Overtuigen

#1

Ben een tijdje niet geweest, ivm drukte…sorry

Ik zit al een hele tijd met “trouwen” in mijn maag… het gevoel dat ik dat wil, begint steeds meer te spelen.
Maar Chris wil echt niet… hij vind dat niet nodig en grote onzin.
We hebben nu 2 kinderen, een eigen huis… dus ik vind dat trouwen daar bij hoort… en het hoeft geen dure trouwen te worden.
Maar mensen komen naar me toe en vragen oh jou man dit en dat… Nee sorry mijn vriend… en ik vind dat zo stom om te zeggen…“mijn vriend”.

Soms zeg ik ook wel gewoon mijn man… maar dan klinkt het niet zoals het hoort.
Hoe kan ik Chris ervan over tuigen om te trouwen???
Of moet ik het maar opgeven?
Ik heb hem al eens ten huwelijk gevraagd, en daarom was zijn antwoord, Nee ik wil niet trouwen!!
Grrrrrr…

Hebben jullie tips?

Greetz, Melanie


#2

Helaas geen tips Melanie, ik heb hetzelfde. Mijn vriend wil wel trouwen op zich, dat zegt hij altijd, maar vragen doet hij niks. Terwijl hij weet dat ik dat ook graag wil. Niet dat ik er heel vaak aan denk, maar ook om de redenen die jij noemt. Ik ben notabene al bijna 40! Ik ben straks maar een oud bruidje… Ik vertik het om hem te vragen, daarin ben ik ouderwets, maar begrijp niet zo waarom hij het niet vraagt? Hij weet dat hij geen nee van mij krijgt, dus wat houdt hem tegen haha. We hebben gewoon een goede relatie samen, dus…ik wacht ook wel een beetje met smart…

Groetjes Rainbow

Lilypie Fifth Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers

#3

Het zo laten en niet meer aandringen. Als hij echt niet wil, kun je hem niet dwingen… Ik wil ook wel trouwen, maar mijn vriend niet. En als we willen trouwen, willen we ook wel een leuk feestje geven. Daar hebben we nu ook het geld niet voor (over). Ik wil ook alleen maar trouwen zodat ik zijn achternaam kan aannemen. Onze kinderen hebben zijn achternaam, maar ik heb ze bij me gedragen en voel me nu soms een beetje een buitenbeentje

Groetjes Natasja


#4

Wij willen beide niet trouwen, dus ik kan je er verder niet mee helpen.

Ik hecht er zelf geen waarde aan, we hebben ja alles, een huis, 2 prachtige kinderen, goede relatie. Dus ik begrijp je vriend eigenlijk wel

Groetjes Manderijn.

#5

Ohhh ik snap Chris ook wel hoor, het is maar een papiertje en t kost heel veel geld… maar ook ik wil graag zijn achternaam dragen, ik wil gewoon een leuk feestje en een keer zo`n geweldige mooie jurk aan… Gister is een vriendin van mij getrouwd, mijn ex is getrouwd… en veel andere vrienden van ons zijn al getrouwd… ik wil gewoon graag kunnen zeggen… Ik ben getrouwd!!! hij is MIJN man! hahaha

Ik denk dat Chris ook niet wil trouwen, om t feit dat zijn ouders gescheiden zijn 2jaar geleden officieel… en daar is veel trammelant van gekomen!

Greetz, Melanie


#6

Pff lastig hoor. Kan me heel goed voorstellen hoe moeijlijk het voor jou is als je wel graag wil, maar Chris niet. Ik ben zelf wel getrouwd, maar gelukkig wilde mijn man di took. Tja, ik denk hoe moeilijk ook als hij echt niet wil dan wil hij niet en kun je daar weinig aan doen. Misschien als compromis om toch zijn achternaam te dragen, gratis op maandagochtend trouwen en er een klein feestje van maken.

Sterkte ermee en ondanks dat hij niet wil hoop ik toch voor je dat hij wellicht nog van mening veranderd.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fifth Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers

#7

Is er geen gulden middenweg? Het hoeft misschien niet groot,groter,grootst?
Trouwen op een doordeweekse dag, en een feest in een weekend?

Groetjes Manderijn.

#8

Ik denk dat hij niet wil, vanwege de narigheie bij zijn ouders, want zn moeder heeft overal recht op (gehad)… misschien dat hij dat niet wil delen.
Ik heb hem gister een hele lange whatsapp gestuurt… hij zat op een beurs, en was laat thuis vanacht. Straks gaan we lekker gourmetten, en vanavond met een glaasje cola en hij een biertje op de bank, heracles - twente kijken, en misschien begint ie er nog over!

