Niet in slaap willen vallen

#1

Hallo iedereen,

Gisteren rond 20.00 uur heb ik mijn zoon op bed gelegd. Ik doe dit al sinds hij 6 maanden oud is. Hij valt binnen 5 minuten in slaap, maar gisteren legde ik hem in bed en hij was niet te sussen. Hij schreeuwde en schreeuwde tot ik hem eruit haalde. Ik heb hem nog een uur laten spelen en weer in bed gelegd. Maar alweer wilt hij niet slapen en begint keihard te gillen. Ik heb zijn temperatuur nagekeken en het was 36,9 graden. Heb zijn luier nagekeken en hij had niet gepoept. rond 21.30 was hij uiteindelijk in slaap gevallen. Hij had zn laatste middag slaapje gehad. dat was van 15.15 tot 16.30. Deze tijd slaapt hij altijd als laatst voordat hij voor de hele nacht naar bed gaat.

Tot nu toe had ik er helemaal geen last van en alles ging prima. Maar ook vandaag weer. hij is vanaf 12.00 uur wakker en wilt nu nog steeds niet slapen. Hij gaat in zijn bed zitten en gaat spelen, ik ben al een aantal keren naar hem toe gegaan om hem weer neer te leggen en vertellen dat hij moet gaan slapen. Hij gaapt en wrijft continue in zijn ogen, maar wilt nu ineens niet meer slapen. Hij heeft zonder moeite zijn ochtend dutje gedaan.

Ik weet even niet meer wat ik moet doen, want dit is mij nog niet overkomen.

Weet iemand wat ik zou kunnen doen? Moet ik hem nu wakker houden tot 6 en dan proberen hem voor de nacht om 7 uur in bed te leggen???


#2

Rond het jaar zeker? Uitproberen heet dat. En het toverwoord is “negeren”.

Niet weer uit bed halen en mee naar beneden nemen. Op een gegeven moment weet-ie dat-ie dat voor mekaar kan krijgen met huilen. En beneden nog een uurtje spelen is alleen maar leuk.

Dus lekker laten huilen. Na een week heeft-ie door dat dat genegeerd wordt en stopt-ie ermee.

Wel af en toe gaan kijken en zonder iets te zeggen of zelfs zonder aan te kijken weer goed leggen, maar verder niks doen.

Echt doorzetten hiermee, want voor je het weet wordt het van kwaad tot erger, slaapt-ie bij jullie in bed en ligt-ie daar nog als hij inmiddels naar de basisschool gaat.

Kinderen van rond het jaar moet je als ze gaan uitproberen of ineens ander gedrag gaan vertonen (zoals ineens slecht eten bijvoorbeeld) negeren.

Groetekes, Sje

#3

Ja ik zal blijven proberen. Het is niet dat ik gefrustreerd ben ofzo, maar wist even niet meer wat ik moest doen hehehe.

Hij is nu 10 maanden en 9 dagen oud. Ik weet dat hij soms heel eigenwijs kan zijn ik laat hem niet de hele situatie overnemen. Ik moet er niet aan denken om helemaal weer opnieuw te gaan beginnen, dus neem ik jou advies aan! Ik zal proberen hoe hard het ook is, negeren en af en toe kijken of alles nog goed is.

Ik weet niet of 10 maanden al een uitprobeer fase is??? Als dat zo is nou dan laat ik zien wie de baas in huis is :stuck_out_tongue:

Dank je voor de reactie, ik had dit even nodig!


#4

Laat inderdaad niet over je lopen door een dreumes die nog geen stap los kan zetten!

Nee, zonder gekheid, kan me voorstellen dat je radeloos bent als je kind ineens van die rare bokkesprongen gaat maken, maar ze staan erom bekend dat ze rond het jaar moeilijk gaan doen. Dat ze door hebben dat ze met papa en mama kunnen sollen en dat is gewoon een leuke sport voor ze.

Zeker rond het naar bed gaan is een hele grote uitdaging om dan te kijken waar de grenzen van papa en mama liggen.

Onze meiden (3 jaar en 4,5 jaar) probeerden het tot een tijd terug ook met dingen als “ik wil nog een slokje water”. Dan halen we ze bijv. ook nooit van hun kamer af om mee naar de badkamer te gaan. Ze blijven op hun kamer en wij komen daar wel naar toe met dat slokje water.

En als ze getroost moeten worden, na een enge droom bijv. doen we dat ook op de eigen kamer. We nemen ze niet mee naar beneden of naar onze kamer. Hebben ze veel te snel door dat ze dat voor elkaar kunnen krijgen.

