Hallo Ron,
Ik denk dat je niet zo streng of zwart/wit mag kijken naar babyvoeding. Vers is idd beter, maar soms kan het niet altijd. Bovendien kan je niet altijd vers geven, vb melk. Koemelk is nog niet verdraagbaar voor kleine baby’s. Ze zullen dus altijd wel iets teveel van iets binnen hebben. Een gezond boerenverstand lijkt me de beste maatstaf om je kleine uk groot te krijgen.
Groetjes,
Tamara
De grondstoffen die olvarit gebruikt, worden speciaal geteeld rekening houdend met het feit dat het voor de kleintjes is. Als ik dus groente koop in de supermarkt weet ik ook niet wat er voor pesticiden ed erop gespoten zijn en wat er precies van over blijft na het wassen en koken ervan voor mijn ukje. Als ik mijn doperwtjes kook tot mega gaar en vervolgens het water eraf giet, gaan veel vitamines verloren. Iets waar men bij olvarit heus over nagedacht heeft. De potjes van olvarit zijn speciaal voor kindjes en dus zijn ze ook speciaal getest, nageken en samen gesteld voor kindjes. Zo`n uitgebalanceerde maaltijden zal ik met mijn eigen prakje niet meteen kunnen maken. Ik koos voor eigen gekookt eten, ik heb dan ook 10 jaar gewerkt in de horeca. Een makkie voor mij dus, maar mijn keuze om dit te doen was niet gebaseerd op eventuele suikers die in de potjes zaten, maar meer omdat ik olvarit niet te eten vind zelf. Wat trouwens niet wil zeggen dat zie hier geen olvarit zouden hebben gehad hoor ( of wat voor merk dan ook ). Ik denk dat het prima is om iets onder de aandacht te brengen, zo kan een ieder zijn eigen keuze maken of verder gaan zoeken mochten ze dit willen, maar ieder zijn eigen ding. De keuzes voor meer of minder suikers zit hem niet alleen in de potjes eten, maar ook in het feit of jij je kindje de hele dag zoete drankjes geeft, of je ze ook leert dat een glaasje water lekker kan zijn bv.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Wow, wat een discussie zeg! Ik neem aan dat net als in Frankrijk, de babyvoeding in nederland moet rekening houden met ernstig strenge controles. Hier wordt babyvoeding gezamenlijk met de fabrikant en nutrisionist en kinderartsen geproduceerd (net als in nederland), en ik denk niet dat de fabrikanten het risico gaat en wil lopen op rechtzaken en andere ellende omdat zij ongezonde voeding aan babies geven.
Hier wordt door meerdere artsen aangegeven dat de zogeheten ‘potjes’ heel goed bestudeerd zijn en je in alle rust aan je kindje kan geven.
Sinds enkele jaren is er ook vruchtensuiker (fructose) als stroop of in kristalvorm te verkrijgen. Die is zoeter dan glucose, wordt door het organisme gemakkelijker verwerkt en is daarom voor diabetici beter geschikt. Maar ook deze suiker wordt niet uit vruchten gewonnen. De producent is niet verplicht om dit aan te geven, omdat men ervan uitgaat dat alleen de chemische samenstelling telt en die is bij al deze suikers identiek; maar voor de verbruiker, die dat niet weet is het misleidend, hij weet niet dat de verschillende benamingen niets met druiven of vruchten te maken hebben, maar alleen een bepaalde chemische substantie aanduiden.
Olvarit ontkent dat dit zo is.
daarnaast zitten er nog veel meer niet gezonde stoffen in olvarit.
Dat je een potje drie jaar in je kast kan laten staan zegt uiteraard voldoende.
Baby’s zijn gevoeliger voor slechte voeding dan volwassenen.
Dat er dan geroepen wordt dat er genoeg mensen zonder problemen mee groot geworden zijn vind ik zo simplistisch.
Lang niet iedereen krijgt last van foute voeding.
Maar genoeg mensen ook wel.
Mijn moeder gaf het vroeger ook wel eens aan mij maar echt niet vaker dan tweemaal per week.
