Ik heb een vraagje over het slaapgedrag van een baby van bijna 3 weken. Op zich gaan de nachten best aardig, wisselt nog wel eens, maar we mogen niet klagen. Het is vooral overdag lastig, hij wil namelijk niet in zijn eentje in zijn eigen bedje slapen. Zodra je hem neerlegt gaan de ogen wijd open en binnen notime begint hij te protesteren. Eerst een beetje mopperen, maar al snel hysterisch krijsen. Zodra je hem oppakt is hij stil!!! Hij wil het liefst lekker tegen je aanhangen.
S’nacht ligt hij nog in een wiegje bij ons op de kamer ivm borstvoeding, maar ik wil hem wel overdag graag aan zijn eigen kamertje laten wennen. Ben zo bang dat hij straks helemaal niet meer naar zijn kamertje wil. En aangezien we ook nog een kindje hebben van 1,5 jaar, kan ik toch ook niet de hele dag met hem op de arm rond lopen!! Pff altijd zo lastig, je probeert het zo goed mogelijk te doen, maar ik vindt het ook lastig om hem zo te laten huilen. We hebben het vandaag een half uur volgehouden met steeds even bij hem te kijken, maar uiteindelijk toch maar weer opgepakt. En ja hoor dan is hij meteen stil en tevreden, vanaf wat voor een leeftijd snappen ze dit eigenlijk?? Toch nog niet met 3 weken???
Een speen wil hij ook niet, onze pink vindt hij wel heerlijk. Maar het lijkt me ook niet handig om hem er aan te wennen om met onze pink in slaap te vallen.
Herkennen jullie iets van dit alles en hebben jullie misschien nog enkele tips?? Soms lijkt het wel of het overal makkelijk gaat, behalve bij ons…
Slapen baby bijna 3 weken
Misschien is het een idee om je baby in de draagdoek/draagzak bij je te dragen? Zo heb je wel je handen vrij voor je oudste kindje en is je jongste (als het goed is) lekker tevreden. Ik heb het zelf nooit geprobeerd, maar heb wel goede ervaringen gehoord.
Hallo Step2,
Hier ook een mama met 2 kindjes met 18mnd leeftijdsverschil. De jongste is nu dik 4 maanden en wij beginnen nu pas een beetje een ritme te krijgen… Het blijft zoeken…
Maar waarom laat je hem dan huilen? Neem hem toch lekker bij je als je de mogelijkheid hebt (gezien dat je er nog 1tje rond hebt lopen). Natuurlijk is hij stil als je hem oppakt, hij heeft 9 maanden bij je in de buik gezeten, veiliger dan mama is er nog niet voor hem. Een kindje van 3 weken kun je echt nog niet verwennen.
Hier hetzelfde gevoel dat het overal makkelijker gaat als bij ons, maar als je dit forum ff doorleest kom je er al snel genoeg achter dat je echt niet de enigste bent. Probeer het nemen zoals het komt, mijn ervaring is dat dat het beste werkt…
Succes,
Groetjes Nancy
Verwennen kan je de kleine nu echt nog niet… maar aanwennen bepaalde dingen wel. Toch is het de eerste weken belangrijk dat hij/zij weet waar hij/zij zich veilig kan voelen. En waar is dat anders dan bij mama waar hij/zij altijd in de buik heeft mogen zitten…
Zelf vond ik het bij de eerste moeilijker dan bij de 2e omdat je dan gewoon niet anders kan. Geloof me je ben echt geen ontaarde moeder als je hem/haar even laat huilen. Net wat jezelf aangeeft kan men niet heel de dag op je arm gehouden worden. Wat wel kan is evt in de box/wipstoel (hier doomooseat echt een super ideaal ding) en gezellig erbij. Is het huilen / jengelen dan hup zijn bed in … Geeft niks als ze daar half uur huilen. … maar weet uit ervaring dat zo’n half uur wel uren lijkt ! …
Tip: je aandacht verdelen is al moeilijk genoeg. Ook de oudste heeft zijn aandacht nodig. Ga niet bij elk huiltje kijken etc. maar zeg dan ‘oh (naam baby) huilt maar mama is nu even met jou blokjes aan het bouwen’. Dan glundert de oudste en heeft hij gelijk positieve aandacht. Ook andersom is dit nodig. Mama is nu even met (naam baby) bezig… straks gaan wij weer blokjes bouwen. Zo leer je ze dat je voor beide tijd heb maar niet alles tegelijk kan!
