder en nog intensiever hadden kunnen uitleggen, van d’r andere adoptie kind weet ze het nog niet eens, ik vind dit redelijk onverantwoordelijk!
Dat is het zeker, misschien dat ze het niet wilde vertellen vanaf het begin, omdat ze haar adoptie kind de kans wilde geven om geaccepteerd te worden zoals hij of zij is, zonder het stempel HIV opgedrukt te krijgen, en daardoor ook gemeden te worden. aan de ene kant begrijpelijk, maar in jullie situatie ,d at ze naast jullie wonen, en J. die zo vaak met haar kidneren speelt, vind ik ook dat ze het eerder had moeten zeggen, al was het alleen maar om jouw gevoel. Ik zou ook willen dat ze mij dat zouden vertellen, als ik in die situatie was. Ik zou het ook willen weten als er een kindje met HIV op bv Bo zijn kdv is. Niet omdat ik dan wil dat Bo op een andere groep zou zitten, maar idd omdat je je kind dan bv kan leren niet aan het bloed van een ander te zitten, etc. etc.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je daar zo van geschrokken en ook ook boos om bent, en ik zou zeker nog wel dit gaan bespreken met je buurvrouw als ik jouw was!!
liefs woezel
Onverantwoord naar andere kinderen toe ook ja! Vind het ook slecht hoor!
En inderdaad, juist bij kinderen kan er snel iets geboren, vallen, wondje, bloed… brr!
Manderijn
begrijp me niet verkeerd… ik snap heeeel goed dat je geschrokken bent en van jullie kant is het ook logisch dat je het eerder wilde weten. MAAR ik begrijp hun ook wel. Want weet je hoeveel mensen er zijn die hun kind bij een ander kind weghouden om deze reden? je wil niet edat je kind verdriet heeft omdat er geen 1 kindje mag komen spelen (of vriendjes kwijtraakt) dus dat de ouders van dat meisje haar daarin wilde beschermen begrijp ik ook heel goed.
toch snap ik jullie ook… en ik zou idd eens met die moeder gaan praten om hierover te praten. en probeer je daarbij ook bij haar in te leven zoals zij dat bij jullie ook hoort te doen.
Inge ik begrijp het wel hoor, maar het is een jaar nu! Ik ben zelf ook verpleegkundige en ik zou Jada nooit bij haar vriendjes weghouden, en dat is hier ook niet te doen, omdat ongeveer 1/3 van de gemeenschap HIV positief is, maar ik vind het wel netjes als het even gemeld word. Als J een koortslip heeft, of mazelen, etc vind ik dat ik dat ook moet melden, nou weet ik wel dat het niet hetzelfde is en dat het stigma er wel zal zijn, maar kom op zeg, ik wil natuurlijk ook mijn gezin beschermen en misschien is het wel zo dat de kans heel klein is, maar het zal je maar overkomen, nu vind ik ook dat ze dat kind beter hadden moeten inlichten (hij weet het niet eens alleen dat hij medicatie moet nemen elke dag) en gewoon een algemeen praatje met de buurkinderen om te zeggen dat er in Malawi HIV is en als iemand bloed heeft ze er allemaal van af moeten blijven en meteen even bij een volwassenen melden is toch niet verkeerd, dat moeten ze bij iedereen doen, ook als J bloed heeft dat vind ik wel netjes. Hoe vaak heb jij je vriendje niet geholpen als hij een bloedneus had of een val, om even het bloed te stelpen (ik heel veel), nou ik wil dat mijn dochter dat niet doet! Dus ik ga nog eens een goed praatje houden!