De negatieve effecten hoef je trouwens niet eens te merken want dit kan ook sluipend gaan of je weerstand vermindert in eerste instantie alleen.
Van teveel suiker raak je eerder vol zonder dat je feitelijk voldoende voedingsstoffen binnen hebt gekregen.
Het doet ook wat met bepaalde cellen waardoor je lichaam eerdr naar zoet gaat neigen.
Ook veroorzaakt suiker ouderdomsdiabetes bij kinderen zoals in nederland, europa en amerika de laatste tijd veel het geval is.
Wie heeft er nou nog vertrouwen in een bedrijf dat liegt?
Als ouder mag je wel wat kritischer zijn als het om je kind gaat lijkt mij.
Wat mij betreft mag je dan eerlijke voeding verwachten.
kijk ook eens op de volgende website voor advies voor ouders:http://www.bewusteouders.nl/index.html?thispage=http://www.bewusteouders.nl/pagina.php?id=23
En velden met speciale teelt voor baby’s??
Waar staan die velden dan?
Vraag voor de grap maar eens aan olvarit waar die velden dan wel mogen liggen want ik geloof er werkelijk helemaal niks van.
Als ik ze bel houden ze ook bij hoog en bij laag vol dat er geen suiker in hun producten zitten en ja ze melden dat ze echte vruchtensuiker gebruiken en dat is niet ongezond.
Daarnaast melden ze mij dat hun producten net zo gezond zijn als verse groenten en fruit prakjes en de smaak is precies hetzelfde…tja
dat artsen zeggen dat er niks mis mee is zegt ook niks meer tegenwoordig.
er zijn net zoveel artsen die zeggen dat het niet gezond is.
je kan tegenwoordig niet alles zomaar geloven ook niet wat artsen zeggen of het voedingscentrum.
Het cholesterol-varhaal dat laatsts bij “Opgelicht” ( geloof ik ) gedaan werd is daar een mooi voorbeeld van. Er wordt nu gepleit voor meer onderzoek en openheid van zaken maar dat zal niets veranderen. Het is simpelweg een corrupt zootje. Eind 2009 wordt nog een mooi voorbeeld van deze pharma-oplichting doorgevoerd als de codex alimentarius van kracht gaat:
De Codex Alimentarius stelt wetten op over:
de etikettering van het voedsel (algemene norm, richtlijnen over de voedingswaardedeclaratie, richtlijnen over de eisen van etikettering)
additieven voor levensmiddelen (algemene norm over toegestaan gebruik, specificaties voor de chemische substanties in voedselproducten)
verontreinigende, infectieve stoffen in voedsel (algemene norm, tolerantie voor specifieke verontreinigende stoffen met inbegrip van radionucleïden (stralingsproducten), aflatoxines en andere mycotoxines)
pesticide en veterinaire chemische residuen in voedsel (maximumgrenzen)
procedures voor risicocalculatie om de veiligheid van voedsel vast te stellen die met behulp van biotechnologie worden geproduceerd (genetisch gemodificeerde planten, genetisch gemodificeerde micro-organismen, allergenen)
de hygiëne van het voedsel (algemene regels, reglementen omtrent hygiënische praktijk in de specifieke industrieën en voedselverwerkers, richtlijnen voor het gebruik van de gevarenanalyse volgens het Hazard Analysis and Critical Control Pointsysteem (HACCP).
