hallo ellen,
Ik heb ook zoiets meegemaakt. Ik was 15 en was altijd al onregelmatig ongesteld. Maanden niet vloeien was voor mij niet vreemd. Ik werd in september 16 en heb natuurlijk flink gefeest. Ik ging vrijwel ieder weekend op stap met vrienden en vriendinnen. Wel voelde ik me moe en inderdaad mijn borsten groeiden snel, maar ja ik was 16 en dan is t toch vanzelsprekend dat je borsten groeien... December ging om en ik was nog steeds moe. In januari moest ik van mijn moeder toch maar ff naar de dokter ze ging voor de zekerheid maar mee, want stel ik had n vreemde ziekte en ik hoorde de helft niet! 21 januari, mijn vaders verjaardag, ging ik naar de dokter. Hij onderzocht me en ik moest mee naar t kamertje..Ik was zwanger!!! al 7 maanden!! mijn moeder zat gelukkig op n stoel, anders was ze beslist van de stoel afgevallen..Nu naar huis, mijn vader t nieuws vertellen. Nou dat was n verjaardag die hij nooit zal vergeten!!! We zouden gaan uiteten, maar opeens had hij geen honger meer, hoe zou dat toch komen. We hadden nog maar 2 maanden om alles bij elkaar te krijgen..23 maart is t dan zover 7.30 heb ik n kerngezonde zoon. De bevalling is goed verlopen en ik ben 16 jaar en moeder..Mijn ouders hebben t nooit over abortus of adoptie gehad, het was gewoon vanzelfsprekend dat we t kindje zouden houden. Ik ging gewoon weer naar school, 2 maanden later eindexamen.
Nu, 15 jaar later, kijk ik naar mijn zoon, die inmiddels n flinke kop groter is dan mij, en dan ben ik hartstikke trots op hem. Stel je voor ik had m weglaten halen of laten adopteren...! Ik moet er niet aan denken.
Ik ben inmiddels 6 maanden zwanger van de derde, ik heb nog n dochter van 9 jaar, en geniet er met volle teugen van! Nu is t toch meer genieten. Dit kindje is van mijn tweede partner, mijn dochter van 9 en zoon van 15 zijn van mijn eerste partner.
Zo zie je maar, ieder kind is n wonder! en groot worden ze vanzelf wel. Een tienermoeder is geen betere of slechtere moeder dan n moeder van 35!!
Groetjes van Sarah