Hoe Kevin ter wereld kwam


#1

Hoe Kevin ter wereld kwam

 naar de huisarts geweest, omdat  ik al 4 weken misselijk ben en over moet geven. En jawel mijn vermoeden klopte, was 4 weken zwanger. De schrik van mijn leven,was aan de ene kant heel blij en andere kant helemaal hopeloos.

Wist echt niet wat te doen, had namlijk pas verkering met Henri en we woonden dus nog niet samen.Hoe moest dat toch allemaal.Ik het met mijn stomme kop uitgemaakt en gezegd dat ik wel alleen voor het kind zou zorgen en bla bla.Henri dus helemaal over de rooie en zeggen dat ie van me hield en dat we samen voor het kindje gingen zorgen.Meteen in laten schrijven voor een huis enzo, we waren toch kei blij.

Maar toen naar mijn ouders, pfff durfde het echt niet te vertellen, we hadden namelijk nog geen 6 weken verkering en ik was al 4 weken zwanger hihi. Nou mijn ouders vonden het stom dat we niet veilig hadden gevreen(1xonveilig gevreen was meteen raak). Maar waren wel kei blij,toen naar Henri's ouders .Die vonden het dus 10x niks, want ik was te jong, was net 18 en moest maar abortus laten plegen.Toen waren Henri en ik dus helemaal over de zeik, dat we dat absoluut niet zouden doen en dat dit kindje hoe dan ook zo komen. Grootste ruzie dus.

30 Juli 1999, ik krijg enorme pijnlijke krampen in mijn buik en voel meteen dat er iets niet goed is,ik naar de wc en daar brak de hel los, een enorme bloedpartij met een slijmerige prop.Dus gelijk naar de dokter was zondag had dus niet mijn eigen dokter .Verhaal verteld dat ik +/- 6 weken zwanger was en nu dus ongesteld was geworden en een bloedprop had verloren.Dokter gevoeld en helaas mijn buik was heel soepel.Ons kindje was eraf gekomen, een miskraam dus.Wat hebben we gehuild samen,was nog maar 6 weken maar een heel verdriet.

Intussen 29 september en we hebben de sleutel van ons huisje.Besluiten dan tussen al het verdriet door dat ik een spiraaltje laat zetten, zodat ik niet zwanger word en we flink kunnen sparen.16 oktober afspraak bij gyn voor spiraaltje.Wilde eerst een echo maken, omdat ik die miskraam had gehad.Want ik toen hoorde was niet te geloven,er zat een vruchtzakje maar moest niet blij zijn want kon nog van de vorige zwangerschap zijn.word dus geen spiraaltje gezet en moet 2 weken later terug komen.

29 oktober (mijn zusjes der verjaardag) weer terug naar gyn en weer een echo en jawel hoor spiraaltje overbodig ,ik blijk al 7 weken zwanger te zijn.Dus in dezelfde week dat ik de miskraam kreeg, ben ik ook weer opnieuw zwanger geworden.We vreen toen niet veilig ,omdat we dachten dat je niet zwanger kon worden meteen na een miskraam.Ook toen hebben weer maar een keer niet veilig gevreen.Voor het zingen de kerk uit, hihi.Dus is maar zeer kleine kans dat je dan zwanger word. Nou het zaadje kevin, keek daar niet van op en wilde perse in mijn buik komen.Hij is dus ook het levende bewijs van dat hij van voorvocht ter wereld kwam.

Terug naar mijn ouders en verteld dat ik zwanger was weer. Vonden het weer stom, maar waren wel weer kei blij.De eerste weken van mijn zwangerschap gingen vrij goed en moest dan ook gewoon naar de vk, had alleen, maar kwaaltjes zoals vreselijk moe zijn en misselijk en overgeven.

18 weken zwanger en de babykamer al klaar hoezo snel ??Wat duurt het wachten dan lang!!Zondag 23 januari 20 weken zwanger en krijg onder de douche, opeens vreselijke krampen(weeen dus bleek later) en een ontzettende persdrang net of ik moest poepen en verloor een beetje bloed.Helemaal in paniek dus, ons mam gebeld en gelijk naar het ziekenhuis.daar gelijk aan een infuus voor de weeen te remmen en moest daar blijven.Gelukkig niks aan de hand waren gewoon hele sterke voorweeen.Mag maandag 's middags dan ook weer naar huisonder voorwaarde dat ik de rest van de zwangerschap niks meer mag doen.

Nou fijn, daar zit je dan niks te doen.Krijg ook nog is zwangerschapswratjes op mijn...je weet wel en moet dus van de vk naar de gyn,omdat het helemaal vol stand met wratjes en de opening helmaal dicht zat, ik had ze namelijk in en uitwendig.Deed vreselijk zeer en jeukte enorm, dus kraste alles open ,zo erg dat het ging zweren.Gyn zalf voor gegeven, hielp niet. Henri heeft heel wat keren met een emmer koud water en een washand op en neer gelopen, omdat ik huilde van de pijn en jeuk en dit het enige was waardoor het ff minder werd.Gyn besluit dan ze eraf te branden, omdat ik zo absoluut niet kan bevallen, omdat heel de uitgang vol zit.Het erafbranden deed vreselijk zeer en hielp helaas niet.Dus ik moest of een keizersnee of een ruggeprik zodat ik niks zou voelen.Maar voor de ruggeprik gekozen, omdat een keizersnede me ook niks leek.