methodes van proefneming en analyse
Specifieke normen
Er zijn bindende regels aangenomen voor:
vleesproducten (vers, bevroren, verwerkt vlees en gevogelte)
vis en visserijproducten (zeevis, zoetwatervis en aquacultuur)
melk en zuivelproducten
dieetvoedsel (met inbegrip van melkpoeder en babyvoeding)
verse en verwerkte groenten, vruchten, en vruchtensappen
granen en afgeleide producten, droge peulvruchten
vetten, oliën en afgeleide producten zoals margarine
diverse voedingsmiddelen (chocolade, suiker, honing, mineraalwater)
Controverse
De 28e bijeenkomst van de Codex commissie werd gehouden van 4 tot 9 juli 2005. Op de agenda stonden ook de ‘Richtlijnen voor vitaminen en mineralen als voedingssupplementen’. De teksten van deze richtlijnen zijn aanleiding tot een grote onrust bij pleitbezorgers van natuurlijke landbouw en voeding, vooral omdat vele lidstaten deze substanties totnutoe als therapeutische substanties of geneesmiddelen zien en niet als voedsel. Wanneer zij niet als voedsel gelden, hoeft de Codex alimentarius zich er niet mee te bemoeien. De tekst van de Codex Alimentarius heeft niet tot doel om voedingssupplementen geheel te verbieden, maar wil wel de samenstelling, de maximale dosering en de etikettering en vastleggen.
De richtlijnen leiden tot grote bezorgdheid bij zowel de gebruikers als de producenten van voedingssupplementen vanwege haar rigoreuze beperkingen op het gebruik van vitaminen en mineralen als voedingssupplementen in dieetvoeding. Een ander punt van bezorgdheid en kritiek is dat zware gifstoffen die jaren geleden algemeen verboden werden opeens weer toegestaan lijken te zijn.
De beweging voor gezondheidsvrijheid (Health Freedom Movement) uit haar grote bezorgdheid over de beperkingen op voedingssupplementen voor speciale diëten, die in Europa middels de Europese Richtlijn Voedingssupplementen zullen worden doorgezet wanneer er geen succesvol burgerprotest komt. De richtlijn bevat lijsten van goedgekeurde ingrediënten en manieren van toevoegen. De richtlijnen worden geïmplementeerd volgens het Codex-model door door de Food and Agriculture Organization (FAO) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
De Codex Alimentarius is een Napoleontische wet. Dit houdt in, dat alles wat niet expliciet door het Codex-reglement is goedgekeurd automatisch verboden is. De richtlijnen behandelen voedsel en voedingssupplementen alsof het om sterke gifstoffen zou gaan waar een maximumgrens voor nodig is. Er wordt gewerkt met risicocalculaties uit het veld van de toxicologie. Dit is volgens de tegenstanders van de huidige richtlijnen wetenschappelijk onjuist; zij vinden dat voedsel volgens biochemische methodes beoordeeld dienen te worden.
Een aantal voedingsmiddelen wordt bestraald met een radioactieve bron. Het gaat onder meer om aardappelen, champignons, uien, look, aardbeien, garnalen, gedroogde kruiden en specerijen. In biovoeding is bestraling uiteraard verboden.
Een radioactieve bron zendt ioniserende stralen uit waardoor in de doorstraalde stof chemische veranderingen optreden. Het belangrijkste effect is in dit geval de verlengde houdbaarheid van de voedingsmiddelen. De bestraling vernietigt immers bacteriën en schimmels, doodt insecten(larven), gaat het kiemen van gewassen tegen en vertraagt het rijpingsproces van groenten en fruit.
zie vooral de volgende video: http://video.google.nl/videoplay?docid=2944803407975749033
Externe links
Officiële website van de Nederlandse Codex Alimentarius commissie
(en) Codex Alimentarius college course Codex Alimentarius - Michigan State University
(en) Gezondheidslobby tegen de Codex Alimentarius.
(en) BBC.co.uk - Over de restricties op vitamines en mineralen (BBC)
(en) FAO.org Food and Agriculture Organization of the United Nations
(en) HealthFreedomUSA Website van activisten tegen Codex Alimantarius
(en) Video: Codex Alimentarius bedreigt de algemene volksgezondheid en dient op de eerste plaats handelsbelangen
(en) Video: Dr. Laibow over Codex Alimentarius (Nederlands ondertiteld)
Categorieën: Voeding | Europa
Ik ben het wel eens met ron.
In bijna alles zit rotzooi, niet alleen suiker maar ook chemicalien en smaakversterkers, synthetische rommel in shampoo’s, cremetjes enz.
Er is zelf een dure creme geweest waarvan de fabrikant placenta’s en baby embrio’s door hun product stopten, en dit smeer jij dan op je gezicht.