Greetz, Melanie


#9

Ik snap dat hij het niet wil ivm de situatie van zijn ouders. Maar wat ik minder goed snap (als dat ook een reden is) is de financiële kant, want je kunt het namelijk zo duur maken als je zelf wilt. Wij zijn wel getrouwd, omdat ik ook dezelfde achternaam als mijn man en kinderen wilde. Maar wij zijn “in het klein” getrouwd met alleen naaste familie (dus ouders, broers/zussen en aanhang en opa’s en oma’s). Eerst de trouwerij, toen foto’s maken, thuis uitgebreid lunchen en daarna een borrel met wat lekkers (voor mij een frisje, want ik was toen al zwanger).
Je zou het bespreekbaar kunnen maken wat de ECHTE reden is> Als het met zijn ouders te maken heeft, ben ik bang dat je hem er niet vanaf kunt brengen, maar als dat niet de hoofdreden is, kunnen jullie wellicht een middenweg zoeken.


#10

Ik begrijp dat als hij die narigheid bij zijn ouders heeft gezien, vooral et het feit dat zijn moeder overal recht op had, dat hij zijn bedenkingen heeft over trouwen, maar bedenk wel dat hij bv de hypotheek kan betalen, doordat jij bij de kinderen thuis blijft, deed je dat niet, had hij ook niet de mogelijkheid gehad om zoveel te werken. Dus in dat op zicht, is het huis in mijn ogen dan) net zoveel van jou als van hem!!
Daarnaast (als het daar echt op vast zit) kun je ook op huwelijkse voorwaarden trouwen, daarin kun je vast leggen hoe je het geregeld wilt hebben voor het geval het toch mis gaat tussen jullie.
maar nogmaals, alleen omdat de hypotheek op zijn naam staat, betekent niet dat jij minder recht hebt op het huis, als het misloopt. Als jij niet thuis blijft voor de kinderen, kan hij ook geen volledige werk week werken, en dus ook de hypotheek niet opbrengen. Het enige verschil is, is dat jij er officieel geen geld voor krijgt, maar daar is dan ook alles mee gezegd vind ik.

liefs woezel

#11

Ons huis, staat op onze beiden namen… want we zouden dit ook moeten kunnen opbrengen met bijv. een uitkering… dat hebben we meteen zo geregeld.
Dus mocht Chris besluiten om ooit bij me weg te gaan, dan kan ik dit betalen met een uitkering.

Maar vind het vreselijk om te horen, dat Noah zegt, Ik heet Noah … en mama heet Melanie … neeeeeee ik wil ook Melanie .dv heten hahaha

En het kan idd allemaal zo goedkoop/duur mogelijk… dat bepalen we ook zelf… maar Chris vind gewoon dat trouwen niet symbool hoeft te staan voor onze liefde… want hij houdt van me…

Greetz, Melanie


#12

Ik ben het helemaal met jou mannetje eens. Wat voegt het in hemelsnaam toe? In mijn ogen helemaal niets. Hier is het juist andersom haha. Moet ik wel bijzeggen dat ik al eens eerder getrouwd ben en hij niet. Het enige waarom ik het zou doen isomdat het voor Dylano nog niet is geregeld en de rechtbank duurder is als gratis trouwen
Wij kunnen het daar ook niet over eens worden, ik ga het liefst gewoon ff in me spijkerbroek met 2 getuigen (omdat je die nu eenmaal nodig hebt) en klaar. Hij wil het met familie en daar komt bij mij een heel groot punt om de hoek kijken. Mijn ouders leven niet meer en die van hem zit ik echt niet op te wachten.
Kan dat ook nog een punt zijn? Omdat zijn ouders gescheiden zijn dat hij niet weet hoe hij dat moet oplossen?
Ik zou er persoonlijk niet over blijven zeuren want dat werkt alleen maar averrechts dat merk ik bij mezelf.

Liefs Michelle

#13

Ok, aan de ene kant heet hij gelijk, zo denk ik er aan de ene kant ook over, ik hoefde niet te trouwen om aan iedereen te laten zien dat wij van elkaar houden, want dat doen we toch wel. maar we zijn wel getrouwd, maar voornamelijk omdat we toen een kinderwens hadden en alles dan gelijk goed geregeld is, en idd ook voor een leuk feestje
Tja. als het huis al op beide namen staat, dan valt het argument waar ieder recht op heeft, ook al weg, dus dan speelt er wat anders, en zoals je net aangeeft, hij vind dat trouwen geen symbool hoeft te zijn van jullie liefde. Ik denk dat overtuigen ook niet zal werken dan, behalve af en toe laten doorschemeren dat je het echt graag zou willen, maar verder niet.

liefs woezel

#14

Je vriend is nog jong melanie…misschien gaat ie er over 2 jaar wel anders over denken en dan ben je nog voor je 30 ste getrouwd.
Ik zou me er nog niet te druk over maken…hij zal hoe ouder hij wordt er misschien anders over gaan denken…geef het de tijd.