En dat klinkt nou met een heel hoog gevangenisgehalte dat ze als we ze in bed hebben gelegd hun kamer niet meer af komen maar ze proberen bij ons nooit meer iets uit, gewoon omdat ze weten dat het toch geen enkele zin heeft.

Kijk, en als er eens een keer echt iets is dat ze gespuugd hebben ofzo, tuurlijk komen ze dan hun kamer af om op te frissen in de badkamer. Maar dat is dan ook van een heel andere orde.

Maar zolang het op hun eigen kamertje allemaal geregeld kan worden met troost, slokjes water enzo, houden we ons daaraan. Werkt perfect!

Dus als je nu al voet bij stuk houdt bij die kleine man, wordt dat uitproberen, ook op latere leeftijd steeds minder. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk want er zijn wel degelijk extreme gevallen bij, maar je staat nog maar aan het begin, dus nu moet je de kans grijpen om te laten zien dat mama de baas is.

Groetekes, Sje

#5

Even anekdote:

Mijn zus heeft het ook gehad toen haar kleine man rond het jaar was. En die had ook al zoiets van “negeren!”. Dus kleine man laten huilen, huilen. Op een gegeven moment ging ze toch maar eens kijken. Had-ie een tand door zijn lip. Was gaan staan en had op de rand van het ledikant gestoten. Beddengoed zag er natuurlijk ook niet meer uit, dus ze kon nog verschonen ook.

Oh wat voelde ze zich schuldig!

Daarom schreef ik dus: ga wel regelmatig kijken (desnoods door het spleetje van de deur) of alles wel goed is.

Groetekes, Sje

#6

awww arme kind, ja je weet als ouder nooit natuurlijk wat er precies aan de hand is.

En vooral met een kleine is het moeilijk te zeggen of hij/zij nou iets uitproberen of dat er ECHT iets aan de hand is. Wanneer ik mijn zoon op bed leg ,ook al slaapt hij, na ongeveer 20 minuten kom ik effe binnen gluren om te kijken of het allemaal goed is. Zo niet dan doe ik er gelijk wat aan.

En ik weet dat er veel moeders zijn die dit probleem ook hebben gehad en misschien veel erger. Ik vind het naar voor diegene die het meemaken.

Maar ik vind het hardstikke goed van je dat je zo sterk bent als moeder zijnde. Het is best moeilijk om streng tegen je kind te zijn. En vooral als het om twee gaat hehehehe Maar als je het beste voor je familie wilt, dan ja natuurlijk moet er dan discipline in het huis zijn. Ik hoor hier en daar van anderen met wie ik spreek dat het gemeen kan zijn als je je kind laat huilen. Nou ik vind het helemaal niet gemeen, want hier gaat het om je kind iets aan te leren. En discipline vind ik heel belangrijk. En zoals jij zegt, zolang je maar langs gaat om te kijken of alles nog goed is

Ik ben op dit moment 14 weken zwanger en was bang hoe het later zal worden met twee jonge kinderen, maar zoals ik jou nu zie, hoe jij het aanpakt. Dit motiveert mij en ik kan er nog wel 1 bij hebben hoor
Zolang ik sterk in mijn schoenen sta, moet het goed komen

Groetjes!!!


Gewijzigd door - Christina_Dingemans op 31 Mar 2008 20:49:14

Gewijzigd door - Christina_Dingemans op 31 Mar 2008 20:50:28

#7

Weet je wat het is met laten huilen?

Kinderen, vooral als ze nog baby zijn, huilen prikkels weg die ze door de dag heen opgepikt hebben. Als wij een drukke dag hebben gehad, gaan we een uurtje sporten of we pakken de stofzuiger en gaan even door het huis om af te reageren. Baby’s kunnen dat niet. Die kunnen liggen, plassen, poepen, brabbelen. Die kunnen niet een uurtje gaan tennissen.

Dus huilen ze prikkels weg. Soms hebben ze dat gewoon even nodig. We hebben het met onze oudste een keer gehad dat ze 's avonds 3 uur aan een stuk heeft liggen huilen. Ontroostbaar. Sterker nog, als we haar pakten om te troosten ging ze alleen nog maar harder huilen. Duidelijk gevalletje van “Laat mij maar even”.

Ik heb een cursus babymassage gedaan en daar kregen we een overzicht van tekeningetjes van handjes. Die stonden in verschillende standen, bijv. vuistjes, helemaal open, half open etc.

Aan de handjes kun je zien of je baby huilt van pijn, honger, weghuilen prikkels etc.

Dus daar lette ik altijd op als ze eens een keer een huiluurtje hadden. Stonden de handjes op weghuilen prikkels dan liet ik ze maar lekker even hun gang gaan tot ze weer lekker in hun velletje zaten.