Een handje vol mensen met veel geld heeft de macht en zorgt er wel voor dat dergelijke informatie niet bij de consument terecht komt omdat ze gewoon willen dat wij hun product blijven kopen!
Ook zoiets, de olie voorraad wordt ook steeds kleiner. En als wij zo door met olie verbruiken als dat we nu doen dan is de olie over 20 jaar op. Ook dit is onder de aandacht van de politici, maar toch word dit stug genegeerd. Heb je er wel eens over nagedacht hoeveel consequenties het zal hebben als we straks geen olie meer hebben? Alles draait om olie.
Na ja ga zo maar door. Ik kan nog wel veel meer opnoemen maar ik denk niet dat er veel mensen zijn die er oren naar hebben. Ik wilde alleen even laten weten dat ron echt een punt heeft met wat hij zegt.
Stella van Es
Hallo allemaal,
Ik denk dat we ons over de suikers in Olvarit wel het minst zorgen moeten maken. Die korte tijd dat ze dat krijgen zal niet veel verschil maken met de rest van de voeding die ze hun hele leven krijgen. Met 7 maanden krijgen onze kleintjes brood, wat daar allemaal al niet in zit van suikers en zout!!! Laat staan het beleg wat daar allemaal op gaat: kaas, worst, smeerworst, pindakaas, kipfilet, smeerkaas ALLEMAAL ZOUT EN SUIKER!!! En dat eten we de rest van ons leven.
Mijn zoontje is nu 5 1/2 maand en krijgt nu (naast melk) fruit en groente zowel vers (waarvan je dus ook niet weet waar het vandaan komt, behalve de snijboontjes uit de tuin van onze lieve buurman ) als potjes.
Natuurlijk ben ik het er niet mee eens dat er zoveel zout en suiker aan alles wordt toegevoegd, maar het is allemaal een kwestie van $$$. En wees eerlijk, wij als consument willen ook niet het dubbele voor ons brood betalen (wat eigenlijk al belachelijk duur is).
Als iemand een goed plan heeft dit tegen te gaan wil ik mij graag inzetten, tot die tijd probeer ik me er niet te veel zorgen om te maken…je zou er nog gek van worden!
Groetjes Verna mama van Tigo!
tja, Ron zal vast wel gelijk hebben, zijn bronnen worden zelfs onderstreept. Toch vraag ik me af of het allemaal niet te ver gezocht is. Betekend dat als je je kind een potje geeft, je bijna een slechte ouder bent als ik het zo lees. Ik denk dat tegenwoordig het bijna onmogelijk is om ‘gezonde’ en ‘eerlijke’ voeding te krijgen. Inderdaad al die pesticiden ed die erop worden gespoten en dan al helemaal niet spreken over wat er allemaal in de lucht is en in de grond waar ook biogroenten op wordt geteeld. Dan hebben we het alleen nog maar over groenten en fruit, laten we het al helemaal maar niet hebben over vlees en vis! Als het inderdaad een FEIT is, zoals Ron dat aangeeft, dan moet je daar wat aan doen. In nederland hebben we daar de consumentenbond voor en de keuringdienst van waarde en wie weet wat nog meer voor organisaties die hier over gaan en hulp kunnen bieden. Wie weet, gaan jullie wel een europese demonstratie tegemoet waarna jullie uiteindelijk de hele babybevolking redden van te veel suiker, conserveermiddelen en andere slechte stoffen! Who know’s, een echte voedingrevolutie! Hoera!!
Je moet er juist niet over nadenken over wat er allemaal in je eten zit… Dan lust je echt niks meer (tenminste, sommigen dan)…
Ik geef Jeske zoveel mogelijk vers… Alleen bij de oppas krijgt ze potjes…
Maarrrr, vers is ook maar een woord… Hoeveel chemicalieen zijn er daar overheen geweest? Ik zou best wel biologisch willen kopen, als ik het kon betalen… Maar dat kan ik niet, dus Jeske moet het doen met supermarktvoer…
En ondertussen geniet ik wel van mijn snoepspekjes gemaakt van varkensbotten…
En welk merk babyvoeding zou dan wel goed zijn RRon777 ?Onze kindjes moeten immers wel iets eten he en zoals ik al eerder zei, weet je van de verse groenten die je zelf koopt voor een eventueel hapje, ook niet wat er mee gedaan is of waar het precies vandaan komt ed.
