Idd fijn dat je moeder zo goed reageerde. Ik denk zeker dat het goed geweest is om haar eerst in te lichten. Zou toch vreemd over komen als ze het pas later zou horen. Ik kan me goed voorstellen dat dat haar pijn gedaan zou hebben.
Ik vind het schrijven van een brief een prima idee.
Ik denk dat voor jezelf fijner is omdat je dan goed na kan denken over wat je wilt schrijven.bovendien geef je haar zo ook de tijd om het op zich in te laten werken. Je weet natuurlijk verder niet of haar gezin op de hoogte is van de adoptie. zo geef je haar wat tijd om dat eventueel te doen. Ik zou niet gelijk al in die brief al met verwijten komen. Je weet niet wat er in haar hoofd omgaat. Misschien denkt zij wel dat het beter is zo en wil ze niet tussen jou en je adoptieouders komen. Of misschien schaamt ze zich wel te erg.
Ik hoop voor je dat het allemaal positief uitpakt. Op een moeder zit je misschien niet te wachten, die heb je immers al, maar het kan wel heel waardevol zijn om contact te hebben met echte familie.
Ik ben niet geadopteerd maar ben in een pleegezin opgegroeid zonder contact met bloedverwanten. Voor mij was het heel waardevol om uiteindelijk toch weer contact te hebben met mijn familie. Er vallen dan toch veel puzzelstukjes op zijn plaats wat betreft karaktertrekjes ed. Voor mij ging het niet om mijn ouders, mijn moeder is al heel lang geleden overleden. Ik was op zoek naar mijn vader toen ik een telefoontje kreeg dat hij was overleden. Zodoende heb ik weer contact met de rest van de familie.
Ik zou je wel aanraden om het rustig aan te doen als zij contact wil. Betrek bv niet gelijk je kinderen erbij en kijk eerst eens hoe het gesprek met haar verloopt en wat je daar verder zelf mee wil. Ik hoop zo voor je dat het allemaal goed uitpakt, maar ik kan me wel voorstellen dat er op dit moment een hoop door je heen gaat.
Groetjes Ramona