Kop op … de eerste maanden zijn het lastigt. Dit omdat je ritme zoek/ de kleine darmpjes etc moeten ontwikkelen/ de nachtvoedingen etc. Maar over half jaar is het superrr leuk … WAAT over 3 maanden al omdat je de kleine dan al beter begrijp
Slaap zelf een nachtje met een hydrofielluier of een spuugdoekje op je lichaam. Let ga doekje de volgende dag in het bedje van je kleine mop. Dan ruikt-ie je dichtbij en voelt zich veilig.
Grote kans dat-ie dan minder moeite heeft met alleen zijn.
Groetekes, Sje
Hoi step2!
Onze jongste dochter van nu 3,5 maand heeft ook de eerste weken alleen bij ons op de kamer aardig geslapen In haar eigen kamer was ook drama. Ze lag vaak ook de hele avond bij ons in de huiskamer in haar kinderwagen of in onze armen omdat ze zo huilde. Op een gegeven moment ben ik de puckababy gaan gebruiken en ging het steeds beter. Nu gaat ze lachend haar bed in op haar eigen kamer en slaapt heerlijk! Ik vond de eerste weken ook erg pittig omdat hier ook nog een peuter rond loopt maar het ritme gaat echt wel komen hoor! 3 weken is ook echt nog klein en ze hebben gewoon nog veel lichamelijk contact nodig, verwennen kun je ze echt nog niet.
Succes!
hoi, hier ook 12,5 maand verschil tussen de kids. Inderdaad… begin is lastig. Weet ik nog heel goed.
Zelf heb ik de jongste de eerste 6 weken ongeveer beneden in de box laten slapen (in het nestje van de kinderwagen dan wel). Had ik haar dicht bij me. Zij huilde ook veel. Verder ben ik vanaf 3 weken de puckababy gaan gebruiken. Scheelt ook! Tja daarna toch wennen aan boven slapen (evt nestje in d’r bedje zetten). Nu slaapt ze altijd boven. Nog steeds veel huilen. Maar net wat anderen al zeggen: niet bij elk huiltje gaan kijken! Je leertje kindje vanzelf kennen en weet dan wanneer je wel/niet wil gaan kijken. Of een beetje .
En wat t sabbelen op speentje betreft: wilde ze hier in begin ook niet. Wel op de pink… maar nu accepteerd ze speentje wel als ze veel huilt. Nog niet ‘zomaar’(maar dat hoeft ook niet), maar als ze huilt om in slaap te komen dan wil ze speentje ineens wel. Hier zijn we aan de speen gegaan ivm de oudste die erg moest wennen aan t huilen van de jongste… ze ging mee-jengelen namelijk
Als hij overdag niet in zijn eigen kamertje wil slapen dan zou ik dat lekker nog niet doen. Slaapt hij overdag in de wieg wel? Leg hem dan lekker daarin of bv beneden in de kinderwagen. Sommige baby’s vinden zo’n ledikant niet beschut genoeg zeg maar een wieg of een wagenbak daar liggen ze vee afgeschermder in en dan voelen ze zich vaak veiliger.
En wat dat betreft van niet op het eigen kamertje willen slapen denk ik dat dat best wel mee valt. Mijn zoontje heeft tot 6 maanden bij ons op de kamer geslapen, eerst in de wieg en later in het ledikant, en wij hebben hier geen moeite gehad met de overgang naar het eigen kamertje.
Zou me daar nu nog niet te druk over maken, eerst maar zien een beetje ritme te vinden met je zoontje.
Groetjes Ramona
[img]http://lb1m.lilypie.com/TikiPic.php/WMdZJqM.jpg" width=“91” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1m.lilypie.com/WMdZp2.png" width
Hoi step2,
Ik heb zelf nu 3 kinderen en ik heb mijn jongste nu 4 maanden de eerste 14 weken overdag beneden in de reiswieg/maxicosi gehad en daar sliep hij heerlijk in. En alle geluiden van spelende kinderen wende hij mooi aan.
Zo kon ik de aandacht aan mijn andere kinderen geven en tussendoor ff naar de jongste toe om hem gerust te stellen.
Toen ik merkte dat het allemaal wel heel interessant ging worden voor hem en hij niet echt meer ging slapen heb ik hem boven in z’n bed gedaan. Daar huilt hij dan wel even, maar valt dan wel in slaap.