Ik ben het met je eens dat we hier en daar zeker verder moeten kijken dan dat onze neus lang is, zeker daar waar het om onze kinderen gaat. Maar je gooit me nu met termen en ingewikkelde verhalen waar ik weinig mee kan, of wel ?
Ik probeer het juiste te doen voor mijn kinderen, net zoals elke ouder. Maak ik het zelf, weet ik niet wat er mee gedaan is qua pesticiden en wat er aan benodigde vitamines overblijft, koop ik een potje is het ook niet goed. En tja de artsen… feit blijft dat ze er meer verstand van hebben als ik.
Over alles wat de kinderen betreft kun je een dergelijke discussie voeren en niemand, maar dan ook niemand zal je nu kunnen zeggen wat het juiste is. Dat zullen we pas echt weten als ze groot zijn.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Wat een werk om dat allemaal uit te zoeken, en inderdaad als je er zo diep op ingaat dan mogen babys niks meer hebben!!
Er is altijd wel wat… iK maak me er niet druk om, snap uberhoubt niet dat er mensen zijn die hier zo mee bezig zijn. (onze zoon krijgt bijna elke avond olvarit, en ik blijf dit hem ook lekker geven)
Gr, Trynke
Ja ron zal misschien wel een BEETJE gelijk hebben, maar er zijn ergere dingen in de wereld maar ik me WEL druk om kan maken…
Ron we zien dus dat jij anti olvarit ben
Maar ik vind dus dat je het wel erg opblaast hoor hier
Of het nou wel of niet zo is
Mijn jongens hebben het allebei gehad en hebben geen rotte tanden
Zijn niet te dik en zijn gezond
Misschien dat je iemand anders kan gaan vertellen wat je van olvarit weet
Maar ik hoef het niet te weten hoor
En ik ben niet de enige die er zo over denkt
Succes met je anti olvarit strijd
het zal allemaal wel,
mijn dochter krijgt gewoon olvarit.
Denk dat je niet alles zo ver moet zoeken. Zo kun je achter alles wel iets vinden?
vers is ook niet altijd goed. en ga zo maar door
Ron als je zelf kinderen hebt wat geef je hen dan te eten??? Vers of potjes?
groetjes Gytha
Ik heb de hele verhalen sinds het eerste bericht van Ron niet gelezen, dus mogelijk is dit al gezegd:
Weet je wat je kindje tijdens het gewone dagelijkse ademen allemaal binnenkrijgt? Ik denk niet dat je het wilt weten. Dus dan is Olvarit nog wel het minste om je druk over te maken!
Groetekes, Sje
Jes jes jes ik gaf ze altijd van het kruitvat waren goedkoper joepieeee ohhjee zeker nog slechter…
Ach moet je eens kijken wat voor rotzooi overal in zit kan je inderdaad niks meer eten ach zo lang ik weet wat ze eten en ze groeien goed doen ze ook!
Maar dat dat belangrijk is weten wat ze eten kan ik het mee eens zijn…
Gr Tries
Ben blij dat er nog genoeg mensen zij die wel verder denken over toch wel belangrijke zaken.
Voeding behoort tot de eerste levensbehoeften dus lijkt het mij geen verspilling van tijd om daar eens wat verder over na te denken.
Waar het mij in feite om gaat is dat wij de consumenten recht hebben op eerlijke voeding.
Op transparante informatie over wat er allemaal aan onze voeding wordt toegevoegd.
Op onafhankelijk onderzoek over de negatieve aspecten van toevoegingen zoals bepaalde kleurstoffen e.d.
Het zal moeilijk worden omdat deze industrieën miljarden bedrijven zijn die er alles aan zullen doen om dit te voorkomen maar als er niks wordt gedaan wordt het alleen maar erger.