Nee daarom zei ik al begrijp me niet verkeerd, want ik snap jou ook voor 100% en ik zou precies hetzelfde reageren. maar omdat ik een buitenstaander ben, kan ik het toch beter van 2 kanten zien. Ik vind het niets meer dan normaal dat ze het had moeten melden, maar ik begrijp wel haar angst, wat haar wellicht tegenhield om het kenbaar te maken. snapje wat ik bedoel? Het is meer; wordt niet te boos op dr dat ze het niet heeft verteld. zeg natuurlijk wel hoe jij je hierbij voelt, en maak ook duidelijk dat je echt jada niet bij m weghoudt of hem bij haar om die reden. En oke jij bent verpleegkundige maar daarnaast ben je ook moeder die gewoon bezorgd is om haar kind. er zijn honderden mensen die hun kind juist wel weg zouden houden bij een kind die HIV positief is. dus vandaar dat ik zeg; goh bedenk hoe je dit aanpakt. maar nogmaals je staat vol in je recht hoor dat je het niet vind kunnen dat ze het niet heeft verteld. ze had het ook na een paar maanden gewoon kenbaar kunnen maken. ipv een jaar te wachten. Dan had ze ook kunnen weten hoe jullie in elkaar zitten en dan toch het onzekere voor het zekere moeten nemen in hun geval, en in jullie geval het zekere voor het onzekere (andersom dus)
Jeetje wat ontzettend heftig. Logisch dat je je rot geschrokken bent en ook erg kwaad bent. Wat Inge zegt daar zit zeker wat in, maar ik vind dat andere mensen zoiets moeten weten. Ondanks dat ze dan idd misschien niet meer met hun zoontje/dochtertje wil spelen. Zoiets blijf lastig, maar probeer je buurvrouw wel uit te leggen hoe jij je nu voelt.
Groetjes,
Sandra
@sandra: ja daar ben ik het ook mee eens dat zei ik ook he… maar ik probeer even 2 kanten van de zaak te belichten. ik denk dat elke ouder hun kind het verdriet wil besparen dat er niemand met je speelt laten we eerlijk zijn.
@ malawimamajada je hebt gelijk hoor, inderdaad je hoeft J niet weg te houden, maar het even weten is wel heel fijn om het even te weten. Je hebt het niet over een griepje inderdaad. Zijn dit trouwens die kindjes waar J niet meer mee mocht spelen toen?
Groetjes,
Michèle
Ja michele, maar dat is na een goed gesprek toen opgelost, waar ik ook duidelijk heb willen maken dat kinderen gewoon vrij met elkaar kunnen spelen, dus ik vind dat het toen de beste tijd is geweest om het ook even te melden.
Daarom vroeg ik het ook of zij het waren want je zei al dat het toen oke was, inderdaad was dat het moment geweest. Jammer dat sommige mensen dat niet zien.
Groetjes,
Michèle
ik herinner me idd ook iets van dat gedoe destijds. inderdaad… dat was zeker slimmer geweest om het toen gelijk te melden. want nu is het natuurlijk weer zovan: ja toen speelde er al iets en nu weer. je wil toch een vertrouwensband met de ouder van het vriendje van je kind toch?
Ja Inge, en Michele, dat vind ik dus ook, voelde me aardig bedonderd. Ik heb het er gisteren met haar over gehad, dat ik het niet okay vond, dat ik had gewild dat ze het meteen had gezegd, en dat als ik mijn kind bij haar kind had weggehouden dan het dan mijn keuze was geweest, maar dat ik dat niet zou doen wat dat vind ik rot voor J. Ik heb even mijn hart gelucht en dat was heel fijn! Nu de laatste dagen even duidelijk tegen J gezegd, dat als iemand bloed heeft, ze het nooit mag aanraken, kussen etc, en dat ze meteen een papa, mama of nanny erbij moet halen. Dat vertelde ze uit zichzelf toen ik er na vroeg! dus dat is wel fijn!
wat fijn wijfie dat je je hart hebt kunnen luchten zeg! Hoe reageerde de moeder van dat kindje?? En hoe stond zij hier zelf in na dit gesprek met jou?
Tja ze keek een beetje beteuterd, ik denk dat ze het niet zo leuk vond dat ik het zo heb gezegd, maar mijn prioriteit ligt nu eenmaal bij de veiligheid van mijn kind en niet die van haar, helaas! Ja ik weet het ben even heel hard, maar daarom ben ik J’s mama en niet van iemand anders! We hebben dus veel gezeten deze week over veiligheid, en dat er dus HIV is en dat je daardoor niet aan bloed van andere kindjes en grote mensen mag komen! Ik hoop dat ze luistert!
tja ze hado p zijn minst kunnen zeggen dat ze je begreep toch pff!
enne goed dat je dat onderwerp hebt aangepakt, had je gewoon verteld dat ze er anders misschien heel ziek van kan worden? dat helpt bij rico als hij kaalkop paddenstoelen wil plukken