Hallo allemaal,
ik zie ineens weer wat reacties op mijn topic
) Ja, t is nog steeds een drama bij ons. Hij is inmiddels 9 maanden! Brood geef ik niet meer sinds die tijd, ik word er depressief van!
Hij krijgt wel 's morgens melk met kleine stukjes brood erin
(, weet t anders ook niet. Hij moet gewoon geen brood, maar ook andere dingen wil hij niet hoor.
Mensen snappen me niet, als ik zeg, hij is niet geinteresseerd, hij is t echt niet! Andere baby’s doen hun mond automatisch open als er eten aan komt (als ze ook honger hebben of trek), bij ons gaat t mondje automatisch DICHT!
Ik ga binnenkort naar NL en dan ga ik ff vragen bij cb, of ze wat meer duidelijkheid kunnen geven hierover, want t is wel raar, dat hij zo doet, vind ik!
Hij pakt nu wel een stukje appel of wortel, maar hij speelt er in zijn mond er meer mee, dan dat hij t eet!
En ja ik geef nog steeds borstvoeding, soms vraag ik me af of t daarmee te maken heeft, dat hij zo moeilijk is met vast voedsel?!?! Ik geef nu ook vooral BV(niet veel meer hoor, meer 's nachts, want hij slaapt nog steeds niet door!! en dan drinkt hij ook maar weinig, want hij wordt niet wakker omdat hij honger heeft)omdat ik dan weet, dat hij de voedingsstoffen dan via mij krijgt, al is t maar een klein beetje.
Want als hij ziek is, is t helemaal een ramp, dan ben ik wel blij, dat ik nog BV geef, anders…
Ik ben wel erg blij te horen, dat jullie er ook mee te maken hebben( geeft me meer hoop!), want als je zo andere topics leest en anderen hoort, lijkt t wel alsof hun baby’s alles lusten(wat super voor ze is natuurlijk), maar ik word daar nogal depri van omdat de mijne juist zo moeilijk is en in mijn ogen aan de dunne kant is.
In ieder geval hoop ik dat we elkaar op de hoogte houden over hoe t met onze moeilijke eters gaat, een beetje steun is nooit weg, he?!
Ik heb hier wel een vriendin, een duist vrouwtje, haar zoon is al 10 maanden, en zij geeft bewust nog altijd geen stukjes of brood, alles geeft ze gepureerd. Ze zegt, dat ze in Duitsland nooit zo vroeg stukjes geven en zij wil zeker weten, dat haar zoon alles binnen krijgt en dus vindt ze, dat ze nog tijd hebben. Soms benijd ik haar, ze is zo zeker van haar zaak, terwijl ik me gek maak omdat er in NL al met 6/7 maanden met brood begonnen moet worden!
Wat een gedoe he meiden, ik voel ook helemaal met jullie mee, echt. t is vreselijk! Iedere keer, dat ik hem weer eten moet geven, moet ik ook enorm zuchten, dan denk ik, als t nu maar goed gaat…iedere keer weer!
Groetjes!!
Ayse