Gr, Danielle

#15

moet er niet aan denken om te trouwen en petrov te gaan heten…
Ik houd van die man enwij hebben 4 kinderen samen en wij! vinden het goed zo…

maar ik merkte inderdaad wel het nadeel van een weekendje londen samen met je dochter … die niet hetzelfde heet als jij… we kwamen engeland niet in, ik had geen bewijs dat dit mijn dochter was. grmmbbll gelukkig kwam het goed en had ik mijn oudte dochter bij me van 11 , die kon gelukkig antwoorden en dan ok dezelfde antwoorden geven die ik 5 meter verderop ook gaf…

maar dat is tot nu toe het enige nadeel dat ik heb ondervonden aan niet getrouwd zijn

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

#16

Waarom ga je dan niet voor geregistreerd partnerschap?
Bijna dezelfde status als gehuwd zijn,
ook keuze in naamgebruik,
kan 2 ochtenden in de week voor niks op het gemeentehuis,
gewoon in spijkerbroek en t-shirt in zo’n hokje bij de burgerlijke stand.

Het enige dat je nodig hebt is 2 getuigen, en die zijn vast
wel tevreden met een kop koffie en een stuk gebak,
dus dat is je feest dan

Mocht je (hij) later alsnog willen trouwen dan is het voor de gemeente
in principe een omzetting van het partnerschap naar huwelijk,
OF eerst ontbinden van het partnerschap en dan huwen
(maar daartussen moet dan een bepaalde periode zitten).
En dan kun je dan alsnog het grote feest houden.

Wat ik me net afvroeg: Zou je niet sowieso een naamkeuze kunnen maken?
Dus ook al ben je niet getrouwd of geregistreerd partners maar heb je een samenlevingscontract? Wellicht even bij de gemeente navragen!

Edit:
Denk het dus niet:

M.

#17
quote:
Waarom ga je dan niet voor geregistreerd partnerschap? Bijna dezelfde status als gehuwd zijn,

Dat dacht mijn zus dus ook: niet trouwen maar wel geregistreerd partnerschap. Nou, dat lijkt zoveel op trouwen dat ze net zo goed hadden kunnen trouwen. Ze moesten in ondertrouw, getuigen regelen, het moest in een trouwzaal. Het was gewoon net een bruiloft!
Als het dan toch zoveel op trouwen lijkt, dan zou ik eerlijk gezegd gewoon trouwen. Voor de kosten (gemeentehuis, ondertrouw etc.) maakt het ook niet uit!

En wat je verder nog doet aan feestelijkheden, kun je zo uitgebreid duur maken als je zelf wilt.

Dus probeer Chris maar niet te verleiden met “dan maar geregistreerd partnerschap om alle 4 voortaan dezelfde naam te kunnen gebruiken”, want het gaat hem veel te veel op een bruiloft lijken en dan haakt-ie misschien alsnog af. Dan is de teleurstelling alleen maar nog groter!

Groetekes, Sje

#18

Marsel, je link trekt het topic uit z’n verband. Is het in te korten?

Groetekes, Sje

#19

Lastig meid, ik kan me je wens wel voorstellen maar je heb er toch twee JA’s voor nodig.
Trouwen wat voegt het toe, niet trouwen wat voor verschil maakt dat als je wel samen een huis en gezin hebt? Ik denk dat je in beide situaties een hoop trammelant kan hebben als je bij elkaar weg zou gaan.
Wij zijn wel getrouwd en daar ben ik natuurlijk blij om, ik vind het idd fijn de achternaam van mn man te dragen, voor de kinderen wel zo duidelijk en voor het erfrecht ook. Niet getrouwd moet je daar ook een hoop dingen voor regelen en je realiseren wat de consequenties kunnen zijn wanneer 1 van beide nu komt te overlijden. Dan zal je zaken wel heel goed in een testament moeten regelen.
Hoewel het natuurlijk getrouwd met kinderen ook verstandig is een testament te hebben in verband met de voogdij, maar getrouwd zijn een aantal zaken bij de wet geregeld en kan een schoonfamilie niet zomaar ergens aanspraak op maken.
Maar ja, naast die hele zakelijke kant is er natuurlijk gewoon de emotionele kant van het trouwen, ik snap je wens wel maar helaas kan je het niet opdringen. Misschien gaat ie juist wel steeds harder nee zeggen wanneer je probeert hem te overtuigen.
Ik hoop voor je dat je wens ooit uit zal komen!

Groetjes Carolien.

Lilypie Fourth Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

#20

Inhakend op die testament-tip van Carolien:

Laat goed in je testament vastleggen hoe je het voor je ziet met het plaatsen van de kinderen als jullie beiden iets overkomt.
Wij hebben laten vastleggen dat we per se willen dat de meiden samen in een gezin geplaatst worden. Praktisch gezien zou opsplitsen in bepaalde gevallen waarschijnlijk handiger zijn, maar ze hebben op dat moment alleen elkaar nog dus ze moeten van ons bij elkaar blijven. (tenzij ze mekaar niet uit kunnen staan natuurlijk, want je hebt van die zussen…!!!)

We hebben ze liever samen in een pleeggezin dan opgesplitst bij familie.

Groetekes, Sje