Natuurlijk kun je alles wel gaan bagatelliseren en gaan roepen dat de lucht die je inademt ook niet gezond is maar dat is natuurlijk geen excuus om alles maar te laten gebeuren of om het aller makkelijkste te doen namelijk gewoon niet meer verder te denken dan je neus lang is en stoppen met kritisch te zijn waar nodig.
Deze houding heeft er in feite voor gezorgd dat het zover heeft kunnen komen.
De westerse maatschappij heeft zeer goede kanten.
Echter wij vergeten dat we niet alles naar onze hand kunnen zetten.
De natuur heeft een bepaald evenwicht net als ons lichaam.
Mijn moeder die psychologe is heeft mij vroeger een verhaal verteld over een vlinder die een orkaan kan veroorzaken.
Er ontstaat eerst een klein luchtstroompje dat uiteindelijk uitgroeit tot een orkaan.
Het eerste zuchtje wind is ontstaan bij dat vlindertje die een minuscuul luchtstroompje op gang heeft gezet.
Het heeft wel zin om kritisch te zijn en positief over het feit dat we deze zaken kunnen veranderen.
Het is al positief hoe we er hier over praten.
Alles begint in het klein.
Nog even wat anders.
Er zijn mensen die alles voor waar aannemen zolang dit maar door een arts wordt vertelt.
Lees het volgende artikel uit Trouw een van de betere Nederlandse kranten maar eens en denk er dan nog maar eens rustig over na.
Nogmaals onze gezondheid is onderhevig aan de gigantische belangen die er spelen voor zowel de farmaceutische als ook de voedingindustrie!
Dit moet een keer ophouden.
Hier volgt het artikel:
Verbintenissen tussen artsen en industrie zijn zelden transparant. Financiële afspraken worden vastgelegd in contracten met geheimhoudingsclausules. Tijdens een strafrechtelijk onderzoek in 1999 tegen het farmaceutisch bedrijf MSD verhoorde de Inspectie voor de Gezondheidszorg een medisch specialist die op grote schaal nascholing gaf over een migrainemiddel van MSD. Zijn cursisten – huisartsen – zagen hem als onafhankelijk.
Ze wisten niet dat de man een contract met MSD had als adviseur voor marketing en medische zaken, voor hetzelfde middel waarover hij nascholing gaf. Hij had dat niet gemeld. Dat was niet de gewoonte; ook de farmaceutische bedrijven die de nascholingen organiseerden, schreven dit niet voor.
De arts ontving, boven op zijn inkomen als medisch specialist, een kleine 70000 euro per jaar honorarium van MSD. Tijdens het verhoor vroeg hij bezorgd aan de opsporingsambtenaar van de inspectie of zijn relatie met MSD in de strafzaak openbaar zou worden gemaakt. De inspecteur sloot dit niet uit. De specialist schrok zichtbaar volgens de inspecteur. Hij voorzag dat dan ook de concurrenten van MSD op de hoogte konden raken van zijn contract met dit bedrijf, waardoor hij in problemen zou kunnen komen. Want de arts had soortgelijke contracten bij nog drie farmaceutische fabrikanten. Naast MSD had hij ook aan die firma’s exclusiviteit toegezegd, maar die belofte was hij niet nagekomen. De arts kluste per jaar voor zo’n 280000 euro bij, voor vier verschillende firma’s.
Een selecte groep specialisten en huisartsen speelt een belangrijke rol bij het opstellen van richtlijnen voor de behandeling van patiënten. Ze gelden als experts op hun vakgebied. Het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en het kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg CBO zijn twee organisaties die dit soort standaarden maken. Het NHG doet dat voor huisartsen, het CBO voor behandelaars in het hele veld van de gezondheidszorg.
De NHG-standaarden zijn wereldwijd een begrip in medische kringen. Ze zijn voor huisartsen en ook voor andere medisch beroepsbeoefenaren een belangrijk naslagwerk voor de behandeling van gezondheidsklachten. In de richtlijnen worden adviezen gegeven over voorkeursmedicijnen. Veiligheid, effectiviteit en ten slotte de prijs bepalen welke middelen het predikaat ’eerste keus’ krijgen.Voor farmaceutische bedrijven is het van het grootste belang dat hun producten in de behandelstandaarden worden genoemd, liefst als middel van eerste keus.
