hallo manma’s
ik wilde graag weten of jullie huisdieren hebben…
En hoe ze op elkaar reageren…
hier een paar foto’s van levy en de honden…
Spijkertje en Levy
Bubbles met Levy
Bubbles met Levy…iets minder oude foto
Gewijzigd door - manon1983 op 02 Sep 2009 16:29:32
Wij hebben een konijn (Tommie). Hij loopt heel veel los door de kamer. Een echt huiskonijn dus. Tommie wil nog niet veel weten van Iris. En Iris is nog te klein om er iets van mee te krijgen.
Wel was Tommie de eerste week erg van slag dat Iris er was. Hij kreeg toch een stuk minder aandacht. Ook het huilen vindt Tommie nog steeds niet leuk. Hij kruipt dan onder de box.
Als ik niet bij Iris in de buurt ben en ze begint te huilen dan komt Tommie me “waarschuwen”. Hijloopt heen en weer tussen Iris en mij. Best schattig.
Tommie zal straks als Iris meer op de grond speelt enzo een beperking in zijn vrijheid krijgen. Want hoe konijnenkeutels ook op dropjes lijken… het lijkt me niet gezond!
Wij hebben drie katten. Ze moeten alledrie nog niet veel van Erik weten, ze lopen meestal met een boog om hen heen. Erik is zich nu goed bewust van de poezen. Als ze bijvoorbeeld brokjes gaan eten, dan zegt 'ie: “Happehappehap.” Of als ze langs lopen, dan zegt 'ie: “Aai.” Dus hij wil wel graag contact met ze, maar we laten hen maar het tempo bepalen…
Groetjes,
M
Wij hebben ook een konijn dat Tommie heet.
En een poes die Sien heet trouwens.
Jack is helemaal gek op die 2. Hij roept elke ochtend vanuit bed: Sienie, ben je?
En als de deur naar de tuin open gaat: Oppie Oppie!! ( hij kan geen tommie zeggen haha).
Ook een hapje geven aan de dieren is helemaal geweldig!
Groetjes van Christa
Wij hebben een klein hondje Boris die echt maar dan ook echt overal bang voor is zeker sinds de oudste is overleden, alleen niet voor ons en vrienden die vaak langs komen Van dylano moet hij niet veel hebben maar doet er verder niets aan. Dylano begint hem nu overal achterna te gaan en aait hem dan heel lief en dat vindt Boris wel fijn alleen van de week had Dylano een oor te pakken en daar mag je dus echt niet aanzitten (alleen ikke ) en toen piepte Boris dus ik dylano er weggehaald en gezegd dat hij Boris pijn deed en toen heeft hij hem een tijd met rust gelaten en toen ging Boris erzelf naar toe zooo lief
Liefs Michelle
Hier 3 honden, 2 border collies en een sint bernard.
Toen de meiden geboren waren hadden we alleen Kyra (BC), die was net 1 jaar.
Ze vond de kinderen maar akelig,
en nu heeft ze ze nog niet graag, ze ziet ze liever gaan dan komen.
Als ze huilen of schreeuwen ligt Kyra te rillen.
Ze doet de kinderen verder niks, staat op als 1 van de 2 bij
haar wilt gaan zitten. Maar na een keer of 4 opstaan
wilt ze nog wel eens een keer grommen. Ik heb hier
geen moeite mee, omdat het weglopen een teken van de hond
is dat ze met rust gelaten wilt worden, al snappen de meiden dat
niet. Grommen is ook een waarschuwing en als ik dat hoor pak ik
het kind weg of zeg dat ze Kyra met rust moet laten.
Duster (BC) vind het allemaal wel best, soms vraag ik me af of
hij ze nog wel allemaal op een rijtje heeft.
Aan oren trekken (wat ik natuurlijk niet goed keur) laat hij
toe, als ze boven op hem gaan zitten vind hij prima (ook dat
keur ik niet goed) en als
hij geaait word blijft hij zitten totdat ze stoppen.
Tanja (SB), is wat lomp maar dat weten de meiden en als ze
Tanja de kamer in zien komen houden ze zich al vast aan een kast oid
of ze zetten het op een lopen zodat ze niet omvallen als Tanja weer
eens vergeet dat er achter haar oren nog een lijf zit. Verder zit er
totaal geen kwaad in en als we achterom zijn laat ze de
meiden gewoon met rust.
<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>
Gewijzigd door - Jolan op 02 Sep 2009 21:43:52
Wij hebben een poes, Sofie. We hebben haar 5 jaar geleden als
een oude poes uit het asiel gehaald en ze gaat nog steeds goed mee!
Ze was heel erg schuw en nog steeds als er visite is weet ze niet
hoe snel ze naar boven moet rennen!
Toen Nora heel klein was, was Sofie vooral nieuwsgierig.
Toen ze ging kruipen, was Sofie niet blij, maar nu Nora
wat subtieler kan aaien, gaat het eigenlijk heel goed met
die twee. Soefie haalt nooit uit naar Nora, maar rent soms
wel hard weg. Ze hebben elkaar helemaal geaccepteerd en Nora
is Sofies grootste fan! Laatst plofte ze wel bijna op Sofies
hoofd neer met dr kont. Sofie was echt NET op tijd weg!
Vanavond krijgen we voor anderhalve week twee oppaskonijnen,
dusik denk dat Nora dat ook wel ook leuk vind. Ik rijd paard en
Nora gaat vaak samen met pappa mee, de paarden vindt ze ook
helemmaal geweldig, ze is voor geen enkel dier echt bang.