Groetekes, Sje

#8

Klopt sje,

Lieke huilt ook echt prikkels weg. van de week hadden we een verjaardag hier van mijn man, duslekker druk in huis en lieke kreeg veel aandacht.
Toen ze moe was te bed gedaan en sliep meteen, snacht’s een keer wakker en huilen in paniek ik erheen en werd steeds erger! Toen ik wegging en haar even liet doen was het over.!!
Ze moest gewoon alle indrukken verwerken!

Merk dat ze de laatste tijd savond’s wel eens wakker wordt na een drukke dag.
Dus zijn echt tekenen van een verwerking van de dag.

groetjes Gytha

#9

Hoi,

als ik het zo lees is hij aan het uitproberen hoever hij kan gaan.
Maar misschien is hij er ookwel aan toe om de ochtend slaap over te slaan. Dan legje hem s’middags wat eerder op bed en zullen ze vaak ook wat langer slapen.
En slapen ze sávonds ook makkelijker in.

groetjes

lon106

#10

Klinkt allemaal erg logisch en ik ben blij dat ik dit n u lees. Anna is nu vandaag precies 9 maanden dus die fase moeten wij nog hebben. Dan weet ik in ieder geval dat het uitproberen is. Al gaan wij ook een of twee keer 's avonds kijken of ze nog wel lekker slaapt en niet ergens in kan stikken. Ook als ze overdag een slaapje doet, gaan we even kijken. Het zal je maar gebeuren dat je kleintje iets overkomt!!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.

#11

Hallo allemaal,

Over laten huilen: daar moet je emotioneel aan toe zijn. Onze dochter van 9 1/2 maand heeft regelmatig nachten dat ze wakker wordt. Ik heb van alles geprobeerd: eruit, fles geven, opnieuw instoppen. Mijn oma van 83 (en die heeft heel wat kinderen groot zien worden) zei ook dat het verwerken van indrukken is. Vannacht heeft ze ook een uur wakker gelegen. Ik heb een keer gekeken, opnieuw ingestopt en ben weer weg gegaan. Uiteindelijk is ze in slaap gevallen. Hopelijk worden deze periodes korter en slaapt ze uiteindelijk gewoon een hele nacht door. Want dat kan ze wel!!
Jasmijn gaat ook ook om 20.00 naar bed (sinds een paar weken), en doet er wat langer over om in slaap te vallen. Dat komt ook omdat ze geen speen meer heeft. Ik denk dus dat je zoontje inderdaad uitprobeert en assocaties kan leggen. Succes ermee, ik ben benieuwd hoe het nu gaat.
Groetjes, Martine

#12

Hoi Martine,

Gisteren begon hij weer te huilen en te schreeuwen zodra ik goedenacht zei. Ik heb hem een kus gegeven, zachtjes gezegd dat het tijd is om te slapen, en ik liep zo de kamer uit. Nou… na 5 minuten was hij stil!!

Ik laat niet met me sollen hoor. Het is mijn kind en ik hou zielsveel van hem, maar met mama iets uitproberen, nou nee!

Alleen ik zit ook met een ander probleem…
De laatste dagen als ik hem in bed stop voor zijn kleine dutjes, gaat hij lekker zitten en met zijn knuffels spelen. Dan valt hij uiteindelijk in slaap, of hij blijft gewoon lekker wakker.

Zijn dutjes van de dag zijn: (kan soms uitlopen) Ik laat hem wel niet na 16.30 slapen, tenzij hij helemaal niet heeft geslapen.

10.30 - 11.30
15.00- 16.30
en dan 20.00 naar bed voor de nacht

Maar vandaag was hij pas om 11.30 in slaap gevallen na een uur gespeeld te hebben in zijn bed en sliep tot 12.30. Daarna wilde hij niet meer slapen. Hij is nu nog steeds op.
Ik heb hem op een gegeven moment in zijn wagen gelegd, ben naar buiten gegaan voor een wandeling, en hij heeft in zijn wagen 20 minuten geslapen.

Kan het gebeuren dat een baby van zijn leeftijd soms wel eens een slaapje overslaat?? Is dat eigenlijk normaal. Hij heeft dit wel vaker gedaan.

Groetjes


#13

hier doet thije dit ook al hoor!! Kleine boef is het! Alleen bij het de nachtslaap, dan leg ik hem neer, zing het liedje, doe zijn muziekje aan, loop weg, en dan begin het gekrijs. Echt vanuit zn tenen! Eerst keer schrok ik wel, maar gelukkig herkende ik het van luca. Lekker laten huilen, en tussendoor kijken en fiep erin. Duurde eergister wel een uur, gister 15 minuten en vandaag heb ik hem niet meer gehoord. Misschien ook wel al verlatingsangst hoor, geen idee!