Behandelstandaarden worden regelmatig aangepast aan de laatste stand van wetenschap. Voor de farmaceutische industrie is zo’n aanpassing een belangrijke kans om invloed uit te oefenen. Dezelfde artsen en wetenschappers die producenten inhuren als adviseur en consultant worden niet zelden gevraagd deel uit te maken van de werkgroepen die nieuwe richtlijnen voorbereiden. Belangenverstrengeling ligt dan als reëel risico voor de hand.
„Wij weten natuurlijk niet alles”, zegt Arno Timmermans, medisch directeur en bestuursvoorzitter van het Nederlands Huisartsen Genootschap, „maar er zijn heel veel artsen betrokken bij medisch onderzoek dat wordt gefinancierd met geldstromen van de farmaceutische industrie. Of ze zitten in adviesorganen van fabrikanten.
Soms willen wij die deskundigen inschakelen bij het opstellen van onze standaarden. Tot voor kort mocht je dan echter niet meedoen in een werkgroep. Maar het gebeurt weleens dat we dan niet meer over voldoende deskundigen konden beschikken.
Daarom hebben we de procedure aangepast. Leden van werkgroepen moeten tegenwoordig openheid geven over hun banden met het bedrijfsleven.”
„Dat wordt dan besproken in de werkgroep en waar relevant opgenomen bij de verantwoording van de richtlijn. We weten dat de industrie een groot belang heeft bij de NHG-standaarden. Als wij een nieuwe standaard autoriseren, dan wordt er de volgende dag feestgevierd bij de producent van het middel van eerste keus.”
Tijdens de voorbereidingen voor een nieuwe standaard probeert de farmaceutische industrie steevast de discussie te beïnvloeden, weet Timmermans. Hij vindt dat legitiem zolang dat openlijk gebeurt. „Ze willen graag commentaar leveren op een concept-behandelstandaard. Wij beginnen daar niet aan. We stellen die standaarden op met verantwoorde en controleerbare methoden. Het wetenschappelijke debat wordt vervolgens in het openbaar gevoerd. Wij hebben geen zin om voor elke behandelstandaard in discussie te gaan met de industrie. Ze komen altijd met stapels wetenschappelijk onderzoek en je kunt je afvragen of die studies altijd even netjes zijn uitgevoerd.”
Fabrikanten proberen ook langs omwegen de richtlijnontwikkeling bij te sturen. Medisch directeur Arno Timmermans van het Nederlands Huisartsen Genootschap noemt het voorbeeld van een diabetesrichtlijn, waarbij belangenorganisaties en de Nederlandse Diabetes Federatie invloed trachtten uit te oefenen.
„Je wordt soms benaderd door expertgroepjes van huisartsen, die vaak geheel of gedeeltelijk worden gefinancierd door de farmaceutische industrie.” Ook patiëntengroeperingen laten hun advisering aan richtlijnwerkgroepen dikwijls over aan artsen van wie niet altijd duidelijk is wat hun belangen zijn. NHG- directeur Timmermans: „Als wij zo’n vereniging om commentaar vragen, komt er vaak een medisch specialist opdagen met een reactie namens de patiëntenorganisatie. Je moet je afvragen in hoeverre de industrie daarachter zit.”
De behandelstandaarden van het NHG zijn niet zo heilig dat praktiserende artsen ze blindelings volgen, weet Timmermans. „Dokters wijken te makkelijk af van de afspraken. De pijnstiller Vioxx werd al voorgeschreven voordat het middel ook maar in één richtlijn werd genoemd. Hoe kan dat, vraag je je af.”
De directeur van het NHG geeft het antwoord zelf: „Het komt doordat de farmaceutische industrie er altijd weer in slaagt het voorschrijven door de dokter te beïnvloeden. Uiteindelijk zijn het toch de dokters die dat recept uitschrijven.