Hier op het cb zeiden ze nog dat je ze tot 6 maanden echt niet kan verwennen en dat je ze niet onnodig hoefde te laten huilen. (beleid weer veranderd)
Maar ieder z’n ding natuurlijk
Jouw topic komt me bekend voor! Hier hebben we het zelfde meegemaakt. Mijn dochtertje is nu 5 weken, maar zij slaapt overdag beneden in de kinderwagenbak. Als ze dan begint te huilen hoef je tenminste niet iedere x naar boven.
's Nachts slaapt ze wel gewoon op haar eigen kamertje in het ledikant.
Maar het in slaap komen gaat hier ook vaak wat moeilijk. Tijdens het voeden lijkt ze diep in slaap te zijn en zodra je haar weg legt gaan de oogjes weer wijd open!
Maar vaak leg ik haar dan nog even in de box te ‘spelen’ zodat ze een beetje moe wordt. Meestal valt ze daarna wat makkelijker in slaap.
Wil je zoontje ook geen speen als hij heel hard huilt? Mijn dochtertje pakt 'm ook niet altijd, maar als ze echt aan het huilen is lukt het vaak wel (duurt soms wel even).
Succes ermee…!!
Hallo,
Sinds vandaag ben ik hier nieuw op deze site. Ik ben zelf moeder van 3 kinderen.
Lars van bijna 4 jr, Sanne 2 jr en Laura van 4 weken. Ik snap je situatie en om de aandacht te verdelen is uitpuzzelen.
Ik las dat je kindje niet in zijn eigen ledikantje wil slapen. Mijn ervaring is om voordat ik mijn jongste ga voeden even een warme kruik in bed te leggen. Je kindje ligt op je arm en daar is het lekker warm, en om in eens in een koud bedje te liggen, kunnen baby’s van schrikken door de kou en eenmaal bij moeders is het lekker warm.
Wat ook helpt is een klamboe te gebruiken. Ik weet niet of je dat al hebt. Als je deze niet hebt kan het zijn dat de ruimte te groot is in de ogen van je kindje en te veel geprikkeld is en weet niet waar je kindje moet kijken. Ik heb toen een klamboe gebruikt en wordt het wereldje van je kindje wat kleiner. Ik kon dat toen merken bij mijn middelste dochtertje, toen ze baby was.
Wat ook kan helpen is om een lekkere pyjama die je nachtje hebt aan gehad, dit in het bedje te leggen. In plaats van een hydrofiele luier onder het hoofdje. Zo herkent ze je je geur en wie weet dat ze daar ook wat rustiger wordt en dan probeert te slapen.
F.J. Bruins
Je bent zeker niet de enige! Ik dacht ook altijd dat het alleen bij ons zo waardeloos ging en ik was altijd blij te horen als anderen ook worstelden.
Ons zoontje wilde in het begin ook niet slapen overdag. 's nachts wel iets beter, maar dat was ook geen vetpot. Ik heb vanalles geprobeerd: in zijn bedje laten huilen, in de box, in de wandelwagen beneden. Laten huilen, dat werkte hier in ieder geval niet. Hij viel er nooit van in slaap. Uit wanhoop heb ik dat weleens een uur volgehouden en toen was hij helemaal overstuur en voelde ik me verschrikkelijk schuldig. Ik ben (midden in de winter) urenlang met hem gaan wandelen, omdat dat de enige manier was om hem te laten slapen overdag. En de rest van de dag liep ik wiegend met hem rond, of zat ik naast zijn bedje. Soms hielp het om de stofzuiger naast zijn bedje aan te zetten. Van dat geluid werd hij rustiger. En na een tijdje werkte inbakeren wel in een puckababy. Een draagboek leek me ideaal, maar dat vond ie ook niks. Laat je vooral niets aanpraten, je hoeft hem niet te laten huilen als dat verkeerd voelt. Alhoewel: Ik kan me wel voorstellen dat je ook niet de hele dag met hem rond kunt lopen, als je nog een kindje hebt, dus dan moet je wel af en toe laten huilen. Nou ja, ik heb geen echt werkende tips, hier werd het gewoon steeds ietsjes makkelijker. En nu slaapt ie overdag meestal twee keer 1,5 uur. (Hij is nu 10 maanden).
Ik weet in ieder geval hoe je je voelt en hoe zwaar dit is. Heel veel sterkte. Het gaat vanzelf over, maar het is zo vervelend dat je niet weet hoelang je het moet volhouden.
Groetjes Ienie