Mijn zoontje huilt zodra ik hem in bed leg

#1

Hallo,

Mijn zoontje van 19 dagen huilt zodra ik hem in de box of in bedje leg. Ik vind het heel moeilijk wat ik hier mee moet doen… De kraamzorg vertelde dat ik hem niet kon verwennen onder een half jaar dus dat het niet erg was om hem bij ons  te pakken… Maar ik heb het gevoel dat hij hier nu al aan gewend is… hij moet toch ook in zijn eige bedje kunnen slapen…?? Ik vind het ook moeilijk om zo’n kleintje te laten huilen… want je weet nooit wat er precies is… Heeft iemand een tip voor me… of is het toch verstandiger om hem even te laten huilen…

Groetjes Debbie

#2

Als je zelf verdrietig bent wil je ook graag getroost worden wat de reden ook is. Je zoontje is nog hulpeloos en kan nog niets en moet alles nog leren. Als je hem niet op pakt kun je zelfs een huil baby creeeren en dan ben je nog veel en veel verder van huis. Het is soms vermoeiend dat is best begrijpelijk maar probeer het anders af tewisselen met je partner. Hoe minder je hem laat huilen hoe veiliger hij zich voelt en je zult zien dat hij steeds minder verdrietig zal zijn om dat hij zich veilig voelt & weet dat hij op zijn ouders kan rekenen  & daardoor weer makkelijker ontwikkelt. Houd er ook rekenning mee dat zijn darmpjes nog niet goed zijn ontwikkelt en dat die juist opspelen bij bed tijd dat houd nog wel een tijdje aan tot +/_ 3 maanden.

Heel veel sterkte & hou vol er komen betere tijden !!!

groetjes van Natasja

#3

Hallo,

Je kunt hem niet verpesten hoor, sommige babietjes huilen nu eemaal als ze zich onrustig of alleen voelen. Allebei mijn kindjes hadden het ook. Lekker bij je pakken, en als je ze naar bed brengt, rustig praten, even over het bolletje aaien, en dan blijf je naast zijn bedje staan, als hij huilt zeg je alleen ssst, en na een paar keer ga je wat verder staan bij zijn bedje vandaan, tot het moment dat ze rustig inslapen en dan sta jij op de gang. Dit werkte bij ons perfect. En nog steeds als mijn oudste onrustig is blijf ik even wat langer boven op de gang.... succes!

#4

mijn zoontje had dat ook ik kon hem nooit ergens neerleggen. ik ben toen naar een osteopaat geweest (ook omdat hij een voorkeurs houding had) hij vroeg of Jip veel spugde dat viel wel mee zei ik.  Er is ook zoiets als verborgen reflux dan spugen ze niet maar komt er wel iederekeer (zure)melk in de slokdarm te staan. Hij wilde gewoon rechtop gehouden worden omdat hij last had(heeft) van reflux ik dacht ook dat hij gewoon moest leren om alleen te zijn. Er is natuurlijk wel een verschil tussen gewoon huilen en krijsen van pijn. Volg wat jou moederhart je ingeeft jij kent je kind het beste. Bij ons viel achteraf pas het kwartje en ik was blij dat ik hem vaak toch heb opgepakt ipv laten huilen.

groeten mama van jip

#5

een grote tip dat bij ons geholpen heeft is een zwangerschapskussen rondom zijn hoofdje doen in box en bed bij ons helpt het nog altijd

#6

ik heb t ook gehad met mijn dochter.ik weet dat t gevaarlijk is, maar heb dr in bed genomen, ik slaap heel licht vandaar. nu is ze vier mnd en ik leg in dr eige bed, licht uit en loop weg en ze slaapt als n roos. maar eerst naast me dan een lampje aan en als dat goed gaat licht uit en bijblijve en dan alleen in dr bed en licht uit.hoop dat je wat aan hebt

#7

Hoi debby,

Wij hebben het zelfde gehad met onze zoon en hij is nu 3jaar en 2 maand.Hij heeft veel last gehad van een poep probleem en toen die tijd wisten we dat niet ,maar wij hebben toen heel veel getroost en veel mee geknuffeld.en toen het bleek dat hij nog lang onrustig bleef hebben we hulp ingeroepen van de huisatrs en deze heeft ons doorgestuurd naar een kinderarts.En dit was de oplossing. Opvoeden begint bij de 1ste dag. Maar jou gevoel is ook belangrijk dit voelt het kind.Dus gewoon doen wat jou hart zegt. afleren is moeilijk maar wat is nu belangrijk......NU.. Ik wens je veel sucses... En 1 troost als ze iets groter zijn  zijn ze trots om een eigen bed te hebben..   bianca...