Week 34 heb al 2 dagen last van heel onregelmatige ween die vreselijk zeer doen.Heb dit al vanaf 20 weken maar deze zijn erger.Vanaf week 34 dus heel onrgelmatige ween gehad.

Zaterdagnacht 17 Juni en al 7 dagen overtijd ,pfff lig net een uurtje in bed als ik opeens een zeer pijnlijke wee voel ,ben nog na aan het puffen van de vorige en 2 minuten later al de volgende ,dit zo tot 3 uur geduurd en vanaf toen kwamen ze elke minuut. Henri sliep nog als een roosje en heb ik ook niet wakkergemaakt omdat  ik dacht het is toch vast niet zover.

Zondagmorgen 7 uur... heb nu al vanaf 1 uur snachts weeen en toch maar henri wakker gemaakt, met de medeling dat ik al heel de nacht weeen heb die vreselijk zeer doen.Henri helemaal in de stress,het was namelijk vaderdag en zouden naar de vaders moeten, mooi niet dus.Samen naar beneden gegaan en nog flink aan het poetsen gegaan, kun je nagaan had weeen om de minuut.En na alle twee gedoucht te hebben, hebben we om 10 uur ons mam gebeld en gezegd dat we dachten dat het zover was.

Ons mam zei kom maar hierheen en dan zie ik het wel,naar ons mam, eerst nog ff bij ons mam koffie gedronken en kon dan om 11 uur eindelijk in het ziekenhuis aan.Moet daar op een bed gaan liggen en ze sluiten me aan de monitors voor kevins hartslag. Zuster ging ff mijn dossier halen en kwam dan terug ,zij voelen en had ik al 8 cm ontsluiting,zij helemaal in de stress, omdat ik een ruggenprik moest en dit nu te laat was.Snel gyn bijgekomen en inderdaad,het was echt te laat voor de ruggenprik,viel ook nog Kevins hartslag weg, kreeg toen een draadje in me wat op Kevins hoofdje werd gezet.

Intussen half 12 en de ween komen nu 3a4 in een minuut ,heb geeneens tijd om van de een bij te komen of de volgende is er weer. Henri helemaal in de stress en zat maar puffen meisje puffen.Ik werd daar zo vreselijk kwaad om, dat ik Henri helemaal verrot heb gescholden en dat hij maar op moest rotten met zijn gel..l over puffen.En dat hij niet de pijn voelde.Henri ff snel sigaretje gerookt en daar lag ik dan met ons mam toen werd ik weer boos op ons mam en zei dat het haar schuld was dat ik nu zo'n pijn had.HIHi die heeft wat te verduren gehad.Henri intussen weer terug van zijn sigaretje en toen wou ons mam gaan, maar die mocht niet van mij, moest perse bij mij blijven. Intussen kwart voor 12 en krijg eten wat ik dus helemaal niet wil.

Henri en ons mam wouden het op gaan eten.Henri is bezig met kipfiletje eten en opeens krijg ik persween die niet meer op te houden zijn en dat roep ik dus ook, ik moet duwen ,ik moet poepen, haha wat een ellende.Henri, de l*l zegt daarop, ja wacht maar ff ben nog niet klaar met eten,achteraf kei lachen, maar op dat moment zei ik, dus val maar dood jij.

Dan zag ik een spuit, die in mijn ogen heel groot leek ,wat dus achteraf niet was en raak ik helemaal in paniek.Was voor de verdoving voor na het hechten.En weet niet eens meer hoe ik moet puffen ,stap daar met mijn persweeen en al van dat bed af en roep dat ik doodga en dat kind niet meer wil en naar huis ga.Toen werd ons mam kei kwaaaaad op mij en schold me helemaal verrot en zei dat gvd moest persen, omdat anders het kind zou stikken(zijn hoofdje was er namelijk al uit).ik zo van interesseert me niet ,hoef dat kind niet meer ,ga dood.Nou daar lag ik dan ,jeetje wat een hel, toen kwam ook nog eens de knip ,omdat ik anders helemaal open zou scheuren vanwege die wratjes en dan eindelijk na al die vreselijke uren van pijn wordt om 13:10uur ons Kevin geboren.Wat een fijn gevoel was dat toen hij eindelijk op mijn buik lag.Kevin werd gecontroleerd en had een 9 voor zijn apgarscore en een 10 voor de 2e.Hij woog 2750 gram.

Ik werd intussen gewassen en gehecht 48 hechtingen en daarna kreeg ik kevin weer lekker bij mij.

Dit was  mijn verhaal


#2

Nou meid.
jij en je vriend hebben heel wat mee moeten maken.
Ik wens jullie veel liefde en geluk samen met kevin.
En hoop dat er meerdere mogen volgen, maar dan niet zo.
Ik ben zelf ook zwanger ( 21jaar) en verwacht mijn meisje 16 juli a.s
Mocht je willen reageren kan dat natuurlijk altijd.
Ik heb zelf ook 2x een miskraam gehad.
Het ene kindje was 5 maandjes oud, in mijn buik wel te snappen.
En de 2e miskraam daar was het kindje 4,5 maand oud.
Veel geluk en sterkte toegewenst

Met vriendelijke groeten

Desire