quote:
Gefeliciteerd Marsel en Diana! Zie ik de naam goed in de sneeuw staan? Jitse? Past mooi bij Hylke! Enne Marsel...je bent typisch een man...kort van stof... Wij willen iets meer details!
Hoe is het allemaal gegaan? Maar geniet eerst maar lekker, we horen het misschien nog wel! Fijn dat alles goed en snel is gegaan! Weer een baby erbij hier en hopelijk binnenkort Liske!
Groetjes Rainbow, trotse mama




Inderdaad, de naam in de (Finse) sneeuw.
Details? Hm, ok.
Goed, Donderdag overdag nog weinig aan de hand.
Niet meer dan de voorweeen die er al even waren.
Donderdagavond zei Diana dat het toch wel wat begon te rommelen.
En vanaf pak m beet half acht, dat Diana lekker in de stoel ging zitten,
schijnt het toch wel wat heftiger geworden te zijn.
Niet dat ze mij dat dan vertelt…
Na Wie is de Mol ging ze op bed, en ik zat beneden nog wat te werken,
want er was een storing in een van de systemen die ik beheer.
Ik om elf uur ook naar bed.
Kom ik boven: “Hoi, ik kan niet slapen, want het is nu best wel heftig bezig…”
Goed, toch geprobeerd te slapen, maar daar kwam niets van.
Om twaalf uur begonnen te timen, 4 tot 8 minuten, 20-40 seconden.
In de loop van het uur begon het steeds sneller te gaan, en langer per keer.
Om 01:15 mijn ouders gebeld, die zouden komen om op Hylke te passen.
Maar dat duurt ruim een uur voordat ze er zijn.
Dat uur zijn we wel goed doorgekomen.
Daarna het ziekenhuis gebeld, situatie uitgelegd.
Mij geloven ze natuurlijk niet, dus ook Diana zelf aan de telefoon.
Goed, we mogen komen, met de waarschuwing dat we wel weer naar huis
gestuurd konden worden.
In het ziekenhuis de onderzoekskamer in, aan de CTG.
Daar bleek al vrij snel dat we toch echt niet naar huis hoefden,
en dus verhuizen naar de verloskamer (nr 13
).
Uiteindelijk om 4:45 het eerste onderzoek om te kijken hoe het
er voor stond.
Nou: 6 cm ontsluiting!
Alleen was dat een uur later ongeveer nog net zo.
Diana heeft op een gegeven moment om pijnstilling gevraagd,
en na enige tijd gekregen.
Zelf om de 7 minuten toe te dienen door een druk op de knop.
Had alleen ook het gevolg dat de weeen minder krachtig werden.
Dus nog een middel aangekoppeld aan het infuus,
Deze om de weeen op te wekken, of in dit geval, krachtiger te maken.
En dat hielp.
Tegen kwart voor acht werd de medicatie stopgezet,
en een paar minuten later was er nog maar een klein randje
dat in de weg zat.
Dit randje is met de hand weggewerkt bij de volgende wee,
en het persen kon beginnen.
Ja, dat is heftig. Daar zit ik dan naast, en kan in feite
niets doen, behalve een beetje steun geven, iets om in te knijpen,
en zachtjes vertellen door te gaan.
Het ging zo goed en zo snel, dat Jitse in een kwartier tijd
de weg naar buiten vond.
Zo schitterend om zo’n klein mensje te zien verschijnen.
Vervolgens alle controles: alles in orde.
Om 11:00 was eigenlijk alles klaar, alleen moest mevrouw
nog wel even een plas doen voordat ze naar huis mocht.
En dat duurde toch wel tot na de lunch.
Maar uiteindelijk waren we om 13:30 heerlijk met ons drieen
thuis. Waar Hylke al wachtte met opa en oma.
Hylke was eerst wat afhoudend, zei dat hij het wel leuk vond,
maar wilde nog niet te dichtbij komen.
Na een poosje kwam hij toch wel kijken.
En een kusje geven ![]()
Hij had ook een cadeautje voor de baby, samen met opa en oma gekocht.
Zelf uitgezocht: een eendje voor in de box of boven het bed,
met zo’n trektouwtje zodat ie muziek gaat maken.
Maar Hylke wilde wel graag met opa en oma mee om te logeren.
Dus hij is gisteravond met hun meegegaan, en komt morgenochtend
weer thuis.
Geeft ons drieen even de rust om te wennen.
Gisteren had Jitse alleen het probleem dat hij niet goed op temperatuur bleef. Hij drinkt goed (BV), poept en plast goed, maar warm blijven was
er niet bij.
En de kraamverzorgster wilde niet weg voordat zijn temperatuur hoog genoeg was. Dat was uiteindelijk pas om elf uur gisteravond het geval.
Vannacht bleef de temperatuur goed, vanmorgen zakte hij wel weer even.
Verder ging het vandaag heerlijk rustig.
M.