#8

beste,

mijn dochtertje huilde in het begin ook zo, ik heb toen geleerd dat ze zovel mogelijk in haar eigen bed moest slapen.

ik maakte haar s`morgens om half 7 wakker dan ging ze direct in de box, na een half uur ging ik de luier verschonen dan kreeg ze de fles, en dan ging ze daarna weer op bed.

zo maakte ik haar iedere keer een half uur voor de voeding weer wakker, dan ging ze weer in de box een half uur en dan de luier dan de fles en weer op bed.

zo kreeg ze niet meer de kans om te huilen als ze wakker werd en als ze honger had.

ik heb haar nooit in de box laten slapen, en door deze methode hebben wij een hele hele vrolijke en tervreden dochtr gekregen.

ik hoop dat het bij jullie ook zal helpen.

groeten van esther. succes.

#9

hallo,

wij hebben hetzelfde met onze dochter meegemaakt, deze wou alleen maar slapen in onze armen, of als ze beneden in de box lag, als ik haar in haar bedje legde begon ze hartverscheurend te huilen, in het begin liet ik haar huilen, maar niet langer als 5 min en ging dan weer kijken, ik liet haar wel in haar bedje liggen, maar raakte haar met mijn handen aan. en vertelde dan met haar en ik deed het muziekje aan. als dit niet helpt blijf dan op de kamer zitten zodat ze je toch hoort en ga ieder keer een stukje verder weg zitten , dit moet je echt even volhouden maar dan gaat het na een tijdje vanzelf goed, wat ook belangrijk is om ze opdezlfde tijdstippen naar bed te doen. nog een tip hou een hydrofiele luier dicht bij jouw lijf, zodat het jouw geur aanneemt, als de kleine dan gaat slapen span je deze om de matras heen, zodat ze de geur van jouw bij zich hebben, je moet geduld hebben. deze tip heeft bij onze meid ook geholpen.

#10

onze dochter deed dat in het begin ook precies hetzelfde als bij jou. ook tegen ons werd gezegd dat je ze niet kunt verwennen maar ik denk van wel. volgens mij wist ze het precies. Nu laat ik ze even huilen/jengelen en meestal valt ze na 10 min in slaap. ik vond dit ook zielig maar het hielp echt. Ik leg ze trouwens wel wakker in bed zodat ze leert zelf in slaap te vallen. als ze na 10min nog huilt ga ik er even heen maar haal ze er niet uit. klink allemaal heel streng maar nu slaapt ze, en wordt ze uitgerust wakker. ook waren wij bij4 weken begonnen met inbakeren, omdat lieke zich steeds wakker sloeg omdat ze zo beweegelijk is. vond ik kei zielig maar als ik nu zie dat ze wel 3 uur kan slapen en uitgerust wakker wordt doet mij dat goed!!

misschien heb je hier iets aan.

succes

groetjes Gytha

#11

Hoi Hoi ,

Ja lastig he ik heb precies hetzelfde gehad, en nu (zoontje is 10 maanden) zelfs nog. Ligt een beetje in de aard van t beessie denk ik.

Maar wat hielp en helpt bij mij is gewoon in bedje leggen, kusje geven en weglopen. Als hij begint te huilen geef ik hem een aai over zijn bol en ga naast zijn bedje zitten met mijn hand op zijn buikje, hij is vaak niet meteen stil maar uiteindelijk valt hij wel in slaap. Ik heb dit toen 1 week volgehouden en toen ging ie zelf slapen zonder gemekker. Misschien helpt het ook bij jou. Succes!