Lilypie Expecting a baby Ticker

#14

Wat goed Christina dat het negeren gisteravond gewerkt heeft! Goed bezig meissie!

Groetekes, Sje

#15

DAnk je voor de compliment het doet mij goed om positieve reacties te horen hehehe

Nou uiteindelijk vandaag, ik zong twee slaapliedjes voor hem, kroelde met hem, legde hem in bed en hij begon niet te huilen en het was totaal stil. Geen geluid tot nu toe uit de kamer hihihi

Ik ben blij dat het nu goed gaat, maar ja het kan morgen weer anders zijn hahahah :stuck_out_tongue:

Ik zie het allemaal wel! En nogmaals bedankt voor de tips Dit zal ik niet meer vergeten…

Groetekes!


#16

Tuurlijk kan het morgen weer anders zijn, maar je hebt nu gezien dat het je lukt om te laten merken dat er niet met je te sollen is. Gewoon consequent blijven elke keer dat hij weer probeert moeilijk te doen bij het slapen gaan.

Groetekes, Sje

#17

Hoi Christina,

Echt heel herkenbaar hoor!! Jasmijn slaat ook wel eens een slaapje over. Maar merken jij dan ook dat ze 's nachts onrustiger slapen? Het geeft dus geen garantie voor doorslapen!! Gisteravond sliep ze ook heel onrustig, af en toe een huiltje. Maar ze is vannacht niet wakker geworden (die nacht daarvoor wel). Misschien toch omdat ze 's middags geslapen heeft? We proberen echt van alles uit. Ik merk ook , net als jij, dat hoe moeier ze zijn, hoe drukker ze worden!! Ze is echt lollig als ze in haar bed gelegd wordt. (en ik er nog bij ben)
Je bent goed bezig, wij als moeders weten wel goed voor ze is, en dat bepalen ze niet zelf!
Groetjes en succes vanavond/vannacht, Martine

#18

Hoi hoi Martine,

Vincent slaapt sinds hij geboren is best onrustig. Hij heeft nachten waar hij wel 7 keer wakker kan worden. MAar ook heeft hij heeft wel dagen gehad waarbij hij de hele nacht gewoon doorsliep zonder wakker te worden.

Het maakt niet uit of hij een slaapje overslaat, hij slaapt meestal onrustig. Heb hier ook van alles geprobeerd. Ik heb dit zelfs met het cb besproken en zij vertellen mij dat babies in de nacht wakker kunnen worden. En dat het tijd heeft voordat hun uiteindelijk de hele nacht echt doorslapen.

Mijn zoon is vrolijk, brabbelt veel Hij eet goed, heb er geen moeite mee. Hij komt goed aan en groeit hard dus ja ik maak me geen zorgen. En ja dat hij de nachten wakker wordt accepteer ik maar. Er komt een dag dat hij ineens lekker doorslaapt

Alleen moet ik wel zeggen dat het mij niet is opgemerkt, als hij een slaapje overslaat, hij dan onrustig in de nacht is. Als hij een slaapje overslaat, dan duurt het langer voordat hij MISSCHIEN wakker wordt

En ja, met het druk worden merk je gelukkig wel al gauw hoe moe ze zijn. Vincent wordt hyperactief, gaat dan lopen blerren, hoge geluiden maken en zwaaien met zn armpjes en begint dan keihard te lachen. Vervolgens wrijft ie in zn ogen van mama nu ben ik echt moe! Maar ja, dan leg ik meneer in bed, gaat ie vervolgens met zn beertjes spelen.

Maar zoals velen zeggen, gewoon laten gaan, die vallen toch op een gegeven moment in slaap

En zoals jij zegt: ’ Wij moeders weten wel wat goed voor hun zijn en dat bepalen zij niet zelf!’

Groetjes!!!


#19

Anna is altijd al een goede slaapster geweest, soms wordt ze wel eens wakker in de nacht maar ligt dan even te brabbelen en gaat weer slapen. Ze huilt eigenlijk alleen als ze honger heeft of 's middags als ze eruit wil en dat is ook nog niet eens huilen maar meer ‘suptiel’ aangeven dat ze eruit wil !!

In het begin hebben we haar ook wel eens laten huilen en dat kon ook wel eens een half uur duren. Dus ik ben er wel voor om een baby soms even te laten huilen. Het moet natuurlijk niet de hele avond duren maar even kan best. Ze moeten toch wennen aan het alleen zijn.

Overdag ligt Anna ook wel eens wakker in haar bedje en als ze nog niet veel geslapen heeft, laat ik haar altijd even liggen. Soms valt ze in slaap en anders haal ik haar eruit. In ieder geval heeft ze het altijd erg gezellig in haar bedje!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.