Afgelopen dinsdag zijn wij naar ons gastkind Vivien geweest in het kindertehuis waar ze woont. In Hongarije dus.
Benieuwd naar een paar foto's ? Lees dan verder :)
Om te beginnen dan maar een foto van het kindertehuis. Voor de duidelijkheid: het is een kasteel.........
Het is wel misleidend. Ik kan het echt niet nalaten om dat erbij te vermelden. Het is er in materieel opzicht goed en mooi, maar de kinderen HUNKEREN naar een beetje persoonlijke aandacht en vervelen zich helemaal rot. Uit een enquete, gehouden onder kinderen uit kindertehuizen in de buurt van Boedapest, is gebleken dat 80 % (!!) van de kinderen begint met roken, alcohol en/of drugs, PUUR uit VERVELING!! Hopelijk komt daar in de toekomst nog eens verandering in. Want wij hebben dat tijdens ons bezoek aan het tehuis ook gemerkt. De kinderen hunkeren naar aandacht en zijn redelijk eenzaam, ondanks dat ze er met plusminus 160 kids wonen................
Jaaaaaaaaa, weer samen!!!!! Vivien was helemaal dolgelukkig en kwam uitgelaten naar ons toegerend!! Heerlijk om haar weer te zien en vast te houden!
Het huiskamertje waar Vivien leeft met nog 11 anderen. 6 jongens en 6 meisjes. Alle kinderen vonden het een grote belevenis dat we daar waren en foto's maakten! Ze wilden allemaal de camera zien en het liefste wilde ze ook allemaal op de foto :) Vivien staat hier trouwens niet op de foto.
Bij Mac Donalds hebben we wat gegeten. Dat is altijd een erg leuk uitje !! Even van het terrein van het tehuis af en eventjes persoonlijke aandacht voor jou alleen!
Hier is Stephan bij het tehuis aan het voetballen met Ranni, een meisje van 14 dat helemaal gek was van Stephan. Ze was echt super lief voor hem! Steef was trouwens ook gek met haar, wat bij hem niet zo snel gebeurd hoor, haha! Vivien was in de tussentijd met Peter aan het voetballen en met nog een jongen uit het tehuis. Ranni is nog nooit in Nederland geweest op vakantie naar een gastgezin. Omdat ze te oud is, zegt ze zelf (zit wat in). Wij konden zoooo leuk met haar opschieten dat we haar stiekum ook wel graag naar ons toe willen laten komen met kerst. Samen met Vivien. Maar daar denken we nog even over na, we weten ook helemaal niet of dat van de stichting wel kan enzo.
Nog een foto van Steef en Ranni (jammer genoeg kijkt Stephan een beetje raar verschrikt, haha!) We hebben beloofd om de foto op te sturen naar haar, zoals we ook de foto's opsturen naar Vivien.
Een loslopende ezel op het park van het kindertehuis. Er liepen op een gegeven moment ook paarden los rond. Heel apart!
We hebben dus een nachtje in het tehuis geslapen en Vivien mocht bij ons op de kamer. Dat was wel aardig van de leiding, dat dat mocht. Alleen waren er twee bedden en we waren dus met zijn vieren :) We hebben met dekens nog een bed op de grond geimproviseerd en uiteindelijk hebben we redelijk geslapen.
De volgende ochtend moesten we helaas weer afscheid nemen van Vivien. Heel moeilijk, vooral omdat je kon merken aan haar dat ze er echt verdrietig om was en dolgraag met ons mee naar huis wilde......... Ze is meegegaan tot aan het hek van het park. Toen moesten we toch echt wegrijden..... Zoooo zielig zoals ze daar in haar eentje stond! Waarom liep er nou niet even iemand met haar mee??
Gelukkig komt ze in december weer, over 4 maanden. Dat hebben we ook steeds tegen haar gezegd.
Verder zijn we blij dat we nu weten waar ze woont en hoe het eruit ziet etc.
Groetjes, Bianca (mamma van Stephan)