#12

Hi Debbie,

 

Onze Ella had en heeft dit gedeeltelijk ook bij ons ligt het aan darmkrampjes. Zodra ze in slaap viet werd ze wakker gehouden door krampjes waarbij haar hele lijfje trok en haar armpjes en beentjes in de rondte zwaaiden. Inmiddels drink ik veel bar le duc mineraalwater en het gaat heel veel beter. In de avond wil ze nog steeds alleen bij ons op de arm slapen, dus dan is het lekker vrijdozen, maar overdag en 's nachts slaapt ze nu wel in de box, wipstoel of wieg. Soms heeft ze alleen nog ongeveer tien huilminuten nodig om in slaap te vallen, maar dat is niet zo hartverscheurend.

 

Veel succes!

 

Groet Trui

 

#13

Hoi Debbie,

Mijn zoontje Dani heeft dit een weekje gehad toen hij ongeveer een maandje was, ik kwam er gelukkig al snel achter dat hij regelmaat nodig had. In het begin slapen ze nogal veel je krijgt geregeld kraamvisite en denkt ach leg hem maar niet in bed zo slaapt hij ook. (Je bent ook zo trots als hij in je armen of bij je in de box ligt te slapen)

Maar als je hem dan in bed wil leggen dan kunnen ze het vaker op een huilen zetten en ook ik had hier eerst moeite mee en m'n vriend wist zich hier al helemaal geen raad mee die dacht dan altijd dat er iets met hem was. Mijn ouders zijn toen eens afgekomen "ik kon toen even naar de winkel, en hoor het huilen niet en dat maakt het ook wat makkelijker" en hebben hem een hele tijd laten huilen uiteindelijk heeft hij zich in slaap gehuild. Sindsdien hebben we hem altijd in z'n bedje gelegd als hij moest slapen en dat is toen heel goed gegaan hij had nog maar een paar keer gehuild. Op een gegeven moment weet je als moeder hoe je kind huilt of er iets is of dat het aanstel is. Daarna kan je zeker je zoontje nog wel eens bij je pakken dat deden wij ook nog.

Maar het is echt geen schande om hem eens te laten huilen, ze hebben immers alles zo in de gaten. En sommige periodes hebben ze wat meer aandacht nodig door bepaalde ontwikkelingen maar dat gaat meestal ook weer over.

Oh ja nog een tipje: leg eens een paar knuffeltjes in het bedje niet te veel 2 of 3 gewoon op het dekentje. En zorg dat de kleine je altijd kan horen we hebben nooit stil gedaan en als hij nu slaapt kunnen we nog steeds stofzuigen op de slaapkamer zonder dat hij wakker word.

Succes ermee!

Groetjes Mama van Dani

 

#14

Hoi Debbie,

Wij hebben ook hetzelfde probleem gehad. Als Pim zo erg huilde, vond ik dat zo zielig dat ik er direct naar toe ging. Dan ging ik hem helemaal knuffelen. En na een tijdje wist hij precies dat wanneer hij ging huilen, ik direct naast z’n bedje of box stond. Mijn verloskundige vertelde dat het goed is om hem in te bakeren. Hele jonge babietjes hebben last van
Moro-reflex. Ze gaan met de armpjes zwaaien etc. Het helpt heel goed om je babietje in te bakeren. Ze worden er heel erg rustig van. Het is erg oudewets, maar effectief! Mijn moeder heeft mij geleerd dat regelmaat heel belangrijk is voor jezelf en vooral voor je baby. Vaste tijden slapen en voeden. In het begin deed ik maar wat, maar regelmaat hmpff! Toen ik eenmaal regelmaat invoerde, sliep Pim als de beste. En ja, laten huilen. Als ze goed gegeten hebben, schone luier, geboerd hebben en ze liggen goed in bed, dan is het gewoon omdat ze moeite hebben met in slaap komen. Even 10 minuten laten huilen, daarna troosten door tegen hem/ haar te praten, een aai over z’n hoofd. Dan weer even instoppen en opnieuw 10 minuten laten huilen. Niet gelijk uit zijn bedje tillen, op een gegeven moment weten ze het wel en je kunt ze na 10 weken echt verwennen. Tenminste Pim wel, die begreep het maar al te goed.

Groetjes
Milou