Waah… al die huisdieren… krijg er angst van …
Wij hebben geen huisdieren… ben zelf mega bang voor dieren (vooral voor katten). Maar omdat ik niet wil dat Jurian die angst van mij overneemt probeer ik het niet te laten merken. Heb nl begrepen dat kinderen nergens bang voor zijn… maar dat je als ouders bepaalt of het eng is ja of nee. Voorbeeld: loopt er een spin en mama gaat gillen waah een spin. Dan is dat iets voor je kindje om over te nemen.
Dus ik ga nu als er een hond of kat is proberen die zelf te aaien en zeg dan tegen Jurian is lief hé. Maar inwendig tril ik en ook nog half uur later shake ik helemaal! Vreselijk…
Hé, jullie hond heeft nog maar één oogje. Wat is er gebeurd met zijn andere oog? Had hij een tumor ofzo?
Wij hebben helaas geen dieren, want ik ben echt vreselijk allergisch. Vooral voor katten. Terwijl ik die zo geweldig vind! Ik zag laatst weer zo’n mooie grijs-witte tijger en ik baalde echt dat ik er niet tegen kan. Ik heb snel eczeem en dan kun je beter niet aan welk dier dan ook beginnen. Nee, zelfs niet aan een poes zonder haar (zo’n Egyptische), want ik schijn allergisch te zijn voor de huidschilfers. Ik vind het jammer dat Evan zonder dieren zal opgroeien, maar het is niet anders. We gaan dan wel naar de kinderboerderij!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Sanne vind onze hond geweldig en onze hond vind Sanne ook geweldig. Als ik onze hond in de ochtend naar Sanne toe laat gaan zit hij te piepen als eengek. En Sanne moet gelijk lachen om hem. Ze trekt wel altijd aan zijn haren, maar onze hond lijkt dat niet erg te vinden. Onze hond likt soms aan haar voetjes en dan begint Sanne enorm te schaterlachen. Geweldig om te zien. Gisteren tijgerde Sanne naar hem toe. Onze hond zag Sanne aankomen tijgeren en begon te kwispelen. Kortom dikke vrienden. We hebben ook nog 2 poezen die heeft Sanne nog niet vaak gezien, want die zitten vaak buiten. In de winter komen ze meer binnen. En we hebben 1 konijn en Sanne moet daar ook erg om lachen. Omdat wij thuis een boerenbedrijf hebben, hebben we ook kalfjes, maar dat vindt Sanne toch een beetje eng. Die grote snoeten ook. Gisteren nog even gekeken en ze begint er langzamerhand aan te wennen.
Ikzelf ben ook thuis opgegroeid met dieren en ik vind het wel belangrijk.
Groetjes Carolien
hoi rainbow,
Bubbles hondje met dat ene oog heeft 2 jaar terug een hondje gebeten is helaas overleden…
Bubbles is toen door politie inbeslag genomen, en is twee mnd weg geweest wist niet waar ze was (ergens in ned)…
toen ze terug kwam had ze ineens nog maar 1 oog, Ik en mijn vriend uitgezocht hoe dat kwam en toen zeiden ze van het asiel waar ze gezeten heeft oog onsteking (geloof ik niet) gekregen en ze konden er niks meer aan doen…
ze zeiden ook dat het oog ontploft is… (arme beesie heeft pijn geleden) Als een hond oog ontsteking heeft kan je dat best behandelen met zalf dus het komt er op neer dat ze het hebben verwaarloost toch…
Maar verder is ze heel lief naar levy en de andere ook trouwens…
We hebben hier twee katten. Lieve vindt ze geweldig, vooral de staarten
hebben haar aandacht: die zwiepen zo mooi.
Ze geeft ook een hard gilletje als de katten in haar blikveld komen, heel hoog.
Dat vinden de katten DOODENG dus rennen ze heeeeeel hard weg,
En Lieve maar lachen naar ze
Ik verheug me erop als Lieve ouder is, dan worden het vast vriendjes…
Lieve hond trouwens, Manon!
Gewijzigd door - tamarah op 04 Sep 2009 15:42:14
Wij hebben 5 katten, hadden er 6 toen Morgan geboren werd, maar 1 is er overleden toen Morgan 8 maanden was. Dat was haar bodyguard. Vanaf het moment dat ik zwanger was week ze niet van mijn buik en 3 dagen voor ik bevile kreeg ze een beroerte. Dat heeft ze overleefd, maar 8 maanden later overleed ze als nog. We hebben er 2 die het heerlijk vinden om met Morgan te knuffelen en de andere 3 accepteren haar wel en zullen der niks doen, maar echt knuffelen doen ze niet met haar en als ze ze achterna komt gaan ze naar boven
Groetjes,
Michèle
hoi
Wij hebben een hondje Moja. Toen Emma werd geboren was zij ruim 1 jaar. Toen ik uit het ziekenhuis kwam met Emma is Moja aan de andere kant van de kamer gaan zitten met haar snuit de andere kant op, ze moest niets van mij en van Emma weten. Na een dag of 2 ontdooide ze langzaam tegenover Emma, ik kon nog geen goed doen. Na een week, was he over en beschermde ze haar. Als ze huilde was Moja eerder bij het ledikant als wij! En als er kramvisite was die Emma vast had, ging Moja haar hoofdje likken, zo van; die is van mij hoor! Heel schattig. Nu zijn ze echt intens verliefd op elkaar! Emma knufflt Moja heeel vaak, en Moja is echt blij omEmma te zien als ze weg is geweest.
Dat gaat dus echt heel erg goed hier thuis! (gelukkig)
groetjes Gidget
(Heb geen idee hoe ik hier foto’s in zet anders had ik ze erbij gedaan!)