Het NHG vindt dat een middel door de tijd zijn effectiviteit en veiligheid moet hebben bewezen. Maar als je als industrie dubbel zoveel investeert in marketing als in wetenschappelijk onderzoek, heeft dat kennelijk wel effect. Patiëntenorganisaties worden door de industrie gebruikt om geneesmiddelenvergoeding te bewerkstelligen, zonder dat echt sprake is van een medisch-inhoudelijke onderbouwing. Dat is vaak pure marketing.”
De verwevenheid van de farmaceutische industrie met medisch experts die richtlijnen opstellen, zit diep. In 2002 publiceerden drie Canadese wetenschappers de resultaten van een studie onder 192 artsen die tussen 1991 en 1999 betrokken waren bij het opstellen van 44 Amerikaanse en Europese behandelrichtlijnen voor veelvoorkomende ziekten. Uit hun onderzoek bleek dat 87 procent van de auteurs een relatie had met de farmaceutische industrie, 58 procent had geld ontvangen voor medisch onderzoek en 38 procent had als adviseur of consultant voor een farmaceutisch bedrijf gewerkt. Bovendien bleek dat 59 procent een financiële relatie had met een fabrikant die een product leverde voor de aandoening waarover de behandelrichtlijn ging.
In meer dan de helft van de gevallen was er in de richtlijnwerkgroep geen enkele verplichting om financiële banden met het farmaceutische bedrijfsleven te melden. Opvallend was verder dat 7 procent van de betrokken artsen van mening was dat hun relatie met de industrie van invloed was op hun aanbevelingen; 19 procent van de auteurs meende dat de banden die hun co- auteurs hadden met de industrie hun beslissingen hadden beïnvloed.
In Huisarts en Wetenschap, het wetenschappelijk orgaan van het NHG, werd kort na het verschijnen van de Canadese studie gepleit voor publicatie van de banden van auteurs met de industrie bij de NHG-standaarden. ’Al was het maar om twijfels weg te nemen.’ Want: ’Richtlijnen en protocollen worden beschouwd als de gouden standaard voor het handelen en als referentiepunt voor kwaliteitscontrole. Impliciet gaat men ervan uit dat richtlijnen worden ontwikkeld op basis van wetenschappelijk bewijs en consensus. Twijfel over de integriteit bij de totstandkoming van standaarden doet het hele bouwwerk rond het begrip kwaliteit wankelen.’
Dit heldere pleidooi voor onafhankelijkheid dateert uit 2002, maar veel lijkt er sindsdien niet veranderd. In oktober 2005 publiceerde het wetenschappelijke tijdschrift Nature een eigen onderzoek naar belangenverstrengeling bij opstellers van richtlijnen. Nature bekeek ruim 200 medische richtlijnen, die wereldwijd worden gebruikt. Daaruit bleek dat in de helft van de richtlijnen geen verantwoording was opgenomen van de industrierelaties van de auteurs.
Meer dan een derde van de 685 artsen en wetenschappers die aan de 200 richtlijnen hadden meegewerkt, verklaarde dat zij financiële banden hadden met fabrikanten voor wie de richtlijn relevant was. Bij 20 van de 200 richtlijnen had een lid van de expertgroep aandelen in farmaceutische bedrijven die een middel produceerden waarop de richtlijn betrekking had.
In het blad verklaarde Niteesh Choudhry van de Harvard Medical School – een van de auteurs van de Canadese studie uit 2002 – dat de belangenverstrengeling bij richtlijnwerkgroepen zorgelijker is dan de financiële invloed van de industrie op klinisch onderzoek, omdat behandelrichtlijnen van directe invloed zijn op het voorschrijfgedrag van artsen. Choudhry: „De richtlijnen zijn speciaal geschreven om de werkwijze van artsen te beïnvloeden. De effecten van belangenverstrengeling worden vertaald naar de patiënt.”
Slikken. Hoe ziek is de farmaceutische industrie. Uitgever L.J. Veen, 512 blz., €18,90.
