Neef overleden!

#21

Bedankt voor al jullie steunbetuigingen!
Dat doet me goed, kben er zo door ontdaan!
Eigenlijk denk ik al vanaf zaterdag, elke dag aan niks anders!
Het is zo onwerkelijk, en niet te beseffen eigenlijk.

Ik heb hem ook niet meer gezien.
Hij lag opgebaard in zijn eigen kapsalon!
Maar hij had een band om z’n nek etc …
Ik wilde dat niet graag zien, want ik kan er niet zo goed tegen!
Wel lag hij er heel mooi bij, heb ik van horen zeggen!

Een aantal van jullie vroegen waarom hij het precies gedaan heeft, hoe hy daar toe gekomen is!
Dat is een lang verhaal, hij heeft al een hoop meegemaakt in z’n leventje maar we hadden het nooit verwacht of zien aankomen!
Waarom, hebben we wel enigsinds een idee, maar wil ik liever niet zo op internet zetten! open&bloot.
Maar het is in iedergeval zo, dat de schoonfam van hem er mee te maken heeft gehad! Wat natuurlijk heel treurig is!
Het ergste vind ik, dat de kleine meid haar vader nooit zal leren kennen & waarschijnlijk ook de familie niet! Want ik weet niet of dat ooit mogelijk zal zijn door de reden van zijn beslissing. Het doet me pijn dat het leven van dat frummelmensje zo overhoop ligt, terwijl ze het zelf niet eens kan beseffen en dat ze zelf de waarheid ook nooit geheel zal weten!
Als er iemand trots op haar was, dan was hij het!! Hij was zoooooooooooooo trots, trotser dan ik een vader ooit heb gezien bijna!

Morgen om 13.00u word hij gecremeerd in heerenveen!

Nayaro - Danil / 14 September 2008

#22

He meid,

Snap dat je het niet in geuren en kleuren hier gaat zetten, maar ik wilde je even heel veel sterkte wensen. Als je wilt ga ik wil mee op je schouder.

Groetjes,

Michèle

#23

zeker begrijpelijk dat je dat niet zo op het internet zet hoor.
nogmaals ontzettend veel sterkte gewenst voor jullie allemaal de komende tijd.

enne als je dat dan ook wilt, kom ik wel op je andere schouder zitten.

liefs,
Rinske

Lilypie Second Birthday tickers

#24

Nou, dat zou wel lief & fyn zijn als jullie op onzichtbaar op mn schouders konden zitten!
Thanks lady’s!

Helaas zal ik het toch samen met mn vriend & familie moeten doen!
Gelukkig zijn we afgelopen weekeind, nog voor het gebeuren bij een oom&tante wezen logeren! We waren daar toen het te horen kwam aan de familie.
We zien de familie natuurlijk niet elke maand, omdat het zo ver rijden is, en nu 2x in 1 week tijd :S Bizar, en ook rot!
Want dit is geen leuke bijeenkomst!

Nayaro - Danil / 14 September 2008

#25

Oh jemig, wat een verdrietige situatie zeg!
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is voor iedereen.
Arm kindje toch, en arme vrouw/moeder. Zij had natuurlijk verwacht om hun kindje samen op te voeden.

Gecondoleerd en heel veel sterkte voor iedereen die hem kende en hem lief had.

#26

Sterkte vanmiddag meid. Ik denk aan je.

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#27

Hoi Dames!
De crematie was echt heeeeel erg mooi!!
Ik heb hem toch nog kunnen zien, want de kist is open geweest tot het einde van de crematie, deze werd gesloten voordat iedereen de zaal uitging!
Het was echt een crematie zoals hij was, er is veel gesproken, veel herinneringen opgehaald & heel veel gehuild! Het verdriet was zo intens, maar ook zo mooi!
Hij had zelf nog een brief achtergelaten voor op zijn crematie, deze werd voorgelezen … Onbegrijpelijk . Ongeloof maar helemaal zoals hij was!

We hebben met de familie een hele mooie dag gehad, zijn ook nog na de plek van zijn moeder geweest ( 4 jaar geleden overleden ) Het was mooi, want ik&me vriend waren op die betreffende plek nog nooit geweest.

