Simpelweg geluk?
Ik las een stukje over het geluk dat je kan voelen met je kind. Het is waar, heel cliché, maar heel erg waar.
Mijn geluk, begon 2 1/2 jaar geleden, in de vorm van een mooi meisje van 8 pond. 8 maanden geleden kwam mijn dubbele geluk: een mooi mannetje van 12 pond. Mijn geluk zit in hun verpakt, ze stralen het uit. Mijn geluk, het zit in hun ogen, hun blijheid. In het feit dat ze laten merken, dat ik ook hún geluk ben. Als ze naar me lachen. Als het ventje met zijn 8 maanden zijn koppie scheef houdt om mijn aandacht te trekken en dan stiekumpjes lacht, omdat het hem lukt. Als mijn dochter keihard met Bassie en Adriaan meezingt, ook al vind ik die clown en acrobaat vreselijk. Mijn geluk is, dat die knappe griet, haar eigen gangetje gaat. Mijn geluk is simpel, maar enorm groot. Mijn geluk kan ook pijn doen. Veel pijn. Als er iets mis is, de zorgen die je dan kunt hebben. Het maakt het besef van je geluk alleen maar groter.
Soms hoor ik iets, iets heel ergs. Mensen die geen geluk hebben. Mensen die dan niet mogen klagen van de buitenwereld. Iemand die een afschuwelijke keuze moest maken, iets waar die persoon eigenlijk niet achterstaat, maar helaas geen uitweg zag. Iemand die 2 grote gelukjes heeft en helaas niet de 3e geluk "mocht" krijgen. Iemand die er hard om huilt, die niet weet hoe ze verder moet. Omdat haar man niet verder wilt, met 3 kinderen. Die persoon wilde ook dit geluk, maar wist niet hoe. Nu vindt de buitenwereld, dat ze slecht is, dat ze anders had kunnen kiezen. Het deed me pijn om te lezen, dat het helaas toch doorgegaan is. Laat haar alsjeblieft in haar waarde, ze heeft al te weinig mensen om hier over te kunnen praten. Haar man? Nee, daar kan ze niet meer mee praten en te veel mensen keuren haar nu af. Ook zij huilt... Ook zij draagt dit verlies voor altijd mee, loodzwaar en alleen.
Ik hoor en lees over kinderen die het niet mochten halen. Als ik ´s avonds kijk naar een heldere sterrenhemel, dan lijkt het wel alsof het steeds groter wordt, steeds meer sterren aan de hemel. Waarom? Waarom mochten de ouders niet dit kind gezond en wel in hun armen houden. Waarom mochten deze mensen niet het geluk hebben, dat een kind geeft, door simpelweg te bestaan en er te zijn. Mensen die wel graag dit kindje wilden...
Er zijn ook mensen die niet beseffen wat een geluk zij hebben. Ik wel en het begon dus 2 1/2 jaar geleden en 8 maanden geleden dubbelop...
Liefs van Monique