Dat gaat helemaal te ver dat het gewoon echt al in zijn handjes gestopt wordt als jij even niet oplet.
Zo’n soort verhaal heb ik ook meegemaakt. Toen onze oudste nog een baby was (maand of 9-10 was ze denk ik), spraken we met een groepje van de zwangerschapsgym weleens af in de Efteling (we hadden allemaal abonnementen).
Een van die vriendinnen zou wat later komen. We waren net aan het pauzeren op een bankje bij het spookslot toen ze belde dat ze er was en ze wilde weten waar wij waren. Ze wist zo snel niet waar ze het spookslot kon vinden dus ik bood aan om haar tegemoet te lopen. Ik zou dan mijn dochtertje bij de andere vriendinnen en kindjes laten zodat ik wat meer tempo kon maken zonder wandelwagen.
Kwam ik even later terug met die ene vriendin, zie ik mijn dochtertje in de wagen zitten smikkelen van zo’n dikke Belgische suikerwafel!!! Terwijl het kind tot dan toe alleen maar bekend was met brood, rijstwafeltjes en rozijntjes!!! Ik wist niet wat ik zag!
Ja, zei de vriendin die haar dat vreselijke ding in haar handen had gedrukt (en die met haar kinderen niet zo nauw keek met de hoeveelheden snoep en koek!), ik dacht het is ook zo vervelend voor haar als ze geen koek krijgt terwijl de andere kindjes wel krijgen, want dan gaat ze misschien huilen.
Ik heb die wafel van mijn dochtertje teruggepakt terwijl ik tegen die vriendin zei “nou, zij huilt niet hoor als ze iets niet krijgt, en al zou ze dat wel doen, ik ben nog altijd degene die bepaalt wat ze aan snoep en koek krijgt”.
Ze zijn hier nu 7 en 8 en ze krijgen nog steeds niet van die belachelijk grote wafels! Tuurlijk zijn er weleens uitschieters met taart of koek op feestjes of wat dan ook, maar zo tussendoor zo’n grote wafel? Echt niet!
Die vriendin had nooit zonder overleg met mij die wafel aan mijn dochtertje mogen geven. Voor hetzelfde geld is het kind net opgeknapt van een buikgriep en dan krijgt ze zo’n brok vettigheid aangeboden! Tssssssss…
Groetekes, Sje