Met Demi naar de dermatoloog geweest


#21
quote:
Dus ook al is een onderzoek niet in Nederland uitgevoerd, maar in Timboektoe, dan kunnen artsen in Nederland net zo makkelijk bij die informatie als de mensen in Timboektoe.

Maar waarom doen ze dat dan niet. Tenminste dat gevoel krijg je soms. Ik ken al verscheidene mensen in mijn omgeving die of in België of in Duitsland onder behandeling lopen omdat ze in Nederland klaar waren. Dus daarom nam ik aan dat ze dan wel verder zouden zijn in de buurlanden. En in Timboektoe, nee daar zou ik ook niet willen liggen hoor.


#22

Het is mogelijk dat in buurlanden meer toegestaan is op het gebied van bepaalde behandelingen. Het ene land is strenger als het gaat om ethisch verantwoorde regeltjes als het andere land. Net zoals het ene land wel abortus en euthanasie toestaat en het andere land niet. Het is maar net hoe de wet per land in elkaar steekt.

Kan zijn dat ze bepaalde medicijnen in België makkelijker voorschrijven dan in Nederland. Dus als een patiënt het hier niet voor elkaar krijgt en hij wil per se die medicijnen, maar de specialisten gaan er niet in mee omdat ze het niet verantwoord vinden (en er problemen mee krijgen als het misgaat), dan is de stap naar België zo genomen.

Maar dat is dan de eigen verantwoording van die patiënt.

En niet elk land heeft dezelfde geneesmiddelen geregistreerd staan. Als een geneesmiddel niet officieel geregistreerd is, mag het niet voorgeschreven worden. Dus wat in België een geregistreerd medicijn is, kan in Nederland gewoon niet verkrijgbaar zijn. Het kan zijn dat de fabrikant wel bezig is met registratie. Er gaat alleen een hele periode aan vooraf voordat het geregistreerd is omdat er dan eerst een verplicht aantal onderzoeken (klinisch onderzoek heet dat) gedaan moet worden en dat geneesmiddel langs allerlei officiële commissies moet. Dat kan goed 10 jaar duren. Die onderzoeken nemen veel tijd in beslag. Sommige onderzoeken duren een paar jaar. Maar er bestaan ook onderzoeken die maar een maand of een week duren. Is geheel afhankelijk van de soort aandoening en het soort medicijn.

Vandaar dat het lijkt dat ze soms in het buitenland verder zijn dan hier. Misschien zijn wij in Nederland juist wel wat voorzichtiger dan in het buitenland. Artsen nemen die beslissing om voorzichtiger te zijn in het belang van de patiënt.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 26 Oct 2006 20:43:59


#23

Tja nijmegen staat min of meer bekend, om goede kennis van zaken, dus ik neem aan dat Demi’s dermatoloog er alles aan doet om erachter te komen waar ze nou die “gekke” nagels van heeft…

Nog 2 weken afwachten en dan hopelijk meer nieuws!

Groetjes Nathalie & Co


#24

Sje, je hebt gelijk hoor. Ze hebben in Duitsland toen ook dat softone voorgeschreven aan zwangere vrouwen terwijl ze daar in Nederland gelukkig heel voorzichtig mee zijn geweest. In Duitsland kregen die vrouwen toen misvormde kindertjes.

Maar aan de andere kant schrijven ze hier wel lukraak ritalin voor aan kinderen terwijl dat middel in Amerika op de opiumwet staat en daar vergelijken ze het met cocaïne. In België zijn ze inmiddels ook al bezig dat middel te verbieden. Mijn vriendin moet er echt moeite voor doen om haar zoon niet dat middel te krijgen voorgeschreven. Zij wil het graag homeopatisch proberen. Maar ja, dat is weer niet erkent. Er staan ook dingen in de bijsluiter van dat ritalin waar je echt niet vrolijk van wordt hoor. Groeiachterstanden, afvallen etc. etc. etc. Ik ken ook inderdaad kinderen die aan de ritalin zijn en "klein zijn voor hun leeftijd`. Ik heb daar toch echt twijfels bij. Oké als er echt geen uitweg meer is en het kind is ook last voor zichzelf, dan prima, maar het wordt hier wel heel snel voorgeschreven.

Maar om nog even terug te komen op wel of niet naar Belgie, Duitsland etc. Tegenwoordig zijn mensen mondig en gehaaid genoeg om zelf een beslissing te nemen van wat ze wel of niet vertrouwen en waar ze wel of niet in meegaan. Dat is natuurlijk ook wel veranderd de afgelopen 20 jaar.

En Nathalie, ik week even af van je topic hoor. Ik ben ook wel heel benieuwd wat die arts in Nijmegen zegt.


#25

Ook al zijn mensen tegenwoordig mans genoeg om zelf risico te nemen bij het wel of niet innemen van medicijnen, dat maakt ze nog geen specialist. De Nederlandse wet hanteert nou eenmaal bepaalde regels. En als mensen zich daar niet in kunnen vinden, dan zijn ze vrij om naar buitenlandse specialisten te gaan. Mocht het dan alsnog (net als het Softenonverhaal) misgaan, dan is de Nederlandse staat in elk geval niet aansprakelijk want dan heeft de patiënt zelf het risico genomen.

Zo ook met Ritalin. In de VS hebben ze blijkbaar een strengere opiumwet dan hier in Nederland. En dus misschien komen er wel mensen uit Amerika hierheen om toch aan Ritalin te komen. Zo zie je maar, het is dus ook weleens andersom!

Wat bijwerkingen betreft wil ik ook graag wat geruststelling geven. Als een medicijn in onderzoek is moet elk kwaaltje dat mogelijk iets met het gebruik van het medicijn te maken heeft gemeld worden aan de instanties. Het hoeft dus helemaal niet zo te zijn dat het ook met het medicijn te maken heeft, maar men wil geen risico nemen. Zodra een medicijn op de markt zit, moeten dit soort kwaaltjes ook gemeld blijven worden.

Dus als iemand tijdens het gebruik van de pil een zwerende teen krijgt dan moet dat op de bijsluiter gemeld worden ook al kreeg die persoon die zwerende teen misschien wel van een splinter waar ze in getrapt is. Zo streng zijn die regeltjes wat betreft bijwerkingen.

Als je dus een lijst met bijwerkingen ziet op de bijsluiter dan wil dat helemaal niet zeggen dat je dat echt allemaal kunt krijgen (het hoeft dus niet zo te zijn dat je een zwerende teen krijgt als je de pil gebruikt). Het zijn alleen kwaaltjes die in het verleden gemeld zijn tijdens het gebruik van dat geneesmiddel.

Eigenlijk is het om jezelf niet helemaal onnodig over de stress te helpen dus verstandiger om de bijwerkingenlijst van een bijsluiter pas te lezen als je het medicijn al gebruikt en je krijgt iets (een zwerende teen bijvoorbeeld die je normaal nooit hebt) waarvan je denkt dat het door dat medicijn komt. Staat er dan op de bijsluiter dat zwerende tenen voor kunnen komen als bijwerking dan weet je dus genoeg. Staat dat er niet bij, dan moet je dat aan je dokter melden, dan kan hij mee bekijken of het inderdaad gerelateerd is aan het medicijngebruik en hij kan er dan voor zorgen dat het officieel gemeld wordt zodat het in de toekomst op de bijsluiter komt te staan.

Laat je dus niet over de stress helpen door lange lijsten bijwerkingen.

Nadeel als je die bijsluiterlijst vooraf leest is ook dat je het zogenaamde bijsluitereffect krijgt. Dat wil zeggen dat je veel meer gaat letten op dingen die je voelt in je lichaam. Krijg ik hoofdpijn, krijg ik diarree, krijg ik een zwerende teen. En als je er maar lang genoeg op let, floep ja hoor daar heb je de zwerende teen te pakken terwijl je die misschien helemaal niet gehad zou hebben als je er niet zo op gelet had. Dit is even overdreven gesteld, maar het zorgt wel voor een duidelijk voorbeeld.

Om nou niet meteen weer mensen ongerust te maken, voor de volledigheid: die zwerende teen is gewoon een voorbeeld he?!

Groetekes, Sje


#26

ff wat anders,mijn dermatholoog,kwam bij mij er ook niet uit met die kloven,en bood gelukkig aan na 3 verschillende zalffjes om naar a-dam te gaan naar een professor die zich daar weer in verdiepen

misschien kan je vragen nathalie,of hij je ook door stuurt naar een profesor die er meer in verdiept

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn


#27

Uhm Bianc, ik ben doorgestuurd naar een arts die gespecialiseert is daarin, alleen zit die in nijmegen hihi…

Pffff zie het al voor me kunnen we ook nogges naar r’dam

Eerst het 2e telefoontje amar eens afwachten

Groetjes Nathalie & Co