o daar zijn we weer
Ben helemaal op hoor wat een dag
Om half 12 in het ziekenhuis
Robin vond het leuk daar
Om 1 uur naar de ok Ed mee Robin heeft alleen gehuilt toen hij het kapje op moest
Om 2 uur konden we hem al weer halen
En hij was super wakker
Toen zag hij mij en het was huilen hij vond mij niet leuk
Hij begon rond 4 uur honger te krijgen geen zuster te zien
Heb zelf maar koekje gehaald voor hem lekker vond hij het
Om 5 uur mochten we naar huis
Ed ging om half 7 Robin zijn luier verschonen en hij riep mij En hele blauwe bult
En daar gingen we weer naar de huisartsenpost
die verwezen ons naar de spoedeisende hulp
Ik helemaal op van de zenuwen was ervan overtuigd dat hij moest blijven
Maar pffff gelukkig het was een goeie bloeduitstorting die nog wel wat grote kan worden
Die arts daar zei tegen ons dat als we ons zorgen maakte we meteen naar hun moesten en niet naar de huisarts
En nu ligt hij te slapen bij Ed op schoot
Mijn kleine ventje
Ik barst van de emotie`s heb ook het gevoel of ik elk moment in tranen uit kan barsten
We zien wel hoe het gaat
Hoop dat Robin er verder weinig last van mag hebben
Groetjes van Heleen mama van Robin en het broertje of zusje van Robin