Wel gebeuren er rondom zijn verlies nog steeds akelige dingen die met zijn beslissing te maken hebben gehad. Dit maakt de verwerking moeilijk, je voelt af&toe woede opsteken, terwijl ik zelf eigenlijk geen oordelen wil trekken!
Ook kan veel familie het hierdoor niet laten rusten, dit is moeilijk! En erg hard. daar in tegen ook weer heel begrijpelijk maar niet de bedoeling, denk ik!

Tijd heelt wonden he?

Bedankt dat jullie allemaal zo aardig voor me zijn!
Het doet me goed, dat ik bij jullie geheel neutraal me verhaal kwijt kan!

Nayaro - Danil / 14 September 2008

#28

Dat klinkt allemaal erg heftig meid. Ik was gisteren op de begrafenis van een oom, hij was 81 en kon eigenlijk niet meer beter worden. Dan kun je je daar ook wel bij neerleggen, al huilden zijn kinderen natuurlijk wel. Maar zoals bij jouw neef, dat is een heel ander verhaal. Ik kan me voorstellen hoeveel verdriet er was. Wel fijn dat de crematie zo was, zoals dat bij hem hoorde en dat ze zijn brief nog hebben voorgelezen. Ik krijg het er zelf helemaal koud van, dus wat moet dat moeilijk zijn geweest. Tijd heelt wel alle wonden, maar toch, zoiets vergeet je niet zo snel. Hopelijk lukt het jullie en zijn familie om toch op de een of andere manier vrede te hebben met zijn beslissing. En natuurlijk mag je er hier altijd over praten!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#29

He meid, ik hop dat jullie het een plaatsje kunne geven hoewel dat onder deze omstandigheden moeilijk is. Dat weet ik zelf ook. En tijd heelft geen wonden, maar ze verzacht ze. De wond zal er altijd blijven, maar in de vorm van een litteken en met de juiste hulp (praten met elkaar is al heel belangrijk) genezen ze netjes. Maar dat kost wel tijd en verzorging zeg maar. Ook hier kun je altijd blijven praten enne trek je niks aan van mensen die na 6 maanden niet meer willen luisteren.

Groetjes,

Michèle

#30

Wat fijn dat de crematie zo mooi was. Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie neef, de tijd zal het verlies draaglijker maken, maar weggaan zal het nooit. Praten, praten, praten, dat helpt al heel veel. Lekker hier je hart komen luchten als je daar behoefte aan hebt!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#31

Wat fijn dat de crematie mooi was. Ondanks dat er nog genoeg verdriet te verwerken is, is het fijn dat je met een mooi idee aan die dag kunt terugdenken.

Nogmaals heel veel sterkte met dit verlies en kom gewoon je hart luchten als je daar behoefte aan hebt.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Tweede Ticker

#32

Ik zal zeker zo nu en dan mn hart luchten, denk ik!
Want er gebeurt nog zoveel omheen, ongebegrijpelijk!
Ik zou wat meer in detail willen treden, maar open&bloot vind ik dat erg moeilijk.

Het is in iedergeval iets wat me constant bezig houdt, en waar ik eigenlijk iets mee wil doen, maar dat kan niet. Voor zijn dochtertje wil ik dat ook weer niet!
Er zijn in iedergeval advocaten & politie mensen mee bezig , maar dat gaat ook weer niet helemaal zoals het hoort!
Ja, moeilijk om zo te vertellen wat je dwars zit he?

We doen ons best om het een plek te geven, en om door te gaan met ons eigen leventje! En zo nu & dan bij hem stil te staan, maar het maalt door je hoofd! Ik zit er ook wel een beetje doorheen, als de kleine op bed ligt, en ik pak het huis aan met mn schoonmaaktaferelen, dan kan ik net zo goed stoppen! Er komt nix uit me handen, ben ik aan het swiffen of iets dergelijks dan springen de beelden in me hoofd, en speelt het zich 100x opnieuw af.
Ik vind het net een film die aan me voorbij gaat.

En michellé heel mooi gezegd, de wonden helen niet maar verzachten!

Gelukkig geeft ons gisteren geboren neefje ons weer een stukje positieve energie! Dat hebben we echt nodig om niet te verdwalen in onze gedachtens!

Nayaro - Danil / 14 September 2008

#33

Gefeliciteerd met de geboorte van je neefje, toch weer een lichtpuntje. Ontzettend verdrietig dat het nog zo’n impact heeft, maar ook logisch. Sterkte nog voor jullie.

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker